Month: April 2007

Üzğün görmeyeyim, canım gül oyna
Ömürler kısadır, nolur coş kayna
Tara saçlarını olayım ayna
Her vardığım yerde bulayım güzel
Emir buyur yoldaş olayım güzel

İşe yarar eğer varsa birikim
Mevsimlerden kışdır, aylardan ekim
Atla gel sevdiğim boş durur terkim
Her vardığım yerde bulayım güzel
Emir buyur, yoldaş olayım güzel.

Bırakmaz peşimi geçmiş gelecek
Bunca yıl bekledim bahtım gülecek
Benim aradığım haldan bilecek
Her vardığım yerde bulayım güzel
Emir buyur, yoldaş olayım güzel.

Bakışlar yarğılar, gülüşler vurur
Bilirsin söz veren sözünde durur
Taşatanım gene hayaller kurur
Her vardığım yerde bulayım güzel
Emir buyur yoldaş olayım güzel.

9/11/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Kar kaplamış gezindiğim yolların
Kırağı kavurmuş yeşil dalların
Anam deyip soramadım halların
İnan çok özledim dillerin yurdum
Nerde adın ansam, secdeye durdum.

Tanıdıklar vardır yolda yolakta
O güzel türküler çınlar kulakta
Nolur kuçaklaşak ayağa kalkta
İnan çok özledim dillerin yurdum.
Nerde adın ansam secdeye durdum.

Yıllar geçer inan özlem kor olur
Şu yabanın kahrı gayet zor olur
Seni küçümserler, bana ar olur
İnan çok özledim,dillerin yurdum
Nerde adın ansam, secdeye durdum.

Orman olmuş köyün üstü aşılık
Otuzumda başlamıştır şaşılık
Ne verdi’ki aldıgına karşılık
İnan çok özledim, dillerin yurdum
Nerde adın ansam, secdeye durdum.

Her inciten söz, sineme delğe
Hüzünler boğuyor basınca gölğe
Kimliğim yabancı, duruşum belğe
İnan çok özledim dillerin yurdum
Nerde adın ansam, secdeye durdum..

Hayal ettim yamaç yamaç oturdum
Çuvaldızı önce bana batırdım
Ayrılığı dizlerime yatırdım
İnan çok özledim, dillerin yurdum
Nerde adın ansam, secdeye durdum.

8/11/2004 Hüseyin Uçar.

Öyle bir bulunmaz,altın bakır’ki
Öyle ince eler ince dokur’ki
Öyle bir, secereni okur’ki
Bir eşi bulunmaz tektir tezğahtar.

Pilanlar hazırlar, yaratır ortam
Kavramış elinde, saçım bir tutam
Hangi terazide kendimi tartam
Bir eşi bulunmaz tektir tezğahtar.

İnan öyle usta kapılar çalır
İnce bir diplomat dediğin alır
Sanada sadece acılar kalır
Bir eşi bulunmaz tektir tezğahtar.

Karda yürür gider izin görmezsin
Beraber yaşarsın yüzün görmezsin
Hep eğri dolaşır düzün görmezsin
Bir eşi bulunmaz tektir tezğahtar.

Her gördüğüm yerde ürperir tenim
Giymeden dolapta eskiyor yenim
Herkesle barışık sorunu benim
Bir eşi bulunmaz tektir tezğahtar.

Bunca yıl kaynadım, pişmedim hamım
Gözlere batarım, aynayım,camım
Bir gün eksik olmaz hüzünüm, gamım
Bir eşi bulunmaz tektir tezğahtar.

Gündüz melek yüzlü, gecede mahşer
Kurumuş kavuşmuş yaralar deşer
Ağlamak sızlamak hep bana düşer
Bir eşi bulunmaz tektir tezğahtar.

26/10/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Öyle bir zamanda gözüktü yollar
Çiçeğini döktü, meyveli dallar
Ne kural, ne yasak sollayan sollar
Ölen ölür kalan sağlar bizimdir.

İnsan’mı, yollar’mı, kimdir canavar
Un diye sunarlar aslında zavar
On binlerce insan yüreğin oğar
Ölen ölür, kalan sağlar bizimdir.

İhale açılır uçar paralar
Yıldan yıla derinleşir yaralar
Azrail’e ait bütün buralar
Ölen ölür kalan sağlar bizimdir

Azrail dediğin konuşan fani
Nedense tırafik oluyor cani
Bu gidişe kimse olmuyor mani
Ölen ölür kalan sağlar bizimdir.

Üçlü, beşli yolda olurmu kaza
Yüzdeler düşer bassan da gaza
Tek gidiş,tek geliş asıl maraza
Ölen ölür kalan sağlar bizimdir.

Öyle yollar var’ki benzemez yola
Azrail bekliyor oturmuş dala
Savrulmuş cesetler bak, sağa sola
Ölen ölür kalan sağlar bizimdir.

25/10/2004 Karlslunde.Hüseyin Uçar.

Kendi kendin eğlendiren
Hem ağlayıp hemi gülen
Tüm yaşamı yönlendiren
Ben evrenin zerresiyim.

Şu suların akışına
Kurban olam bakışına
Renk katmışım nakışına
Ben evrenin zerresiyim.

Dayandım yaşam kışına
Yaşım eşittir yaşına
Ad yazdım mezar taşına
Ben evrenin zerresiyim.

Dinlermisin bu bir bülten
Yerde yatıp yerde biten
Bu evrende olmaz yiten
Ben evrenin zerresiyim.

Dünya kadar vardır yaşım
Ay kollarım güneş başım
Ses ver nolur gel kardaşım
Ben evrenin zerresiyim.

Kimler yakın, kim yabancı
Konan hancı, göçen hancı
Nedir gerçek Kim yalancı
Ben evrenin zerresiyim.

Sönmüş durur yanar dağlar
Böyle geldi geçti çağlar
Gelen ağlar, giden ağlar
Ben evrenin zerresiyim.

28/10/2004 Hüseyin Uçar.

Bir adım atomda, bir adım fani
Bir adım insanda, bir adım cani
Bunlar adlarımdan bir kaçı yani
Günahkar da benim, canan da benim
Topraktan oluştu, bitki dir tenim.

Kimi açtır, kimi yüzer bollukta
Kimi gökyüzünde, kimi topukta
Su içtik yıykandık aynı olukta
Günahkar da benim, canan da benim
Topraktan oluştu, bitki dir tenim.

El açtım yalvardım, ne geçti ele
Doğarken, ölürken kapıldım sele
Her doğan çocuk, benziyor güle
Günahkar da benim, canan da benim
Topraktan oluştu, bitki dir tenim.

Bende biten yaşam, sende başlıyor
Bitkileri birbirine aşlıyor
Hem yaratıp, boğazlayıp, haşlıyor
Günahkar da benim, canan da benim
Topraktan oluştu, bitki dir tenim.

27/10/2004 Hüseyin Uçar.

                 

Var’a var, de ki bulasın
Düşle üret’ki kalasın
Yaşam herşeyden  ala’sın
Bir gün geri geleceğim.

