Kitaplar

Tos Hüseyin torununu götürdü Kucak açιp sol yanιna yatιrdι Yadiğârι Zekiye’yi bitirdi Unutmamιz mümkün değil Eylem’im Frankfurt’la Kuşsaray’ιn arasι Eylem’imin sol yanιnda yarasι Nasιl geldi sana ölüm sιrasι Unutmamιz mümkün değil Eylem’im Eylem’im gözlerin sorgular beni Kara toprak sardι gencecik teni Dedene emanet eyledik seni Unutmamιz mümkün değil Eylem’im Eylem’im Ahmet’in yetim kalacak Hergün annesini bizden soracak Ağladιkça bizi yasa boğacak Unutmamιz mümkün değil Eylem’im Hem feleğe, hem kadere küseyim Sözüm geçmez ilişkimi keseyim Elim tutmaz mezarιnι kazayιm Unutmamιz mümkün değil Eylem’im Söyle felek güzellere kastιn ne? Başsağlιğι yakιnιma dostuna Çiçek koydum çiçeğimin üstüne Unutmamιz mümkün değil Eylem’im Kara Haydar Amcan seni anιyor Ahmet seni heryerlerde arιyor Felek hançerlemiş yürek kanιyor Unutmamιz mümkün değil Eylem’im Yaralarιn sarιldι mι Eylem’im Biz felekle küsüşmüşüz Eylem’im 29.08.2000  H. UÇAR

Burun deyince İlk aklıma gelen Koklama duyumuz Saldırğan Değişken huyumuz Adlar Tatlar İnsanlar Hayvanlar Bitkiler Coğrafya Ümüt burnu Kaya burnu Kuş konmaz Ak burun Çökük burun Kuşburnu Dik burun Balık burnu Çomak burun Batlıcan burun Kara burun Deli orman Zeytin burnu Yel oldum Burundan buruna estim Sanki zeytinde’ki sestim Zeytin burnunda Zeytinin karnını yardım Yağ doldu testim Burun deyice burun Burunları benden sorun Avcılar takipte Avcının burnu tetikte Siz siz olun boş söz etmeyin Burun deyipte geçmeyin... 11/12/ 2005/Karlslunde.                 Hüseyin Uçar.

                 -Metin kaya’ya- Öncü olup bizler başı çekelim Bozkırlara yeşil fidan dikelim Saf sulara saf düşleri ekelim Pehlivanım tutşalım güreşe Dilerim’ki yolun uğrar güneşe Etrafını sarsın coşkuyla neşe Muhabbetler bizi böyle oyalar Yerinde ağırdır elbet kayalar. Gezdin Avrupayı gerisi masal Yalınız yiyemez, düşleri sosyal İnsani değerler bizlerce kutsal Pehlivanım tutuşalım güreşe Dilerim’ki yolun uğrar güneşe Coşkular müjdeler, gelsin peşpeşe Muhabetler bizi böyle oyalar Yerinde ağırdır elbet kayalar. Oğlanlar, kızlar şimdi torunlar Gün geçtikçe çoğalıyor sorunlar Yaşamın, insanın meyvesi bunlar Pehlivanım tutuşalım güreşe Dilerim’ki yolun düşer güneşe Ömür boyu kurulmadık beleşe Muhabbetler bizi böyle oyalar Yerinde ağırdır elbet kayalar. Niyapalım babam belirli sözün Kimsenin malında olmadı gözün Bakışın duruşun bir ayrı hüzün Pehlivanım tutuşaslım güreşe Dilerim’ki yolun düşer güneşe Yaban elde yurda olduk ateşe Muhabbetler bizi böyle oyalar Yerinde ağırdır,elbet kayalar. Mayıs 2003 İsoj- Hüseyin Uçar.

Baktım yar elinden geliyor ferman
Bu gönül şehrimi sarıyor  duman
Gönlüm madencidir, ömrümse orman
Çölleşin budama kurban olduğum.

