Kitaplar

Dağ gibi durdu zulüme Boyun eğmedi ölüme Yalın kılıç tek kelime Pir sultanım, Bedrettinim Deniz, Yusuf, Hüseyinim. Ak gömlegi kan içinde An seçtiler an içinde Can oldular can içinde Pir sultanım, Bedrettinim Deniz, Yusuf ,Hüseyinim. İbrahimim işkencede Haydarım karlı gecede Kurulu tahtım yücede Pir sultanım, Bedrettinim Deniz, Yusuf, Hüseyinim. Törlek Kemal,Börklüceyiz Ortaklara geleceğiz Kin nefreti sileceğiz Pir sultanım, Bedrettinim Deniz, Yusuf Hüseyinim. Aynı yolda yürüyoruz Kim dost düşman biliyoruz Yarın bizim geliyoruz Pir sultanım, Bedrettinim Deniz, Yusuf, Hüseyinim. 02-05-1978 Hüseyin Uçar.

Bütün beklentiler, zamana kaldı Açları doyurmak, amana kaldı Hoş görü, insanlık, fermana kaldı Ferman padişahda, derman kimdedir? Yakama gülleri takamaz oldum Korkudan geceler yatamaz oldum Başımı kaldırıp bakamaz oldum Ferman padişahda, derman kimdedir? Yoruldum dinlenem, demeler kalktı Güvendiğim canlar hep yere baktı Göz yaşım kan olup, içime aktı Ferman padişahda, derman kimdedir? Herşeyin suçlusu, konuşma Uçar Danışacak kim var, danışma Uçar İçteki çocukla, yarışma Uçar Ferman çocuktaysa,derman kimdedir?                       15/6/2003 /Hüseyin Uçar.

Kafanın içine dökmüş betonu
Bu gidişin söyle, ne olur sonu
Alçalır yükselir seslerin tonu
Savaş önce içimizde başladı...

Önce oku, sonra düşle, öyle yap
Tarihten silinip, olmadan harap
Yoksa hep iniler, o koca dolap
Koşul seni, bak kimlerle eşledi....

Sünnüdür, şiadır, biz bize kıydık
Hem gardaşım dedik, hem gözün oyduk
Ölünün üstünden, urbayı soyduk
Kırımları birbirine aşladı....

Neden bu coğrafya, doymuyor kana
İnsanım diyerek, ses verin bana
Gelen geçen, kurşun sıkar kafana
Biz yaşamı, yaşam bizi boşladı....

Sevdim dersin bana, sen neyi sevdin
Herkes yağlı yerken, yavanı gevdin
Zalim karşısında, boynunu eğdin
Ölülerin sokaklarda kışladı....

Herkes bölük pürçük, islam kaç tane
Yeni tarikatlar, türer her sene
İkilik girirse, eger bir dine
Bak tarihe, kimler kimi haşladı....

Yavrularım kayıp, kendim unuttum
Kırdıranı, kucağımda uyuttum
Ne yetirsem, baharında kuruttum
Dost kalmadı, herkes beni dışladı...

Kendimiz suçluyken, suçlu aradık
Suçlayarak, suçlanarak, kanadık
Yanlışları doğru, gibi anladık
Yağız atlar, hep gemini dişledi...

Dışlamayı, dışlanmayı bırakın
O mesep, bu mesep, demeyin sakın
Parçası yaparlar, o dönen çarkın
Kanlı düzen, bu konumu düşledi...

15.01.2009Karlslunde.Hüseyin Uçar.

İnsafın kurusun senin Eskiye dönüşsün yenin Boş yere edersin yemin Yalana hiç gerek var mı? Eğilim duyarsın düne Tuzak kurarsın kendine Bir bak durduğun yerine Eleyecek elek var mı? Yalanı kattın önüne Yemin ettin hep dinine Yol alınmaz sine sine Söyle kazma kürek var mı? Sıkışıyor nefesleri Düşüyor baştan fesleri Boşaltılmış  kafesleri Dayanacak yürek var mı? Hep ıslattın kuruluğu İnkar ettin doğruluğu Ört bas ettin Susurluğu Dövüşecek bilek var mı? Şaha kalktı adil düzen Yalanı elekten süzen Seni gidi sinsi gezen Yağ koyacak külek var mı? Çogumuz yanlış algılar Ne üretmiş Osmanlılar Meydan dolu sarıklılar Kaldıracak direk var mı?                       19.4.1997  / Hüseyin Uçar