El at ara  ne durursun               
Aramaktan yorulursun
Söyle neden korunursun
Bir gün geri geleceğim

Vahişi yanlarını öldür
Ey! Sevdiğim biraz güldür
Yaşam akar küldür küldür
Bir gün geri geleceğim

Yıldan yıla, hisler artar
Seziler önüne katar
İlkelliğe bilği çatar
Bir gün geri geleceğim.

Yol al, düşle nedir deme
Miskin yatma dolaş seme
Kazanırsın geç eyleme
Bir gün geri geleceğim.

29/10/2004 Hüseyin Uçar.

Çalış üret, deme kalır
Anılar kapını çalır
Sadece bedenim alır
Bir gün geri geleceğim.

Al cevabın, soru sorda
Yansa bile yürek korda
Belki burda, belki şorda
Bir gün geri geleceğim.

Ecel kapımızı çaldı
Yarına özğeler kaldı
Kim kazandı, kim aldandı
Bir gün geri geleceğim.

Ben olmadım kulun kulu
Nerden gelir geçer yolu
Ulu varsa insan ulu
Bir gün geri geleceğim.

Neler gizli bakın unda
Ekmek oluyor sonunda
Hiç bilinmez hangi donda
Bir gün geri geleceğim.

Kalsın size bütün bunlar
Benim devamım torunlar
Bitmez dünyada sorunlar
Bir gün geri geleceğim.

28/10/2004 Karlslunde.Hüseyin Uçar.  
.   

Ya başlama unut, yada tam başar
Sorular diline yapışır oğlum
Ne ad takarsan tak, önünde koşar
Alevler eline, yapışır oğlum.

Sağılacak sürü gelir örüme
Sığdıramam, cümlelere terime
Seni bırakamam kendi yerime
İftira gülüne, yapışır oğlum.

Dönde bak çevrene, birde babana
Sakın atma bu sözlerim yabana
Ateş yağar giyindiğin urbana
Kavurur ölüne, yapışır oglum.

Gece gündüz birdir, sevgi yalansa
Moloz yığınıdır, sana kalansa
Herkesi yaralar acı olansa
Yalanlar tenine, yapışır oğlum.

Nerede istersen orada yaşa
Bol olsada doyman ekmeğe aşa
Cehalet ordusu, geçmişse başa
Sürtükler beline, yapışır oğlum

5/11/2004 Karlslunde.Hüseyin Uçar

Sevda pınarım
Yükseklik korkum
Çağlayanım
Şelalem
Çarpışan bulutum
Öpüşen yüreğim
Olgun gönlüm
Demli çayım
Köpüklü kahvem
Fırında ekmeğim
Çoğalan sevgim
Gözümde hüznüm
Zifaf gecem
Masal kuşum
Yarına  uzanan Yolum
Kanadım
Kolum
Hasretim
Merhaba…

12/12/2004/ Roskilde.Hüseyin Uçar 

           

Bu yollar
Bu arabalar
Bu arabayı çeken atlar
Bu villalar
Bu katlar
Uğruna öldüğümüz
Öldürüldüğümüz
Bu topraklar
Tomurcukken budanan dallar
Ve tutsak sevdalar
Analar
Bacılar
Babalar
Oğullar
Yaşadıgımız bu diyar
Bu utku
Bu tutku
Bu aşamadıgımız ufuklar
Dilenen dilekler
Bu yakarışlar
Ve bükemediğimiz bilekler
Terörün katliam yüzü
Uğultuya dönüşen sesler
Gözlerim kayıp
Ellerim nerde
Kopmuş ayaklarım
Görülmeyen
Bilinip
Bilinmeyen
Kimlerin üretipte
Kimlerin patlattıgı bambalar
O okulda uçuşan
Çocuk bedenlerinin
Bakışlarında
Vuruluyor bu yürek
Bu nasıl din
Bu nasıl iman
Bu nasıl inanç
Bu nasıl kin
Bu nasıl düşmanlık
Bu nasıl cennet
Bu nasıl bir anlayış
Yanğın yerine dönüşdü
Bir baştan bir başa
Yerküre
Kim nasıl izah edebilir bunu
Bu yaşanan cehennem
Ve artarak çoğalan kışkırtma
Sesim titriyor artık
Göz pınarlarım kurudu
Bu yer yüzü  zenğinliğinin
Ne kadarına sahibiz
Bu açlık bu sefalet
Bu nasıl paylaşım
Naralarımızın yankılandığı dağlar
Göçüklerinde öldüğümüz madenler
Kurdun kuşun yuvası
Yağmur bulutumuz
Oksijen depomuz
Bu dağlar kadar duyarlımı
İnsan yüreğimiz
Bak her yan, kan barut
Ölüm kokuyor yerküre
Ya bu gıda depomuz ovalar
Neden bereketsiz
İşsizlik korkusu
Yorulmuş düşler
Ertelenmiş umutlar
Doğal afetlerin
Asılsız beklentilerin
Gölğesinde’ki varoşlar
Ve o yoksul varoş çocuklarının
Göz yaşlarıyla suladığı sokaklar
İlaç bekleyen  hastalar
Güldüre biliyormuyuz onları
Biz güle biliyormuyuz

Vay benim bitmeyen yaram
Kanayan yüreğim
Dağcıl düşlerim
Bağcıl dağarcığım
Ekmek çantam
Yarış atım
Koşum
Kadanam
Basıyormu yere ayaklarımız
Bu sürgün
Bu göç
Bu kör dönğü
Bu kör döğüşü
Sesim kısıldı
Gözlerim yoruldu
Bilinip, bilinmeyen
Kimlerin üretipte
Kimlerin patlattığı bombalar
O okulda uçuşan
Çocuk bedenlerinin
Bakışlarında
Vuruluyor bu yürek.          
     
10/10/2004 Hüseyin Uçar.

Yürü gözüm
Yürü eylenme
Duy kulakllarım
Duy söylenme
Koş yakala
Kaybolmadan ufukları
Yürü üstüne üstüne
Aydınlanana kadar karanlığın
Gel
Gör
Duy
Ve düşün
Onca arzu
Onca his
Onca emek
Onca yıllar
Nasıl inkar edildi
Uzaklaştı hayallerim
Düşlerim karardı
Ne ömrüm
Ne umutlar
Ne yaşanmışlıklar
Anılar
Ayrılıklar
Geri dönmeyecek
Düştüm yollara yalnız
Size bırakıyorum
Yorumu
Dolunay
Yıldızlar
Dağlar
Ovalar
Yaşadık görmeden birbirimizi
Buca yıl
Bir arada
Yokluğunda birbirimizin
Ben yoktum
Sen yoktun
Biz vardık
Uzattık ellerimizi
Birileri çekip kopardılar.
Oysa yürekten bağlıydık
Birbirimize,  onlar
Sevğimizin gölgesinde
Kaldılar….
28/8/2004 Hüseyin Uçar.

