Kitaplar

Sevmek erdem, aşksa coşku Aşk taşımaz, dostlar kuşku Tanrı bile, vurmaz aşkı Ya biz, nasıl vuruyoruz.... Taşıyak aşkı yargıya Bile çekelim sorguya Tahamül etmez kurguya Aşktan hesap, soruyoruz... Şeker katarlar zehire Irmak dönüşür nehire Sevda vurulmaz zincire Sevdalılar, arıyoruz..... Sevişemez, hayal saran Düşler kurur, deme duran İniliyor, telli kuran Ya biz nerde, duruyoruz.... 06-12-2008.Hundige.Hüseyin Uçar..

Ömür uzar anıldıkça Sevdalara sarındıkça Üzülürsün yanıldıkça Benim gönlüm deli gönlüm Vururlar öküze gemi Alırlar önünden yemi Kalmamış gönülün demi Benim gönlüm deli gönlüm Adından anlamadığım Yanında kalamadığım Özgürce salamadığım Benim gönlüm deli gönlüm Isıtın mısır patlasın Dost değil, düşman çatlasın Gül ile nergiz toplasın Benim gönlüm deli gönlüm.   18.3.1986 / Hüseyün Uçar

(İkiz yeğenlerim,Ekin cem, Ali eren Uçara) Çok özledim ikizleri O kaşları, o gözleri Aşıp gelin denizleri Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Pırıl pırıl dikizleri Her yerde kalsın izleri Mutlu ediyor bizleri Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar.. Ova olur, dağlaşırlar Herkeslerle bağdaşırlar Bizi yarına taşırlar Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Şavku vurur aynalara Yoldaş olun turnalara Belki konar buralara Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Söyleyecek, söz yok tipe Bir coğrafya, cadde, cepe İkiz pınar, ikiz tepe Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Altın gibi, anne- baba Boşa gitmez, böyle çaba Genç insanlar, genç akraba Dilekçemin, mührü onlar, Koşun gelin, hadi canlar... Dövüşürken, Cüneyt Arkın Eğitim çağınız yakın Kıskanan var, boncuk takın Dilekçemin, mührü onlar, Hadi koşun, gelin canlar... 28/01/2007 Karlslunde/ Hüseyin Uçar.

Sevgi benim dağım taşım
Yoluna koymuşum başım
Bir tarihtir benim yaşım
Anamdan sorsunlar beni

Üç kıtaya beşik anam
Her kapıya eşik anam
Göğsü bağrı deşik anam
Bağrında vursunlar beni.

                                08. 05. 1973 / Hüseyin Uçar

-Millet vekili- Yaylacıktan yola çıkan birikim Çağ’a çağdaşlıga yakışan ekim Sanat bir yaşamsa, başladı çekim Bulutlar yıldızı koparamaz ki. H. Araçtan sonra, Çorumdan buda Kimseye mükafat yağmaz uykuda Elbet hikmet vardır, Güneşte, Suda Kimseler coşkunu azaltamaz ki. Kararlı ol yeter, dirilir özün Eylem almalıdır yerini sözün Daha yükseklerde olmalı gözün Kimse aydınlığı karartamaz ki. Biliyorum elbet, yüreğin dolu Gerekirse gözler, olmalı sulu Senin bu başarın, azmin okulu O güzel dünyanı, daraltamaz ki. Kuzey meclisine, Çorumdan yağan Yer yüzü degil mi, bulutu sağan Kutluyorum seni, Yıldız Akdoğan Karalar denizi, kapatamaz ki. Taşatanım başarılar dilesin Yavaş yavaş , bir sadede gelesin Beklentimiz çoktur, onu bilesin Herkes bu konumu, yaratamaz ki. 09-12-2007 Karluslunde.                  Hüseyin Uçar.                           

Celal oğlan Celal oğlan
Gözü kaşı hilal oğlan
Dar geçitte kıstırıldım
Sesin gelmez helal oğlan

Bacısıydın bacıların
Sona ersin acıların
Dar geçitte kıstırıldım
Biri bindir sancıların

Nerede o güzel gençler
Eşit dağılmalı çeçler
Dar geçitte kıstırıldım
İşte böyle başlar felçler.

10.9.1997 / Hüseyin Uçar

Tarifin ne? Medeniyet
Ödedin mi? Sende diyet
Sanki cepte bir ehliyet
Kültür denen, ırmakmısın?
Mahalle mi? Oymakmısın?

Hayal meyal, bir düşmüsün?
Emekçiye bir işmisin?
Garibana, bir eşmisin?
Akılları, yormazmısın?
Hiç yerinde, durmazmısın?

Varımız koyak üstüne
Borcumuz sayak üstüne
Durulmaz ayak üstüne
Vücutmusun? Parmakmısın?
Damarda ki, ırmakmısın?

Her saflarda önde duran
Kimse sormaz, nedir oran
Dünyayı, yaşamı saran
Sen Sivasta yanmazmısın?
Hiç sözünde durmazmısın?

Duygular ağlıyor sensiz
Aklıma düşen, nedensiz
Seni düşünemem, bensiz 
Hal hatırım, sormazmısın?
Sen hiç hayal, kurmazmısın?

Keçi koyun olmuş boynuzu atmış
Meler yaylalarda hep kuzu kuzu
Otlak otlak dolaşıyor sinçisiz
Meler yaylalarda hep kuzu kuzu

Ağaçlara tırmanamaz ziyankâr
Geçmişi unutmuş olmuş kör inkâr
Tepesinde bulut bulut dönen kar
Meler yaylalarda hep kuzu kuzu

Önce düşünmezdi zararla birdi
Kabına çekilip inine girdi
Tükendi kalmadı ormanın derdi
Meler yaylalarda hep kuzu kuzu

Dört ayaklı değil iki de olur
Açılan tomurcuk bir anda solur
Düşünme Hüseyin arayan bulur
Meler yaylalarda hep kuzu kuzu.

16.5.1975 / Hüseyin Uçar

Hüzünler boğuyor akşama doğru Evreni karanlık boğmaya görsün Doldurur içime ateşi, koru Ufuktan bir güneş doğmaya görsün Sanat, sanatçı evrenin nesi Halkına şifadır güzel nefesi Ulusal sınırdan taşıyor sesi Ufuktan bir yıldız kaymaya görsün Tablolar çizilmiş o güzel göze Hayat tamamıyla dökülmüş söze Okyanus misafir engin denize Gönüle sevdalar dolmaya görsün. 18.4.1998 / Hüseyin Uçar