Skip to content

Kitaplar

  • ACILARDAN ALDIM PAYIM
    Önce annem, babam, peşinden dayım Ören viran olmuş gönül sarayım Benim acılardan oluştu payım Hangi  yöne baksam beni yaralar Artık …
  • İÇİMDE Kİ ATEŞ
    Yaşayamam artık aynı bulvarda Hayalleri uçuşurken yollarda Yüreğim kan ağlar, yavrum sallarda Sevdiğimden haber, verin canlarım… Yüreğime ataş düştü sönmüyor …
  • SABRIMIZI SINIYORLAR GARDAŞIM
    Ömür boyu ağlar  hakkın  aramaz Nerde yaşar nasıl yaşar anlamaz Gözün oyanları kalkıp kınamaz Sabrımızı sınıyorlar gardaşım… Sanma ki yüreği …

Rastgele şiirler

  • Gönlüm huzurevi
    Bitirdiğim yollar bende yürüyor
    Ne yazık’ki ayrılıklar sürüyor
    Herkes bizi bir umacı görüyor
    Gönlüm huzur evi, ruhumsa cennet.
     

    Şu koca dünyayı gezdim dolaştım
    Nerde engel varsa onla savaştım
    Yüreğim koskoca evrene açtım
    Gönlüm huzur evi, ruhumsa cennet.
     

    Eksik olmaz büyük dağın dumanı
    Herkese açıktır gönül limanı
    Ölçüm yoktu bilemedim zamanı
    Gönlüm huzur evi, ruhumsa cennet.
     

    Sağlam olmalıdır temelin taşı
    Kırk yılda bir oldum halayın başı
    Ben çalıştım hiç görmedim maaşı
    Gönlüm huzur evi, ruhumsa cennet.
     

    26/01/2005. Hüseyin Uçar.
     

     

     

     

     

     

     

     

  • GÜN OLUR
    Bilime açılan kapı Bizim kapımız Yoktur alın terinden başka Ne malımız Ne tapumuz Gün olur öğreniriz Halay çekmeyi Güvercin uçurmayı Gül sunmayı sevdiklerimize İşte O zaman Ne düşünceye Kurşun sıkılır Ne vurulur ellere kelepçe Atılır yorgunluk Elerde karanfil Uçuşan güvercinler Dillerde şarkı Barış bahçesine Dönüşür ülke Yok edilir açlık Yoksulluk kalkar rafa Mutlu yüzler Gülümseyen dudaklar İşte bu olmalı ilke.
     
    26.7.1989 / Hüseyin Uçar
  • Dardayım
    Hayır dua ile vuralım yola Kaderle kısmetle girsin kolkola Paranın değeri dönüştü pula Boşa yol bekleme dardayım darda Gurbet bırakmıyor yar kaldık burda Çalışır koşarız var olsun diye Gül alır satarız kâr olsun diye Kıl köprü kurarlar zor olsun diye Boşa yol bekleme dardayım darda Kader bırakmıyor can kaldık burda Ömür ilerliyor artar yokuşlar Tıkır tıkır inip kalkıyor tuşlar Şafak yakın herhal ötüyor kuşlar Boşa yol bekleme dardayım darda Dertler bırakmıyor can kaldık burda Aynaya bakarım yıkılır kaşlar Nedensiz eğilmez eğilen başlar El versin, der iken dost bizi taşlar Boşa yol bekleme dardayım darda Tükendi umutlar yar kaldık burda.. 9/2/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar
  • AVRUPA
    Dünden daha gür daha dik başım Galatasaray basariyor kardaşim Azalıyor korkularım, telaşım Dünya alkış tutar görün aslana Ne güçlü bücürler doğurur ana Avrupa da bir bir yıktık duvarı Düşünsün baştaki olur yararı İnancın sonunda gelir başarı Dünya alkış tutar görün aslana Ne güçlü bücürler doğurur ana Artık ayıklansın çürük darılar Çiçekten çiçeğe uçsun arılar Örnek işte kırmızıyla sarılar Dünya alkış tutar görün aslana Ne güçlü bücürler doğurur ana
  • BİLEN OLMAZ
    Zaman olur ağlan gönül Yüreğini dağlan gönül Yatağında çağlan gönül Gören olmaz bilen olmaz Ters dönersin tepe takla İçini dışını pakla Sorgularsın sen ne hakla Bilen olmaz duyan olmaz Hayal gördün yaşamadın Çemberinden taşamadın Vurgun yedin koşamadın Göz yaşların silen olmaz Ne yaptınsa övdüm seni Zaman zaman dövdüm seni Her şeyinle sevdim seni Benim gibi seven olmaz İnan sana güven olmaz.                          29.4.1998 / Hüseyin Uçar
  • Gönderdin beni
    Kalpten kalbe geçit, köprü, yol oldum Her meyva dalında çiçek dal oldum Sevdiğim kapında köle, kul oldum Diyardan diyara gönderdin beni Güzelim aşığa tebessüm çok mu Kirpiğin kalbime saplanan ok mu Sende hiç anlayış, hiç insaf yok mu Deli divaneye dönderdin beni. 28.08.1975 / Hüseyin Uçar
  • Böyle düşler
    Yedimizi bir yan yana koydular Koydular da göz yaşıyla yudular Körpe ümitlerim kurşunladılar Gelen giden birbirini aratır Böyle düşler ortamını yaratır Tutmuş getirmişler hangi kutuptan Düşleri masalı kalmıştı Nuhtan Böyle güruh türer böyle mantıktan Gelen giden birbirini aratır Böyle düşler ortamını yaratır İnsan sayılır mı, insanı asan Kendinden değile kinini kusan Sağcısı, solcusu hepisi insan Gelen giden birbirini aratır Böyle düşler ortamını yaratır Bir gör, nerelerde bitiyor inci Kimileri dinsiz, kimisi dinci Böyle bulanık mı insan bilinci Gelen giden birbirini aratır Böyle düşler ortamını yaratır.. 07.08.2004  Karlslunde.Hüseyin Uçar.
  • Öyle sevindir
    Körpe kuzu anasına erince
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir
    Hasretliği bir çığ gibi bölünce
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir
     