Gözlerinde derinlikler O bakışta narinlikler Yakışmaz mı gelinlikler On beş on altılık güzel? Rüzgara verme telini Kurda kaptırma elini Düşürürler değerini On beş on altılık güzel. Güneş vurmuş zülüfüne İmkan yoktur tarifine Düş yiğidin Arifine On beş on altılık güzel. Lodosların yeli misin Yaz baharın seli misin Bülbüllerin gülü müsün On beş on altılık güzel? Kıpkırmızı yanağına Misafir et konağına Bal olayım sunağına On beş on altılık güzel. Aklını başına getir Has bahçede güller yetir Hüseyini bile götür On beş on altılık güzel. 08.04.1975 / Hüseyin Uçar

Okum yerlrşti kirişe Oynadım kapalı gişe Uçağım geçti inişe Sen benim sevdamsın oğul Kalma canım darda bunda Hangi gıda yoktur unda Dedeye çekmiş burunda Sen benim sevdamsın oğul Dedenin elinde bardak Dön dünyaya şöyle bir bak Hiç olurmu  oğlum korkak Sen benim sevdamsın oğul Oku, geliş, yaz düşünde Üstüne olmaz işinde Herkes dolaşsın peşinde Sen benim sevdamsın oğul Ne bulursan onu oku Mekik et hayatı doku Aklına gelmesin korku Sen benim sevdamsın oğul Tabip olda yaralar sar Önünde koca hayat var Ne kıy ne kimseye yalvar Sen benim sevdamsın oğul 1/5/2004 /Hüseyin  Uçar.

Yaşam öyle ağırlaştı
Kar dağları altındayım
Her sözcüğüm beni aştı
Kar dağları altındayım

Doğal yaşar Eskimo’lar
Üstüne yıkılsa dağlar
Dışım güler içim ağlar
Kar dağları altındayım

İsyanım var gecelere
Yol alırken yücelere
Döndüm şimdi cücelere
Kar dağları altındayım

Sahici bulmam kendimi
Yıkıp dağıttım bendimi
Andırırım yeşil çimi
Kar dağları altındayım

Geçen yıllara yanarım
Can yaraladı kanarım
Bin yıllık yeşil çınarım
Kar dağları altındayım

Gözlerim hüzünle doldu
Tebessümüm tümden soldu
Bu genç ömrüm ören oldu
Kar dağları altındayım

 

19.2.1998 / Hüseyin Uçar

 

 

 

 

 

 

 

 

Çoban kavalını alsın eline Yakışmış gelinlik yaşlı geline Benden selam edin, kavga ehline Kavgaya uzağım, barışa yakın. Gönülden geçmesin, depremin fayı İnsan olan yapar gönül sarayı Her akşam demlensin, muhabbet çayı Kavgaya uzağım, barışa yakın. Bir adıda beyaz, sevdiğim akın Üzmekten, kırmaktan,nolursun sakın On binlerce örnek, etrafa bakın Kavgaya uzağım, barışa yakın. Suçlu elbet buzulları eriten Varımızı yoğumuzu yürüten Uzak olsun beynimizi çürüten Kavgaya uzağım, barışa yakın. Dikkat et sevdiğim,ipler kopmasın Cehalet zinciri,bizi çatmasın Hiç bir zalım aramızı katmasın Kavgaya uzağım, barışa yakın. Yerinde ağırdır,Taşatan taşlar Ne kimseyi kırır,ne gönül haşlar Nerde bitti ise, yol orda başlar Kavgaya uzağım, barışa yakın. 22/08/2008.karlsunde.Hüseyin Uçar.

Gene hüzünlenmiş ceylan bakışlar
Gerdanı üstünde onca nakışlar
Ak deniz mavisi üstünde kaşlar
Heycanlandım, yolu beli şaşırdım
Yüreğimde bu acıyı taşırdım.

Vücut dili olmuş konuşur gözler
Bakışlar heycanlı, coşkulu sözler
Turküaz uçarı, mehtaplı yüzler
Heycanlandım, yolu beli şaşırdım
Yüreğimde bu acıyı taşırdım.

Getirdi dalgalar koydu önüme
Aymıydı, güneşmi doğdu günüme
Bir he desin, ben razıyım ölüme
Heycanlandım, yolu beli şaşırdım
Yüreğimde bu acıyı taşırdım.

24/6/2004 Didim.Hüseyin Uçar.