Uyudum
Uyandım
Sıkışmıştı kalbim
Yüreğim daralıyordu
Hiç bir şey duyamıyordum
Yorğundu bedenim
Yerli kayalar gibi suskundum,
Düşler görüyordum
Düşlerimde Kovalamaca
Korku
Telaş
Ve o
Dost saydıklarım
Ya okyanusları aşmamı
Ya Everest’e
Tımanmamı istiyorlar
Yanı başımda zonklayan bir yara
Yastıgım yok
Alınmış üstümden yorğan
Ve pencerem açık
Tül perdeler gibi uçuşuyor
Rüzğarda saçlarım
Sancılar oturmuş bedenime
Titriyorum
Niçin gördüğüm düşler karalı
Niçin bu yürek
Doğdum doğalı yaralı
Nasıl bir dünyada
Nasıl bir ülkede
Nasıl bir coğrafyada
Kimlerle yaşıyorum
Ve laf lafı açıyor
Lafta sohbeti
Aralanan
Her dudakta
Gülücükler arıyorum
Yer değişiyor bazı duygular
Ağlarken gülüyor
Kırgınken konuşuyorum,
Yaşam bir koşuysa eğer
Ben ne kadarını koştum bu yolun
Niye koştum
Kimin adına koştum
Yada koşturuldum.
Nereydi
Varmıydı
Ömrümün durakları
Doğumumla başlayan yıllar
Dilim damağıma yapışık
Gündüzlerim gece
Gecelerimse
Cehennem azabı
Yıllar
Beni hep yarğıladılar
Yıldızlara bakıyorum
Sayamıyorum
Dertlerim kadar çoklar
Hangi ses kimin
Ve nereden geliyor
Hiç birini duyamıyoum
Kararmış sokak lambaları
Önümü göremiyorum
Atlıyorum aşağı balkondan
Acılarla kol kola yürüyorum
Ve söküyor şafak
Kayboluyor yıldızlar
Çıkmış kuşlar yuvalarından
Şarkı söylüyorlar
Yalnız yolculuklara
Eşlik ediyorum
Her şeyi unutup
Katılıyorum kuşlara
Bazıları aldanıp
Konuyor omuzuma
Ve Kumrular
Ve Güvercinler
Ve Turnalar
Yaralı olduğumu anlayınca
Turnalar
Alıyorlar katarına
Hafifliyor ağrılarım
Kuş bakışı bakıyorum dünyaya
Hüzünlüyüm
Kederliyim
Seviçliyim
Ve bulutların     

Kar dağlarının üstündeyim
Sarsıla sarsıla
Yol alıyorum
Kanatlarımda
Güzel gözlü kızlar
Everest aşağılarda kaldı
Okyanuslar kayboldu ortadan
Bense hala tabiat anamın kollarındayım
Gezğinliğe devam
Unutmuşuz nerede olduğumuzu
Sezilerde geziniyoruz
Kurulu sofralarda
Kimseler yok
Kimseler görmüyor
Kimseler duymuyor bizi
Anılar sorğuluyor artık
Farklı bir dünya
Ve düşlerin ortasında
Uyanıyoruz.

    28/9/2004 Karlslunde.

Hüseyin Uçar.

Boşluktu
Uçurumdu
Bir yanı yüreğimizin
Düşlere yağdım
Sarhoşladılar
Döşlere yağdım
Gerdanlaştılar
Gözlere yağdım
Baharlaştılar
Saçlara yağdım
Buharlaştılar
Gönüllere yağdım
Uzaklaştılar
Boşluktu
Uçurumdu
Bir yanı yüreğimizin
Yalnız yaşanıyordu
Sevdalar
İç çeke çeke
Yürekler
Taşlaştılar.

1/10/2004 Hüseyin Uçar.

Rüyamın güzeli, bahar yağmurum
Yaslan bu sineme kurban olurum
Gece gündüz sevdan ile dolurum
Rühumun aynası, gönlümün gülü
Yeter nolur zariletme bülbülü

Ceylan boyun, ince belin, nur yüzün
Mahkeme kararı,  oluyor sözün
Peşini bırakmam kavursa közün
Ruhumun aynası, ömrümün gülü
Yeter nolur, zariletme bülbülü

Hayalimde öptüm, rüyamda sardım
Seni düşündükçe yaşamda vardım
Gözlerini kaçırdıkça yalvardım
Ruhumun aynası, özümün gülü
Yeter nolur zariletme bülbülü

Samimi gülüşün, o içten yapın
Nolursun, açılsın ömrüme kapın
Kimseye ait değilmiş tapun
Ruhumun aynası, gözümün gülü
Yeter nolur zariletme bülbülü.

13/10/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçcar.

Bile bile lades dedik kadere
Yazdı adımızı siyah deftere
Yaban elde boğdu bizi kedere
Haber gelmez ana, ata pederden
Yıllar geçti bir şey gelmiyor elden

Zehir zıkım oldu yeyip içtiğim
Bela oldu bize kendi seçtiğim
Yetmedimi, daha dile düştüğüm
Ne selam,ne mektup ana, atadan
Yolum geçer bilmem hangi kıtadan

Kalmamış yırtılmış yüzün astarı
Kara tren katarlamış katarı
Bu sineme yüklemişler kantarı
Ne selam ne mektup gelir siladan
Niçin bize düşman oldu yaradasn

Öfkelendim hüzünlendim ağladım
Bu garip çenemi kendim bağladım
Kendi yatağımda hazin çağladım
Ne selam, ne mektup haber siladan
Karlı dağlar çıkmıyor’ki aradan

Taşatanı taştan taşa çalayım
Yarıda kesilmiş düğün halayım
Ben kendimi nerelerde arayım
Ne selam, ne haber yar’dan yaradan
Gelen giden vurdu hemde sıradan

21/10/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

O güzel gözlerin benle everdim
Kuru fidan idim, şimdi göverdim
Gece boyu öptüm, gün boyu sevdim
Genede doymadım sevdiğim sana

Bakışların büyüledi vuruldum
Bir hayal sofrası vardım kuruldum
Sel suyuydum aka aka duruldum
Genede doymadım sevdiğim sana

Ak gerdanda bir ben olam sarılam
Sana darılınmaz nasıl darılam
Hem vatanım oldun hemide sılam
Genede doymadım sevdğim sana

Kim ne derse desin kulak tıkadım
Yaşım yüz olsada bitmez takadım
Hem kapında hem bahçende ırğadım
Genede doymadım sevdiğim sana

Çok bekletme beni kalbim sıkışır
Sevdalılar döner döner bakışır
Bahar olmuş ne giyinse yakışır
Genede doymadım sevdiğim sana.