    Koklaşa koklaşa çayır çimende
    Yaralı yürekler dönmez dümende
    Böyle bir mutluluk olmaz evrende
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir
     

    Bülbül gibi şakır öter dilinle
    Uçurdun gurbete kaba yelinle
    Gel kabrime indir kendi elinle
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir
     

    Sorun Hüseyin’i sana köle mi
    Gezip dolaşırım eli, alemi
    Anlatamam ah ü zarla çilemi
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir.
     

     6.6.1975 / Hüseyin Uçar
     

  • İnsan kılığında çok hayvan gördüm
    Okuyayım diye, aldım derğimi Açtım pazarımı, serdim serğimi Hazırladım okum, aldım gerğimi İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
    Ateş vermediler, çalam çırama Bağırdıkça tuz bastılar yarama Benden önce, oturdular sırama İnsan kıllıgında, çok hayvan gördüm.Karıştırır durmaz, çarşı pazarı Hakları görürler, hepten azarı Onlar tanır, sanatçıyı, yazarı İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
    Öncüsüymüş, her bir şeyin kendisi Ciğerden başkayı, yemez kedisi Sizi gidi, karanlıklar vadisi İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Bilmediği yoktur, her şeyi bilir İşine gelmezse, defterden silir Emirler yağdırır yerine gelir İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Sarılır herkese, sanki akraba
    İk’ayagın sokar, daracık kaba Savurur sallasın, ağzı kalaba İnsan kılıgında, çok insan gördüm.
     
    Her yıl biraz daha, çoğalır astım
    Benim hiç kimseye, olamaz kastım Nasıl oldu dostlar, tongaya bastım İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Ne adına, kim adına, yerindim
    İsa gibi, çarmıhlara gerildim Dört evliye, kuma gibi verildim İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Duello başladı, dediler davran
    Herkes görür, başsız, kıçsız bir kervan Ne kadar yakışır, yezide mervan İnsan kılığında, çok hayvan gördüm.
     
    İnsan bildik, evet dedik nekese
    Koşturdu peşinden, nefes nefese Aynı sözü vermiş, bakın herkese İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Şekil şimal  dersen, yamru yumrular
    Ateşe verilmiş, bütün korular Bu yıl bu yurtlara, konmaz kumrular İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Yularlar kendini, musura bağlar
    Kendi kurgusuna, kendisi ağlar Gözüne karınca, gözükür dağlar İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Yeşile zararlı, budar keçisi
    Olamaz’ki o sürünün bekçisi
    Konuşurken sanan, kültür elçisi
    İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Nedenli nedensiz, yaralar dili Dağıtır etrafı, dağıtır yeli Şapkalı şapkasız, gözükür keli İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Altı aydan fazla, vardı daveti Yüreğinde idam, etmiş devleti Kimse anlayamaz, nedir niyeti İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Niteliği belli, girir her yere Her yalanda, tövbe çeker bin kere Yalan ordusuyla çıkar sefere İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Gel bildiğin, yolda, yürü ışığa Nasip deme, ne gelirse kaşığa Bundan geri, yol sorulmaz aşığa İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Satar dostlukarı, satar bir pula Çok şey derim amma, gelmez usula Bir aptala, yol göstermez pusula İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm.
     
    Atları giydirip, kuşatır saraç Her olur olmaza, oluruz araç Taşlanır Taşatan, meyveli ağaç İnsan kılıgında, çok hayvan gördüm. 
    07/02/2007 Karlslunde. Hüseyin Uçar.
  • GEL SABREYLE
    Anne, baba, yavru daha ziyade
    Burnuma tütüyor yar, deyip gittin.
    Gurbet elde garip kaldın piyade
    Yanıyor yüreğim kar, deyip gittin.
     

    Hasretliği sağlığına bağışla
    Gel sabreyle bu yıl burada kışla
    Aran nasıl gözlerinde yağışla
    Seli andırıyor var, deyip gittin.
     

    Hüseyin dostuna, saygı sunarak
    Ayrıldı sıladan içten yanarak
    Her işin başında canlar anarak
    Ayrılık çekilmez zor, deyip gittin.
     

    28.04.1974  Hüseyin Uçar