Kitaplar

Hep sana taşısa götürse yollar Kırgın gönül aldanır da bakar mı Çiçeğe gark olsa gencecik dallar Kırgın gönül aldanır da bakar mı Sevdiğin aşkına gönlümü yıkma Kalayım zındanda çıramı yakma Ak gerdan üstüne gülleri takma Kırgın gönül aldanır da bakar mı Yüklenmiş göçümüz sıladan ırak Şu yüce dağaları aşk ile yorak Kalbimde dört mevsim kurak mı kurak Kırgın gönül aldanır da bakar mı Kul olayım anlayışa görüşe Melunun çıkmazı karıştı işe Şu masum gönülden çekildi neşe Kırgın gönül aldanır da bakar mı?  1.9.1976 / Hüseyin Uçar

Dil döktüm, yalvardım, güldüm olmadı Ömür bitti hala, çilem dolmadı Daha yürüyecek yolum kalmadı Konaklar bellidir, duraklar belli... Anlamadı gitti, yalvar yakarı Hiçe saydı, saygınlığı vakarı Sündürüyor, bir aşağı yukarı Konaklar bellidir, duraklar belli... Bir gün topuktayım, bir gün omuzda Bir gün dudaktayım, bir gün ağızda Denizler donmuştu, yürüdük buzda Konaklar bellidir, duraklar belli... Zamanı gelmeden, düşmez kozalak İşine gelmezse, duymuyor kulak Topal ayağımla, ben oldum ulak Konaklar bellidir, duraklar belli... Eline yapışır, yonduğu deynek Boyunu aşıyor, giydiği köynek Ne değişir, ne yıkılır gelenek Konaklar bellidir, duraklar belli... Musalla taşıymış, durağa durduk Kimlere borçlusun, diyede sorduk Yaşanmamış hayat, masallar kurduk Konaklar bellidir, duraklar belli... 28.03.2009.Hedebo.Hüseyin Uçar.

Sorunları dünümüzün Yapıcılık ünümüzün Ustaları dünümüzün Kurtuluşu müjdeliyor Karanlıkta ışın oldu Hayat ömür yaşın oldu Ayak gövda başın oldu Kurtuluşu müjdeliyor Ağıtları gülün oldu Bir ölümsüz gelin oldu Ağızdaki dilin oldu Kurtuluşu müjdeliyor Bedrettinden İbrahime Yiğitler düştü rahime Çağ damgası tarihime Kurtuluşu müjdeliyor. 27/11/1978 Hüseyin Uçar.

Bir derdim var bine eşit Deliye yoklatma geçit İnsan oğlu çeşit çeşit Hangisinden olayım ben Kimi sağda kimi solda Kimi dert yer kimi balda Kimi bülbül konmuş dalda Hangisinden olayım ben Göze batar sınıf farkı Üç beş beye döner çarkı Daralıyor geniş arkı Hangisinden olayım ben Hiç duyulmaz adı sanı Terlerden acıyor canı Kurban mı akıyor kanı Hangisinden olayım ben Bilmem kime, ad edelim Hüseyin’i yad edelim İnsanlığa kat edelim Bari ondan olayım ben.  25.8.1976 / Hüseyin Uçar

Yağar yağmur sulu sulu Kes n’olursun özüm dolu Bana mıdır gurbet yolu Konuş yağmur damlaları Aşk şerbeti yar elinden Hediye zülüf telinden Kurtulmadım dost selinden Konuş yağmur damlaları Kestin yolum dağlar gibi Hazan oldum bağlar gibi Gözüm yaşı çağlar gibi Konuş yağmur damlaları Ölü müyüm, diri miyim Ben o yarin gülü müyüm Can habubat gölü müyüm Konuş yağmur damlaları Kalem elde elem dilde Arzum kaldı ince belde Hüseyin’i boğma selde Konuş yağmur damlaları. 11.6.1975 / Hüseyin Uçar