20/10/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Kırlarında at koştursam, çift sürsem
Huzuru dostluğu koynunda görsem
Yavan yaşık, neyse dürümüm dürsem
Güzel yurdum stres atmağa geldim
Toprağın nabzını, tutmağa geldim

Bir şey sorma bana darma dağınım
Bir köşede unutulmuş yığınım
Bu günden yarına yeşil bağınım
Yılların sitresin atmağa geldim
Toprağın nabzını tutmağa geldim

Yüeğimi sıkar demir kafesler
Coşkuya dönüştü sevda nefesler
Şimdi cıvıl cıvıl bambaşka sesler
Yılların sitresin atmağa geldim
Ey! Toprak nabzını tutmağa geldim

El sıkıştım kucaklaştım canımla
Özlem dolu hasret kalan yanımla
Yıllar sonra buluşmuşum hanımla
Yılların sitresin atmağa geldim
Toprağın nabzını tutmağa geldim.

20/10/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Vardım başucuna dikildim durdum
Beni işitmedin sorular sordum
Kükredim. Feleği zincire vurdum
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevgili Muhtarım, görmedin beni.

Yanyana yatıyor tanıdık adlar
İnanın acımı ikiye katlar
Dikildi karşıma güzel suratlar
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevğili Muhtarım, görmedin beni.

Ne kadar söylesem yoktur faydası
Sürmüş, ölüm ile yaşam kavgası
Yüreğimde insanlığın sevdası
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevğili Muhtarım, Görmedin beni.

Göğüsler üstünden yoldum dikeni
Uzamış kökleri sarmış bedeni
Ne eylesek getiremek gideni
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevğili Muhtarım,Görmedin beni.

Kan sızar elimden sular mezarı
Mezar taşlarından kurduk pazarı
İşte bura muratsızlar diyarı
Mehmet ağam neden duymadın beni
Çoban ağam niçin görmedin beni.

Az yaşa, çok yaşa sonumuz toprak
Mevsiminde daldan düşüyor yaprak
Gelir diye dönüp dönüp bakarak
Garip Mehmet ağam, duymadın beni
Çoban Mehmet ağam, Görmedin beni.

Geride kalana, sabır metanet
O: felektir kalleş, eder ihanet
Yutar kara toprak,yoktur merhamet
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevğili Muhtarım, görmedin beni.

İnan bu satırlar bir çare değil
İnsan karşısında insanca eğil
Hüseyin Uçarım, hem sev hem sevil
Kemal Ayvazoğlu, duymadı beni
Sevğili Muhtarım, görmedin beni.

Arıyım bala benzerim
Bir yeşil dala benzerim
Dağlarda yola benzerim
Dağlar kucaklasın beni
Terk edemem, sevdam seni.

Sesleneyim yükseğinden
Çok sevmişim gereğinden
Yar yaralar yüreğimden
O: Dağlar koklasın beni
Terk edemem, sevdam seni.

Çocuk yaşta pişirildim
Sorğulardan geçirildim
Pusulara düşürüldüm
Sevenler yoklasın beni
Terk edemem, sevdam seni.

Damarımdan kan sızıyor
Mezarımı yad kazıyor
Tarihi kimler yazıyor
O: Dağlar aklasın beni
Terk edemem, sevdam seni.

7/10/2004 Karlslunde.Hüseyin Uçar.   

Gene hüzünlenmiş ceylan bakışlar
Gerdanı üstünde onca nakışlar
Ak deniz mavisi üstünde kaşlar
Heycanlandım, yolu beli şaşırdım
Yüreğimde bu acıyı taşırdım.

Vücut dili olmuş konuşur gözler
Bakışlar heycanlı, coşkulu sözler
Turküaz uçarı, mehtaplı yüzler
Heycanlandım, yolu beli şaşırdım
Yüreğimde bu acıyı taşırdım.

Getirdi dalgalar koydu önüme
Aymıydı, güneşmi doğdu günüme
Bir he desin, ben razıyım ölüme
Heycanlandım, yolu beli şaşırdım
Yüreğimde bu acıyı taşırdım.

24/6/2004 Didim.Hüseyin Uçar.

Acılardan gıda alır
Düşleri başı boş salır
Sıkıntı basınca dalır
Dua’yla cep dolmuyor’ki.

Büker belin geleneği
Af etmez kalleş döneği
Gönlü insanlık derneği
Hazineler soymuyor’ki.

Çalışıyor harıl harıl
Sevğiyle yaşama sarıl
Kime darılırsan  darıl
Birikimi olmuyor’ki.

Kucağında torun sever
Kızınca sinesin döver
Nesli tükenmiş bir cevher
Yetiniyor çalmıyor’ki.

Unutulmaz hoş sohbeti
Olumlu, güzel niyeti
Yaşıyor gönül gurbeti
Yolluk bile kalmıyor’ki.

Şen şakrak, güzel yuvası
Didim’e benzer havası
Erciş değildir burası
Kimse kıymet bilmiyor’ki.

Geziniyor paşa paşa
Dönmüş sine dönmüş taşa
Altı nufus bir maaş’a
Baka baka doymuyor’ki.

Bak ağarmış saçı başı
Gediğe koyuyor taşı
İnsanın insan, gardaşı
Tavsiyeler duymuyor’ki.

6/7/2004 Didim.Hüseyin Uçar.  

Dünya canlının duragı
İlki annenin kucagı
Koşa koşa varacagı
İlke yaşam, sonum, malum.

Yurtlarımdan biri evim
Onu kurmaktır görevim
Sarındıgım, sevda, sevim
İlke yaşam, sonum, malum.

Ugurlar gelen gideni
Çıkarlar kavga nedeni
Yorur, beyini, bedeni
İlke yaşam, sonum, malum.

Arar arkadaş akranı
Kendi belirler oranı
Doga döşegi, yorganı
İlke yaşam, sonum, malum.

16/9/2004 karlslunde.Hüseyin Uçar.

Hazırladım okum, gerdim yayımı
Kayıp ettim güneşimi, ayımı
Acıdan sitemden aldım payımı
Yoksulluk canıma, tak dedi kardeş.

Düşler, düşünceler düşmüş tekele
Ne görür, ne duyar, kıyar hergele
Her gün koparılır yeni velvele
Yeter ışıkları, yak dedi kardeş.

Dem olurmu canlar, deyin sirkeden
Arın dedim arınmadın öfkeden
Hissemize, ne düşüyor ülkeden
Yeter bunca acı, hak dedi kardeş.

Düşünceye  kurşun, bakışa hançer
Her kimse, ektiğin, gün olur biçer
Hayal çorbasını yoksullar içer
Her ne istedimse, yok dedi kardeş.

30/7/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.       

Eve gitsem, evim’mi var
Sevdalansam sevi’m’mi var
Baş sokacak inim’mi var
Kurda kuşa, dönmüşüm dost
Her gün biraz, ölmüşüm dost.

Hele bakın adalete
Dünyam dönmüştür ahrete
Doyuruldum hakarete
Kurda kuşa, dönmüşüm dost
Her gün biraz, ölmüşüm dost.

Soru sordum dışladılar
Hakarete başladılar
Büyüt besle haşladılar
Kurda kuşa, dönmüşüm dost
Her gün biraz, ölmüşüm dost.