Otur şu masaya bir dakka düşün
Nedeni cehalet yarğılar peşin
Ağırla, yad yaban mühümü eşin
Çölleşin budama kurban olduğum.

Yalnız kaldım dostlar tütmüyor baca
Kesti bu ömürü kesti haraca
Ne yana baksam boşluk koskoca
Çölleşin budama kurban olduğum.

Unuttun nedense yolu yordamı
Yasa boğdun heran gönül odamı
Kurşuna dizme kalan sevdamı
Çölleşin budama kurban olduğum.

Nere varsam boşluktayım boştayım
Uçmak kuşu oldum sanman baştayım
Yanar kavrulurum kızğın saçtayım
Çölleşin budama kurban olduğum.

Temmuzun ortası başladı kışlar
Her önüne gelen acımaz haşlar
Yerinden oynadı o yerli taşlar
Çölleşin budama kurban olduğum.

Herkesin dilinde olmuşuz mahşet
Seni tanıyalı yaşattın dehşet
Unuttum adını adını bahşet
Çölleşin budama kurban olduğum.

Adını anmaya doyamıyorum
Yaptığın hatayı sayamıyorum
Kötü söylemeye kıyamıyorum
Çölleşin budama kurban olduğum.

4/7/2004 Didim. Hüseyin Uçar.
   

Adımlarım yorgun
Yollar kendine yabancı
Sancılı bakışlar
Sözcükler yapmacık
Duygular yalancı
Kalbim kanıyor
Nereye el atsam
Ellerim yanıyor
Etmeyin dağlar
Yapmayın dağlar
Gelmeyin üstüme üstüme
Şafakla doğmalıyım
Gafleti kovmalıyım
Sulamalıyım
Susuzluğumu
Düşler düşmeli yola
Umut umuda ulanmalı
Varılacaksa bir yerlere
Sorular sorulmalı
Cevabı bulunmalı
Ata dizğin
Zalime kelepçe
Vurulmalı
Bulanıksa düşler
Durulmalı
Varsa ortada bir suçlu
Mahkeme kurulmalı
Sonuca varılmalı.

22/9/2006 Hundinge.
            Hüseyin Uçar.

Esen yeller esmez oldu Kesen bıçak kesmez oldu Zehir içtim pekmez oldu Tatlılarda seçin beni Aradığım ben de buldum Dost olana kurban oldum Saki’siz kadehim doldum Yudum yudum için beni Övseler de övülmedim Vahşilere dövülmedim Sevdim ama sevilmedim Sevdalara açın beni Derya yurdu coşar deniz Dert eritir solar beniz Toprağa gark olan ten’iz Ummanlara atın beni Tüm kıtalar Anadolu Benden geçer benden yolu Ben-i adem kimin oğlu Türkülere katın beni. 21.03.1991 / Hüseyin Uçar

Tadını tadamadığım
Ahd edip yatamadığım
Genç ömürü bitirdin
Kalbimden atamadığım

Göze uzak, öze yakın
N’olur bir kez dön de bakın
Genç ömürü bitirdin
Sevdiğim gözden sakın.

  11.4.1986 / Hüseyin Uçar

Eser bad-i saba eser serinden Bir nefes aldırdı bana derinden Aklımı oynattı aldı yerinden Sanki benim bir ettiğim var gibi Toplanmış sinemin sızısı çıkmaz Bir benim yokluğum dünyayı yıkmaz Ölür gönül gene kavgadan bıkmaz Sanki benim bir ettiğim var gibi Yoksul baca mıyım hafif tüterim Yuvasız kuş gibi garip öterim Ferhat’tan, Şirin’den daha beterim Sanki benim bir ettiğim var gibi Göğünür yüreğim nemli ot gibi Kazınıyor midem azgın at gibi Yakınım yaranım tıpkı yat gibi Sanki benim bir ettiğim var gibi.  3.6.1975 / Hüseyin Uçar