Kuşaklar çatışır acısı benim Sorumsuz dövüşür sancısı benim Bu kadar sorunun hancısı benim Sen: Biliyormusun, Gardiyan  Cemal. Herkes sürür neden yolu yokuşa Olayları bırakmışız akışa Her sorun çözülür bağlı bakışa  Sen: Okuyormusun, Gardiyan Cemal. Fidan boylu gençlik dallı budaklı Haklılar susmuş, haksızlar haklı Yaban elde yaşam oldukça farklı  Sen: Yaşıyormusun, Gardiyan Cemal. İsteksiz selamlar dudak bükmeler Suçlular suçsuzu döver tekmeler Çogalıyor her gün için çekmeler  Sen:  Bakıyormusun, Gardiyan Cemal. Ordu’da oturur, köyde yaşarsın Sitem yağar, öfke basar taşarsın Kendi yaşamına kendin şaşarsın Sen: Anlıyormusun, Gardiyan Cemal. Gel otur insanı kendine sorak Neden, niçin canı, boşuna yorak Oluşsun gönülde binlerce durak Sen:  Dinliyormusun,  Gardiyan Cemal. Yerküre odaktır, insan bir nokta Ne ararsan vardır terazi hakta Rüzğar farklı eser, bilirsin şarkta Sen: Görüyormusun,  Gardiyan Cemal. Kendini sorgula, hemence yarın Kıyma hiç kimseye, öfkeden arın Ne zaman üşürsen sevğiyi sarın Sen: Isınıyorsun,  Gardiyan Cemal. Düşlerin akarken, sakın durdurma Bilğeliği, cehalete, yordurma Taşatanı, Hüseyine vurdurma Sen:  Anlıyormusun, Gardiyan Cemal. 02/09/2004 Hüseyin Uçar.Danimarka.

Bir geriye baktım yıllar dizildi
Güzel gözler hüzünlendi süzüldü
Körpe gönlüm anılarda gezindi
Herkes gibi ben de gülmeye geldim

Karanlıkta yanan muma benzerim
Selin getirdiği kuma benzerim
Bunca yıl yaşadım hama benzerim
Ben de ne yaptığım bilmeye geldim

Camda’ki ışıklar yıldız mı nedir
Her severim diyen bilir mi kadir
Gerçekten sevenler bulunur nadir
İnan’ki yolunda ölmeye geldim.

 4.12.1997 / Hüseyin Uçar

Gözden kaçmaz alçak huyun
Seni senden soramam ben
Senin olsun akan suyun
Boş boşuna yoramam ben

Bülbülde yok sözün senin
Çok çekici gözün senin
Senin olsun yüzün senin
Halka tuzak kuramam ben

Can can ise bende de var
Gönül insanlığı arar
Kıyan olsam neye yarar
Hiç arkadan vuramam ben

Sanmayın ki ,vahşet isim
Saygısız olna küsüm
Hüseyin’im canlı cisim
Canlı dalı kıramam ben.

  20.8.1976 / Hüseyin Uçar

Okudum ismini esen yellere Benzettim aşkını coşan sellere Değişmem hasretin kokan güllere Gene ilden ile, attın sevdiğim. Söylermisin aşkın, ateş mi, sumu Terk edeli dertler, denizin kumu Sence güzellere, yakışan bumu Bir geçmez paraya, sattın sevdiğim. Garip kaldım sensizliğin korkusu Kaçtı artık Hüseyin’in uykusu Bir gülücük şu yaramın sargısı Gene dilden dile, kattın sevdiğim.  24.12.1976/ Hüseyin Uçar

Örülem duvar gibi Sağdılar davar gibi Yüzyıllar geçti böyle Bak güneş doğar gibi Kim kazana kim yata Doğrulup binek ata Halk var etti bizleri Olalım hazır kıta Çevir yönünü bana Hedefim diyem sana Faşistler çeker vurur Gene doğurur ana Demire verdim şekil Biz çoğuluz yok tekil Artık cana tak dedi Ana yolumdan çekil.  9.11.1979 / Hüseyin Uçar