Çıkış yolu görünmüyor
Karanlıkta yürünmüyor
Kadir, kıymet bilinmiyor
Kurda kuşa, dönmüşüm dost
Her gün biraz, ölmüşüm dost.

22/8/2004 /Hüseyin Uçar.        

Güvercinler çıktı yola
Barış, muştu dola dola
Tüm yokuşlar iniş ola
Doğum günün, kutlu olsun
Bütün ömrün, mutlu olsun.

Verdiniz dede gülünü
Göğüsler yaşam selini
O kimin güzel gelini
Doğum günün, kutlu olsun
Bütün ömrün, mutlu olsun.

Oğlum çiğdem, kızım çiçek
Doğa ana, insan ölçek
Hem ölüm, hem yaşam gerçek
Doğum günün, kutlu olsun
Bütün ömrün, mutlu olsun.

24 Temmuz 2004-Hüseyin Uçar.

Baktım yar elinden geliyor ferman
Bu gönül şehrimi sarıyor  duman
Gönlüm madencidir, ömrümse orman
Çölleşin budama kurban olduğum.

Otur şu masaya bir dakka düşün
Nedeni cehalet yarğılar peşin
Ağırla, yad yaban mühümü eşin
Çölleşin budama kurban olduğum.

Yalnız kaldım dostlar tütmüyor baca
Kesti bu ömürü kesti haraca
Ne yana baksam boşluk koskoca
Çölleşin budama kurban olduğum.

Unuttun nedense yolu yordamı
Yasa boğdun heran gönül odamı
Kurşuna dizme kalan sevdamı
Çölleşin budama kurban olduğum.

Nere varsam boşluktayım boştayım
Uçmak kuşu oldum sanman baştayım
Yanar kavrulurum kızğın saçtayım
Çölleşin budama kurban olduğum.

Temmuzun ortası başladı kışlar
Her önüne gelen acımaz haşlar
Yerinden oynadı o yerli taşlar
Çölleşin budama kurban olduğum.

Herkesin dilinde olmuşuz mahşet
Seni tanıyalı yaşattın dehşet
Unuttum adını adını bahşet
Çölleşin budama kurban olduğum.

Adını anmaya doyamıyorum
Yaptığın hatayı sayamıyorum
Kötü söylemeye kıyamıyorum
Çölleşin budama kurban olduğum.

4/7/2004 Didim. Hüseyin Uçar.
   

Öfke doldun, nükte taştın
Kavgada nizahta baştın
Ömür boyu hep savaştın
Sen dostusan düşman kimdir
Melhem ol acımı dindir.

Okumadın evrahını
Hiç bilmedin yar lafını
Yakıp yıktın etrafını
Sen dostusan düşman kimdir
Melhem ol acımı dindir.

Yaranamadım ne yapsam
İncinmezdim yoldan sapsam
Sen gibi şeytana tapsam
Sen dostusan düşman kimdir
Dostusan acımı dindir.

Ortada açık vaziyet
Yapılmaz böyle eziyet
Ne onur var ne hasiyet
Sen dostusan düşman kimdir
Dostusan acımı dindir.

Lokmamı elimde koydun
Ben üzüldüm sende doydun
Ruhumu düşümü soydun
Sen dostusan düşman kimdir
Dostusan acımı dindir.

Üzdün üzüldün ne diye
Nefreti sundun hediye
Isınmadın bizim köye
Sen dostusan düşman kimdir
Dostusan acımı dindir.

Yeter artık çok yoruldum
Kapı önüne konuldum
Dört bir yanımdan sarıldım
Sen dostusan düşman kimdir
Dostusan acımı dindir.

5/7/2004 Didim /Hüseyin Uçar.

        

Hep banacı görüşlerin
Yıkım olur dönüşlerin
Yokuş olur inişlerin
Bakışların yaralar yar
Kapıları aralar yar
Dar geliyor buralar yar
Kovma beni yar nolursun
Bir gün cezanı bulursun
Gün gelirde yorulursun
Kovma beni can nolursun.

Ömür bağım kış olmadan
Yetiş yürek taş olmadan
Yürünürmü baş olmadan
Bakışların yaralar yar
Kapıları aralar yar
Dar geliyor buralar yar
Kovma beni yar nolursun
Bir gün cezanı bulursun
Gün gelirde yorulursun
Kovma beni can nolursun.

Çok kıyıcı insan oğlu
Yaşatmazlar dolu dolu
Elbet birdir aklın yolu
Bakışların yaralar yar
Kapıları aralar yar
Dar geliyor buralar yar
Kovma beni yar nolursun
Bir gün cezanı bulursun
Gün gelirde yorulursun
Kovma beni can nolursun.

Neden niçin yüreğin ov
Uyanda can gafleti kov
Güneş olda çevrene doğ
Bakışların yaralar yar
Kapıları aralar yar
Dar geliyor buralar yar
Kovma beni yar nolursun
Bir gün cezanı bulursun
Gün gelirde yorulursun
Kovma beni can nolursun.

8/8/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Ağlayıp yakarma faydası yoktur
Cahilin sitemi sineye oktur
Dağlara yöneldim oldular doktor
Gizemli koynunda sakladı beni.

Yarim oldu dağlar sardı sineye
Kekik kokuları sinmiş naneye
Çoban çeşmeleri benzer memeye
Yatırdı göksüne emzirdi beni.

Ses etmedi sade andı andırdı
Bir hayale beni yandı yandırdı
Acımadı gene cahil saldırdı
Hayali cennetle kandırdı beni.

Bir ömür  olmadı durum durağım
Kulak sağır, gözler oldu kulağım
Sevenlere haberciyim, ulağım
Aşkın şerbetine bandırdı beni.

18/8/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Düşüp gittim bir hayalin ardına
Ugramadım ana baba yurduna
Bitti ömür varamadım farkına
Yad ellere baka baka kocadım
Kahrederek genç ömürü harcadım.

Ne yüze gülen var nede arayan
Herkesin suçlusu yoktur anlayan
Bana yoldaş benim ile aglayan
Yad ellere baka baka kocadım
Kahrederek genç ömürü harcadım.

Artık benimsedim yadı yabanı
Deşemedim küçük iken çibanı
Taşatandır  taşatanın kurbanı
Yad ellere baka baka kocadım
Kahrederek genç ömürü harcadım.

16/9/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Maraton yaşamla yarış
Faydasız yakar yakarış
Evleniyor sevda barış
Hayırlolsun sefil emmi.

Her dem öncül pilandasın
Göz görmüyor yalandasın
Yıkık kasket alandasın
Ayşe küskün sefil emmi.

Bizi kahreder yoklugun
Yüreklerde buruklugun
Türkülerde olgunlugun
Demleniyor sefil emmi.

Beko esti yagdı durdu
Yalçın damgasını vurdu
Kalanımız halay kurdu
Gülesersiz sefil emmi.

Öfke basar çöker hüzün
Anlamı tükenir sözün
Kara değil aktır yüzün
Bilesin’ki sefil emmi.

