Kitaplar

Her gece Issιz dağ ayazlarιnι Sarιnιyor bedenim Yorganιma Yastιğιma Saçlarιma yağιyor kar Buz tutuyor bιyιklarιm Yanιbaşιmda Sιcakcιk bir solunum, Uyuyor melekler gibi Mışıl mışıl... Gözlerim yakιnlarιmι ararken Kar topu oynuyor Karadan adam yapιyor çocuklara Çocuk şarkιlarι ιsιtιyor yüreğimi Uzaklaşιyor Benden Yapmacιk sevgiler Boş beklentiler Azalιyor ağrιlarιm Ne yana dönsem Neye el atsam Issιz dağ ayazι Yapιşιr bedenime Yanιbaşιmda Sιcacιk bir solunum, Uyuyor melekler gibi Mışıl mışıl...  Taş taş üstünde yok Yιkιlmιş konaklarιm Kaybolmuş boşlukta Sevecen bakιşlar O berrak O   Pιrιl pιrιl Sevdam Terk edilmiş. Her yer karanlιk Görüyorum Çatιlarda sallanιyor buzullar Konacak yer arιyor Kιrlangιçlar Susmayιn konuşun Dostlar Nereye yolum Belleğim nerde Kardan adam mι aldι Konağιna mι sιğιndι Ayaz beyin Belleğim yitik Yanιbaşιmda Sιcacιk bir solunum, Uyuyor melekler gibi Mışıl mışıl... 08.01.2002____Hüseyin Uçar

Yarılmıştı pilatolar Kimi korur senatolar Ho şi miler- ernestolar Yiğit ölmez yeni doğar Küba devrimine katkın Bolivya’da ettin akın Hayata seslenmek hakkın Yiğit ölmez yeni doğar Tarih elbet senin yaşın Devam edecek savaşın Al güneşten yüce başın Yiğit ölmez yeni doğar.  6.5.1976 / Hüseyin Uçar

Sevdalıya ne yol, ne yön sorulur Ne uslanır bıkar, nede yorulur Hayali sofraya, varır kurulur Seven insan, her halinden bellolur Sevdiğini gören, gözler delolur. Denizdir, ovadır, dağdır yamacı Ne ölüm korkutur, ne duyar acı Bir tek hedef vardır, aşktır amacı Seven insan, her halinden bellolur Hem bakışlar, hemi sözler delolur.. Kaşlar elin bağlar, kibrik hançerler Sevda çeşmesinden, suyun içerler Bütün köprüleri, yıkıp geçerler Seven insan, her halinden bellolur Hemi yollar, hemi izler delolur. Ne verimi bilir, nede kurağı Aşıkların belli olmaz durağı Olabilsem, karac’oğlan çırağı Seven insan, her halinden bellolur Akışan mısralar, közler delolur.. Anılar uçuşur, duygular kayıp Ne yasak düşünür, ne bilir ayıp Gece gündüz ağlar, başın dayayıp Seven insan, her halinden bellolur Haber gelse, yorgun dizler delolur.. 20-01-2008 Bröndby Strand. Hüseyin Uçar.

‘’Ali Ekber Çevik’e’’ O dostun adını hayırla anak Kondurmuş gönül’e binlerce konak Bu güzel rüyadan nasıl uyanak Bülbüller ah eder, güller iniler. Uzayı keşfeder, defne yaprağı Erenlerin belli olmaz durağı Kendisine uygun, evi ocağı Mızrabı kavrayan, eller iniler. Dostluğun harcını, koymuş temele Gayet ağır olğun, ermiş kemal’e Güvercinler selam durmuş cemal’e Gönül semah döner, diller iniler. Açılmaz kapılar elbet herkese O kocaman yürek sığmaz kafese Dünya’yı yüklemiş, Davudi sese Bağlama konuşur, teller iniler. Deniz üstü köprülerden geçilir Dost olanlar nerde olsa seçilir Gönül tarlam, mahsül vermiş biçilir Sarp kaya’ya çarpan, seller iniler. Dizili aletler, başta bağlama Her vuruşu, melhem olur yarama Site kurmuş dostum, kuru selama Taşatan hüzünlü, yollar iniler. 17/3/2007Trende Akşam.Hüseyin Uçar

Bırakın beni gideyim Dost bekliyor hasta, yorgun Gözü yaşlı boynu bükük Dost bekliyor benzi solgun Doğadandır dal yaprağım Kışa benziyor kurağım Barınacak yok toprağım Dost bekliyor bize kırgın İnsanlık pula satılmaz Bilmeyen söze katılmaz Yalan ile aldatılmaz Dost bekliyor bize dargın Çalışan haktan ıramaz Çıkıp suçsuzu kıramaz Hüseyin’i zor yoramaz Dost bekliyor bizi olgun.  19.11.1975 / Hüseyin Uçar

