Beni kim anlar
Ne bu dağlar
Ne bu denizler
Ne bu ırmaklar
Ne uçan kuşlar
Ne bu insanlar
Beni sevdalılar
Anlar
Ne sevğisiz yaşayanlar
Ne sahte dostlar
Ne geçitsiz kavşaklar
Ne dünkü
Ne bugünkü
Kuşaklar
Paylaşacak neyimiz var
Pencereme konar gibi
Şiirimin mısralarına
Kumrular konar
Özlem tamlamalarımın
Tam ortasındalar
Nedense onlarda
Yavaş yavaş
Uzaklaştılar
Hüzünlü bulutlarım
Duyğulandılar
Bulanık sularım duruldular
Yüreğimin bir yanında
Ülkemin mutsuz
Çocukları ağlar
Bir yanda
Nil nehri uzanır
Bir baştan bir başa
Kara Afrikayı kucaklar
Göreceli, karşıt duyğularla
Beni kim anlar.
1/11/2003 Karlslunde / Hüseyin Uçar