Tüm acıyı çekti Satı
Asık çogunun suratı
Çorumda geçti sıratı
Kimse görmez sefil emmi.

Konuştukca artar ahım
Sen oldun bugün ilahım
Bizi anlatır semahım
Gel dönelim sefil emmi.

Bir coşku’ki Kızılırmak
Mümkün’mü yerinde durmak
Böyle güzel dügün kurmak
Bize özgü sefil emmi.

12/7/2004 Çorum.Hüseyin Uçar.

Çamaşır yıykıyor elinde tokaç
Hayatı tertemiz görmektir amaç
Saçları gerdanı okşayan kırbaç
Saç teline bagla, sürü sevdiğim
Bırakma elimi, yürü sevdiğim.

Birleşir elele geçmiş gelecek
Yaşam bize, biz yaşama gülecek
Bu ömürler güzel günler görecek
Saç teline bagla sürü sevdiğim
Bırakma elimi yürü sevdiğim.

Dinamitin olam kıram kayalar
Görmeyelim kara kara rüyalar
Bundan geri atlanmalı yayalar
Saç teline bagla sürü sevdiğim
Bırakma elimi yürü sevdiğim.

Peşimizden üç beş hayat koşmalı
Gönüller şad olup bile coşmalı
Bizi tanıyanlar, görüp şaşmalı
Saç teline bağla sürü sevdiğim
Bırakma elimi yürü sevdiğim.

Hüseyin Uçar. 13/8/2004 Karlslunde.
        
  

      

Elinde tokacı yıkar esbaplar
Tokacın sesinde inler koyaklar
Sanki bu dünyanın kirini paklar
Domur domur ter içinde sevdiğim
Esbap yıkar der’içinde sevdiğim.

Tokacın sesine sesi karışır
Zaman onla o zamanla yarışır
Seven küsmez sevdiğiyle barışır
Domur domur ter içinde sevdiğim
Esbap yıkar der’içinde  sevdiğim.

Bir güvercin olup, gönlüne konsam
Razıyım yoluna bir ömür yansam
Adını bilmiyom adını ansam
Domur domur ter içinde sevdiğim
Esbap yıkar der’içinde sevdiğim.

Yemenisi yeni fistan yamalı
Gamzeler üstünde burun hızmalı
Tanrım o güzeli bana yazmalı
Domur domur ter içinde sevdiğim
Esbap yıkar der’içinde sevdiğim.

Hüseyin Uçar. 8/12/2004 Karlslunde.
  

Mazlumlara teslim oldum
Hemi sağ’dım, hemi sol’dum
Nere varsam dertle doldum
Aylar yıllar geçti böyle
Yar  aşkına doğru söyle

Atar tutar uzun enli
Bir yüceli bir enginli
Seni gidi iki dinli
Aylar yıllar geçti böyle
Yar  aşkına doğru söyle

Sinem sevdamın ocağı
Ne kabı var ne kacağı
Yok kimseden alacağı
Aylar yıllar geçti böyle
Yar  aşkına doğru söyle

Olmaz imiş ehil yaban
Yetmez Uçar, yetmez çaban
Ananı ağlatan baban
Aylar yıllar geçti böyle
Yar  aşkına doğru söyle

17/2/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Halaya girdim oynadım
Közsüz, kazansız kaynadım
Yerküre oldum kanadım
Aylar yıllar geçti böyle
Yar aşkına doğru söyle

Eğilip bükülmez doğru
Yanlışa siperdir bağrı
Cümlenize bu çağırı
Aylar yıllar geçti böyle
Yar  aşkına doğru söyle

Kan revan içinde gözüm
Kime geçer benim sözüm
Mangalda küllenmiş közüm
Aylar yıllar geçti böyle
Yar  aşkına doğru söyle

Kimse aldırmaz nazıma
Türküler düşer sazıma
Miras oğluma- kızıma
Aylar, yıllar geçti böyle
Yar  aşkına doğru söyle

8/2/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Güzeller içinde girdim seçime
Aldanmadım gösterişe biçime
Seni hava gibi çektim içime
Sen benim canımsın, canlar içinde.

Hayat oldum, coşku oldum, sen oldum
O güzel fizikte, kol, bacak, koldum
Bir gün ayrı düşsem saçlarım yoldum
Sen benim kanımsın, kanlar içinde.

Olsam gözlerinde sade bir benek
Güvercin bakışlım, cihana örnek
İstersen olurum, altına binek
Sen benim tenimsin, tenler içinde.

Sensiz yaşayamam verilse dünya
Seninle doluyum coşkulu rüya
Davet et geleyim, kahveye çay’a
Sen benim varımsın, varlar içinde

Hüseyin Uçar. 28/9/2004 Karlslunde

Muhabbetimin kımızı
Yanakları kıpkırmızı
Seni gönlümün hırsızı
Ne hayali bir eylence
Gündüze dönüşür gece

Doğruldu kalktı bir yatır
Bu ne saygı, özlü hatır
Okur beni satır satır
Ne coşkulu bir eylence
Gündüze dönüşür gece

Ne yana baktıysa baktım
Yüreğine sevği aktım
Gönül lambasını yaktım
Neşe dolu bir eylence
Gündüze dönüşür gece

Gönül zenğin, sanki banka
Bir masal, zümrüdü anka
Gerek kalmaz, topa, tanka
Savaşsız şow’lu  eylence
Gündüze dönüşür gece

Kumrular kondu diline
Elimi aldı eline
Hayran olmuşum geline
Paylaşılır bir eylence
Gündüze dönüşür gece

11/11/2003 Karlslunde
            Hüseyin UÇAR.

Yüz kızarır, öz yok olur
O  kaş kibrik, tez ok olur
Lafazanda söz çok olur
Dinle artık aynı telden
Yalan akar yalan dilden

Konuşursun cömert cömert
Olmazmısın bir kezde mert
Şansım ölü, kader namert
Dinle artık aynı telden
Yalan akar yalan dilden

Böyle gelip geçti ömür
Beyinler taş, yürek demir
İltifatı bile emir
Dinle artık aynı telden
Yalan akar yalan dilden

Hesap edin ince ince
Benim cezam nedir sence
Ne eğitim, ne düşünce
Dinle artık aynı telden
Yalan akar yalan dilden

Aranmadım hep aradım
Saç yerine yün taradım
Bumuydu benim muradım
Dinle artık aynı telden
Yalan akar yalan dilden

Dürüst değil, onda biri
Mezar eder diri diri
Ciddiyet yok yalan iri
Dinle artık aynı telden
Yalan akar yalan dilden

Kurban olurum doğruya
Doğruyu, doğru koruya
Anlam yükledik soruya
Dinle artık aynı telden
Yalan akar yalan dilden.
    7/10/2003 Karlslunde.
                 Hüseyin Uçar.