Yürüyüşe çıkmıştım Dün akşam Yürüdüm bir başıma Talime çıkmış Ordu gibi Bir İki Üç Kıta dur Durdum Oturdum kumsala Şarkısını dinledim Dalgaların Ve çıglığını martıların Hayli bir zaman Baktım ufuklara Fırçayı aldım elime Önce gözlerimi boyadım Sonra bütün bulutları Karıştırdım birbirine Gökyüzünü boyadım Renklerle konuştum Tualle tanıştım Sonra Gececi bir yıdız Aldı götürdü beni Yürüdüm girdim içeri Birden yükseldi sesler İstilacı var... İstilacı var.. Girdiler koluma nöbetçiler Ve tutuklandım Bush’la Saddam’la Beni karıştırdılar Tutuklu kaldım hayli bir zaman Tek başıma ve özğür Aradan ne kadar zaman geçti bilmiyorum Beni güler yüzle sorguya aldılar Anlattım onlara Meramı’mı Ve merakı’mı  İnandılar Oysa ruhsaldı Sıkıntılarım Anlamadılar Baktım saat’a Orada sabahtı Beni geldiğim yere geri saldılar O akşamdan bu sabaha Bütün konuklarım Muhabbet’e doydular Cevapsız sorular soruyor Ben kendimi arıyordum Yutmuştum dilimi Ana alfabem varmıydı Bilmiyorum. Sahili suladım boydan boya Terledim daldım suya Başımı çıkardığımda İnsan kaynıyordu kumsal Hüzünler bile soyunmuştu Bedenime yapışmıştı yakamozlar Duyulmuyordu çığlıgı martıların Hem renklerle oynuyor Hem güzel  bir model arıyordum Biri tuttu elimden Hadi denize girelim Gözümü açtıgımda Ne dalgalar Ne deniz Ne yakamozlar Nede elimi tutan O deniz kızı vardı Kalmıştım bir başıma Denizin ortasında Bir ada Tusisami sonrası Sürüyordu artcıl depremler Sinemde tamamlanmamış Bir tual Belleğimde unutulması İmkansız Hülyalar Hazır değildim ayrılıklara Ayırdılar Anne sütünden ayrılan Bir bebe gibi beni Adadan çekip aldılar    26/01/2005. Hüseyin Uçar.

Yas tutacak vaktimiz yok Kıyımlara uğradık çok Sayılı insan karnı tok Tanıyalım kasapları Kimi patron kimi ağa Göz koyarlar bizim bağa Köle kılmışlar toprağa Düz yapalım hesapları Emek bizim yiyen onlar Kardeşliğe akan kanlar Haykırıyor bizim canlar Yutmayalım dolarları Hüseyin’im kavga sürür Bu kervan durmadan yürür Gurbet elde ömür çürür Okuyalım kitapları.  24.4.1978 / Hüseyin Uçar

Hak deyince, dönüp geri akılmaz
Arar haklarını, emekçi yılmaz
Ezenlerin göz yaşına bakılmaz
İnsanın ak yüzü, sofrası emek...

İnsanca bir yaşam, düşü emeğin
Sahibi olmalı, balın, böreğin
Diren zalim, kaldırırsa yüreğin
İnsanın pak yüzü, sofrası emek...

Kandırıldı zaman, zaman elendi
Özeleştirmeye böyle direndi
Düşe kalka, savaşmayı öğrendi
İnsanın hak yüzü, sofrası emek...

Dün simit satarken, bugün nerede
Esbap yıykar iken, dünden derede
Bir şey gizli kalmaz, bu yer kürede
İnsanın tok yüzü, sofrası emek...

Emeğe saldırma, saygılı davran
Bir gün sıkışırda, yerleri kavran
Böylemi sürecek, sanarsın devran
İnsanın sak yüzü, sofrası emek...

Bazan güneş ol, hep ayaz esme
Bindiğin bu dalı, düşersin kesme
Dostlar incitirler, sözüme küsme
İnsanın çok yüzü, sofrası emek...

Sele dönüşürler, sakın kaldırma
Sofra haktır, sofralara saldırma
Taşatana kalemini kırdırma
İnsanın ok yüzü, sofrası emek...

26/02/2010.Bağ evi.Hüseyin Uçar.

Güzeller içinde girdim seçime Aldanmadım gösterişe biçime Seni hava gibi çektim içime Sen benim canımsın, canlar içinde. Hayat oldum, coşku oldum, sen oldum O güzel fizikte, kol, bacak, koldum Bir gün ayrı düşsem saçlarım yoldum Sen benim kanımsın, kanlar içinde. Olsam gözlerinde sade bir benek Güvercin bakışlım, cihana örnek İstersen olurum, altına binek Sen benim tenimsin, tenler içinde. Sensiz yaşayamam verilse dünya Seninle doluyum coşkulu rüya Davet et geleyim, kahveye çay’a Sen benim varımsın, varlar içinde Hüseyin Uçar. 28/9/2004 Karlslunde

Birikimin değerlendir Korkuyu telaşı dindir Yelkenleri biraz indir Dinlenmeyi, öğrenin can, Bu sözlerim, sana Ercan. Bahar değil, coşup taşam Gurbet elde, çetin yaşam Ömür kısa, düşün paşam Dinlenmeyi, öğrenin can, Bu sözlerim, sana Ercan. Farklımı, Ercan, Semiha Lokman hekim, gelmez daha Sakın güvenmen, Allaha Dinlenmeyi, öğrenin can, Bu sözlerim, sana Ercan. Tükenmez, dünyanın işi Kim durdurmuş, bu gidişi Yeter sıkman, azı dişi Dinlenmeyi, öğrenin can, Bu sözlerim, sana Ercan. Sözler benim, sizin yorum Her gün, zorlaşıyor durum Daha çok , soracak sorum Dinlenmeyi, öğrenin can, Bu sözlerim, sana Ercan. Gelin bize, geze geze Daha neler yazak teze Zaten,Taşatan geveze Dinlenmeyi, öğrenin can, Bu sözlerim, sana Ercan. 01/02/2007 Karlslunde.