Günah’sada seviyorum
Yetiş aşkım ölüyorum
İlk durak’ta bekliyorum
Gerçek olsun buluşmalar
Bize ceza duruşmalar

İlk bakışlar ilk kanılar
Gözcülük etsin sanılar
Artık yaşansın anılar
Gerçekleşsin buluşmalar
Ömür alır duruşmalar

Çağırsın yaşam okulu
Sinemde kibrik sokulu
Mendilin var ten kokulu
Gerçekleşsin buluşmalar
Çözüm olsun konuşmalar

Gözlerin benzer denize
Bana gelir yüze yüze
Artık kader gülsün bize
Gerçekleşsin buluşmalar
Çözüm değil duruşmalar

Hem sinem hem kollarım boş
Karşılıklı bakışmak hoş
İçim kıpır kıpır can koş
Gerçekleşsin buluşmalar
Yetmez  bize  bakışmalar

27/10/2003 Karlslund /Hüseyin Uçar.
                      

                 

Ömür alan, fıtınayı dindirdim
İçimde ki çocukları güldürdüm
Bır bakışa yelkenleri indirdim
Yaşamın coşusu sevmek olmalı

Sevğisiz sayğısız bir ömür bitmez
Yılda bir gülücük sevene yetmez
Kendi uzaklaşsa hayali gitmez
Yaşamın koşusu sevmek olmalı

Seviyorum deyip arkasın döner
Çıra bir yakımlık, bitince söner
Ne fırtına susar, ne yağmur diner
Yaşamın akışı sevmek olmalı

İçki olup bardağına dolsamda
Göz önünde saçlarımı yolsamda
Ömür boyu emir eri olsamda
İnsanın bakışı, sevmek olmalı

29/8/2003  Karlslunde /Hüseyin Uçar.

Sevda seli olup akan
Herkese yüksekten bakan
Yeter artık canlar yakan
Kesişiyor yollarımız
Sarılmalı kollarımız

Aşkın ile oruç yemek
Boşa gitmez böyle emek
Dalğın gördün, küstün demek
Kesişiyor yollarımız
Sarılmalı kollarımız

Bakışların öfke dolu
Gösteriyor uzak yolu
Yeter yıkma sağı solu
Kesişiyor yollarımız
Sarılmalı kollarımız

Sitem yüklen niçin dile
Demek hala zarım gele
Acı çektim bile bile
Kesişiyor yollarımız
Sarılmıyor kollarımız

4/11/2003Hundige/Hüseyin Uçar.

Ya sabır diyerek bekledim tekke
Elbette kutsaldır kimince Mekke
Yetmiyor sabırlar, yetmiyor öfke
Sabır diler hep yerimde sayarım
Ne düzenim kaldı nede ayarım

Dövüldüm sövüldüm kimse görmedi
Ne haldeyim sevdiklerim bilmedi
El istedim kimse elin vermedi
İçin için ben kendimi yiyorum
Bilin artık ben mutsuzum diyorum

Ne koklaşabildik, ne heycan duyduk
Zamana değilde, sürüye uyduk
Gülücük yerine korkular duyduk
Bakışlarla gelir benim uyarım
Çaresizce ne derlerse duyarım

Düşler ile ide’alde çoğuldum
Petek ören, bal üreten oğuldum
En sonunda bekçilikten kovuldum
Ben yapamam onlar yaparlar yorum
Cümlenize hoşca kalın diyorum..

31/12/2003Karlslunde /Hüseyin Uçar.

Yanım yörem sanki duvar
Nere varsam ordan kovar
Faydası yok yakar, yalvar
Bir duyarsız, uyur zalim
Bu gönlüme olmuş alim

Bir öfkeden arınmadı
Aradımsa bulunmadı
Sevdaları sarınmadı
Bir duyarsız, uyur zalim
Ne olacak benim halim

Görünüşü gayet olğun
Akar sular olmaz durğun
Gönül küsmüş, ömür yorğun
Bir duyarsız uyur zalim
Ömür boyu bitmez talim

Gözler hapis, yaka elde
Gönül gezer, dağda belde
Hüseyin iniler telde
Bir duyarsız, uyur zalim
Kaldıracak yok mecalim..

31/12/2003 Karlslunde /Hüseyin Uçar.

Yağmur buludu sağmıyor
Alağımsağma doğmuyor
İçim içime sığmıyor
Gözgözeydik, bugün gülüm
Aşkı söyler, okur dilim

İçten yanan iki dağdık
Birbirine yakın çağdık
Yer yüzüne sevda yağdık
Sensiz yaşam, ölüm gülüm
Seni söyler okur dilim

Gözler umman, deniz gerdan
Sanki oluşmuştu, kardan
Ne zalimmiş, bilmez haldan
Gözümde ki hüzün gülüm
Seni söyler, okur dilim..

27/12/2003 Odense /Hüseyin Uçar.

Kurşun sıkıldı dizime
Sancı oturdu göksüme
Yaşlar doluştu gözüme
Ömür bahar soldum gülüm

Olmalı örenler imar
Siyasiler oynar kumar
Yoksul şalvarını yamar
Eski alıp sattım gülüm

Dertler dolu sıra sıra
Yol bitermi dura dura
Bizim köymü söyle bura
Gurbet elde kaldım gülüm

Bulanık sular durulmaz
Denize dizğin vurulmaz
Gezğine yollar sorulmaz
Kapıları çaldım gülüm

Kuru ekmeği dişliyor
Yüreğime ok işliyor
Afrikalar genişliyor
Dert küpüyüm doldum gülüm..

28/9/2003Karlslunde/Hüseyin Uçar.   

İstediğim hiç olmadı
Üç günlük ömür dolmadı
Döve döve yorulmadı
                   Söyle gülüm nedir hatam
                   Alan yok ki kendim satam
                   Saçlarımı tutam tutam
                   Yoldun gene yorulmadın

Yerli yersiz hep çatarsın
Durmaz peşimden atarsın
Tozu dumana katarsın
                   Söyle gülüm nedir hatam
                   Alan yok ki kendim satam
                   Saçlarımı tutam tutam
                   Yoldun gene yorulmadın

Hergün artar kötü huyun
Baştan döker kaynar suyun
Yeter canlar sesim duyun
                   Söyle gülüm nedir hatam
                   Alan yok ki kendim satam
                   Saçlarımı tutam tutam
                   Yoldun gene yorulmadın

Bir gün olsun gülmezmisin
İstediğin bilmezmisin
Ömür bitti görmezmisin
                   Söyle gülüm nedir hatam
                   Alan yok ki kendim satam
                   Saçlarımı tutam tutam
                   Yoldun gene yorulmadın..                 
                              
                           21/8/2003Karlslunde.
                                       Hüseyin Uçar.

Yaşanmış sevdalar bir dağ masalı
Elbiseler gelmez, kilom kasalı
Yasasızlar yaşatmazlar yasalı
Başımıza bela olma çekil git

Gündüzler çardak, geceler asma
Sırtındaki fistan güllü bir basma
Yollar engebeli karanlık koşma
Başımıza bela olma çekil git

İsterisen karşılıklı bakışak
Eş olupta hanemize yakışak
Pınar olup,sevda olup akışak
Sadetimiz gölğeleme çekil git

Niçin birden bire yakınlar uzar
Dost bildiklerim kuyumu kazar
Yoksulun malına değiyor nazar
Başımıza bela olma çekil git

Gün geçtikce çoğalıyor öcüler
Azrail kılıklı,neden öncüler
Para etmez kaliteli inciler
Gölğe etme  çevremizden çekil git.
.

19/11/2003Karlslunde /Hüseyin Uçar.

 

Sevdalar ürettim, aşklar yaşadım
Anlayışsızimiş, çıktı haşadım
Hayal beni, ben hayali boşladım
Bir başıma, hiç kimseler görmeden

Bütün düşlerimi hayıra yoydum
Onca beklentimi,bir yana koydum
İncitmeden birbir, sırayla soydum
Bir başıma, hiç kimseler görmeden

Ne zaman istese yollara düştüm
Ağırdan kaynadım, hazında piştim
Asimile etti, yurduna göçtüm
Bir başıma, hiç kimseler görmeden

Bakınca görünmez, dağların ardı
Belkide o dağlar, dört mevsim kardı
Bir baktım çevremi, yad yaban sardı
Bir başıma hiç kimseler görmeden

Var dedi türküler, küfrün imanı
Gün günün azalır, dizin dermanı
Savaş ilan ettik,yazdık fermanı
Bir başıma, hiç kimseler görmeden

Öyle güzeller ki, biçilmez paha
Çok yalvardım, onu versin allaha
Bu duymayan felek , ne ister daha
Bir başıma, hiç kimseler görmeden
 
Bir ulus toplansa, görmez birini
Sanmayın ki bunlar, hayal ürünü
Bin yıl geçse, unutamam dilini
Bir başıma, hiç kimseler görmeden

Giden gitmiş  bırak, yolumuz belli
Anama sordum ki, yaş olmuş elli
Nicedir bu gönül, alınğan, telli
Bir başıma, hiç kimseler görmeden

Ben göçmeden, onlar adımı korlar
Yoruldum, bırakın desemde zorlar
Gönül mektebimde, daim okurlar
Bir başıma, hiç kimseler görmeden

Durmadı Taşatan, koşturdu durdu
Kimseyi kırmadı, hal hatır sordu
Çekilen acılar, hepimiz yordu
Bir başıma, hiç kimseler görmeden..

17/11/2003 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

 

Kayadaki ağaçda ki yosun sen
Vucudumda, beynimdeki susun sen
Diktatörsün,kıyıcısın busun sen
Bundan öte ne denir ki diyeyim

Gülüp eğlenerek, çekmedim halay
Ordular yetirip, kurmadım alay
Yarınsız yaşamı unutmak kolay
Bundan öte ne denir ki diyeyim

Dünyayı, yaşamı, sordum herkese
Cevaplar aradım nefes nefese
Ne verirsen doymazımış nekese
Bundan öte ne denir ki diyeyim

Bakışlar sorgular,sözler yaralar
Peşpeşine emirlerin sıralar
Her sözcüğü kapıları aralar
Bundan öte ne denirse diyeyim

Unuttum erenler sözü sohbeti
Bir türlü bitmiyor sıtma nöbeti
Kaybettim içimde koca Tibeti
Bundan öte ne denir ki diyeyim.

                         16/10/2003 Hundinge

                                   Hüseyin Uçar

Öyle bir çıkmaza düşdü ki yolum
Ne sağımda güç var, ne tutar solum
Felçli gibi kalkmaz,bacağım, kolum
Ne doktor gerekli,ne melhem lazım

Bire felek neden yokuşlar benim
Tasadan arınmış bulunmaz günüm
Sanki düşman bana imanım, dinim
Ne doktor gerekli, ne melhem lazım

Hele deyin bana bu nasıl yaşam
Bu moralle güçle nereye koşam
Vücudum kor oldu, elimde maşam
Ne doktor gerekli, ne melhem lazım

Anlayanlar olsa, elbet anlarım
Şömüneyim için için yanarım
Bu sitem çokmudur deyin canlarım
Ne doktor gerekli,ne melhem lazım

20/10/2003 karlslunde /Hüseyin Uçar.
  

                      
    

Yaşadıklarım 
Sorğuluyor beni
Yaşanacaklar
Yaşanmışlıkların
Gölgesinde
Kalmamalı

Yarınlarım
Umutlarım
Hüzünlerim
İzini taşırırken ayrılıkların
Duvar yazılarını
Yaza dursun birileri
Kader diye ak alınlara
Beynimi kavuran mısralar

Dünden binmiştir
Sevdanın atına   
Unutmağa başladım
Adı neydileri
O çetin
O dik mahalle
Yokuşunu çıkarken rastladığım
O başka dünyalardan
Gelen esmer
Geçmişimi
Geleceğimi
Harmanladı
O dans eden saçlar
Kaçamak bakışlar
Kondu gönlümün meyveli dallarına
Ozanı korkutmağa başladı uzaklıklar
Ve yaşanan ikili yalnızlıklar
Yanyana iki can
İkiz desem değiller
Kardeş desem değiller
Karşıt karşıt durdular
Biri ay’ın
Biri güneşin uydusuydular

3/10/2003 Hundige /Hüseyin Uçar.
                                

Düşümde gördüğüm güzelleri
Kaptı kaçtılar
Sonra bir alanda
Pazar kurdular,
Durdum
Düşündüm
Anlamaya çalıştım
Anlayamadım
Kızları alamadım
Uyku doğru
Kızlar yalan
Sınırları aştı çalan

Uyudum uyandım
Sesler duydum batından
Düşümde gördüğüm kızlar
Koluna taktılar beni
Adımlarıma adım ekliyorlar
Rüyalarımı  süslüyorlar
Oysa ben uyuyordum
Kapı çalındı
Uyku alındı
İçeri giren yarındı

8/10/2003 Karlslunde /Hüseyin Uçar.

Beni kim anlar
Ne bu dağlar
Ne bu denizler
Ne bu ırmaklar
Ne uçan kuşlar
Ne bu insanlar
Beni sevdalılar
Anlar

Ne sevğisiz yaşayanlar
Ne sahte dostlar
Ne geçitsiz kavşaklar
Ne dünkü
Ne bugünkü
Kuşaklar
Paylaşacak neyimiz var
Pencereme konar gibi
Şiirimin mısralarına
Kumrular konar
Özlem tamlamalarımın
Tam ortasındalar
Nedense onlarda
Yavaş yavaş
Uzaklaştılar

Hüzünlü bulutlarım
Duyğulandılar
Bulanık sularım duruldular
Yüreğimin bir yanında
Ülkemin mutsuz
Çocukları ağlar
Bir yanda
Nil nehri uzanır
Bir baştan bir başa
Kara Afrikayı kucaklar
Göreceli, karşıt duyğularla
Beni kim anlar.

1/11/2003  Karlslunde / Hüseyin Uçar