Şiirler

Canlar muhabbetle, söze başlarken Sevgi pınar olur, fidan aşlarken Değerler bilinsin, nolur yaşarken Gidenler gelmiyor, anlayın artık... Güle benzer inan, dostun dikeni Çok severim, dostlukları ekeni Kuşsaraydır, cümlemizin kökeni Konanlar göçüyor, anlayın artık... Anadan atadan, kalan anılar Bize ders olmalı, dünkü konular Yaratalım yeni, güzel sunular Cahiller bilmiyor, anlayın artık... Yıkmamalı bizi, küçük dalgalar Yıldan yıla, büyümeli halkalar Sevgi tükenirse, sürür kavgalar Kırılan gülmüyor, anlayın artık... Çok acılar çekti, birinci kuşak Bire binler veren, her biri başak Çok geçmeden canlar, göründü kavşak Bu yara kanıyor, anlayın artık... Bir adım, Almancı, bir adım göçmen Kırk yıl oldu dostlar, olmadım seçmen Her şeyden geçin, kimlikten geçmen Irkçılar coşuyor, anlayın artık... 15/04/12010.Hedebo.Hüseyin Uçar

O güzel düşlerin, davudi sesin Türkülere hayat, verdi ozanım İnsan sevgisiyle, dolu yüreğin Halkı ile hayat, buldu ozanım... Düşmana düşman, dosta yaransın Her durumda elbet, soru soransın Bağlamanla bile, telli kuransın Yürekler mekanın, oldu ozanım... Bu kara düzenden, nasibin aldın Korkmadın zalimin, kapısın çaldın Her yönünle,türkü gibi doğaldın Söyleyecek sözün, boldu ozanım... Susmadı yüreğin, gündüz, geceli Sen her zaman, yakaladın günceli Yenemedik cunta, yüzlü eceli Özün, sözün, bizle kaldı ozanım... Ulaşılmaz dünyan, bir koca alan Darbelerden geri, acılar kalan Bu nasıl hak hukuk, kocaman yalan Zindanlar devrimci, doldu ozanım... Oku Pir Sutanı, doku Nazımı Sana adamışım, bu gün yazımı Yasaklara açamadım ağzımı Bir çiçek misali, soldu ozanım... 25/08/2010.Hüseyin Uçar.

Kalpak giyer şu bildiğim Kırgızlar Kar altında sürülür mü anızlar Terketmez gönlümü şu güzel kızlar İşte ondan dağ taş demez, koşarım Anlamlı bakışır sevecen gözler Baş kaldırmış hücum eder ikizler Seveni kandırmaz karmaşık sözler Dere tepe, dağ taş demez koşarım                                12.3.1997 / Hüseyin Uçar

Yürüyorum, yoldamıyım Poyrazmıyım, duldamıyım Göktemiyim, daldamıyım Buluşalım, paylaşalım Sorunları tartışalım... Neyin varsa, al sırtına Ansızın, başlar fırtına Çıkalım, arşın katına Buluşalım, paylaşalım Sorunları tartışalım... Her yerlere yaz adımı Başıma yıkma çatımı Alamadım muradımı Buluşalım, paylaşalım Sorunları tartışalım... Kalmadı, ağzımda dişim Ne sihhat var, ne gelişim Ne ekmek var, nede işim Buluşalım, paylaşalım Sorunları tartışalım... Dilimizi kopardılar Böyle menzile vardılar El diliyle yalvardılar Buluşalım, paylaşalım Sorunları tartışalım... İsyan bayrağın, kaldır as Terzi isen, nerde makas Canı, tene etme takas Buluşalım, paylaşalım Sorunları tartışalım... Ödeyelim zararını Değiştir gel kararını Göreceksin yararını Buluşalım, paylaşalım Sorunları tartışalım... Helaline haram katma Açık yollarımı tutma Şeref alıp, onur satma Buluşalım, paylaşalım Sorunlatrı tartışalım... Kör anlayış, kör inaniş Ne zaman olmuştuk tanış Kime karşı bu davranış Buluşalım, paylaşalım Sorunları tartışalım.... Kerim diye, dolaş, avun Her toprakta bitmez kavun Yeter gel, yaşamı savun Buluşalım, paylaşalım Sorunları tartışalim....   16/02/2007 Karlslunde.                Hüseyin Uçar.

Dinlenmeye bir kenara oturdum Duygularım nenniledim yatırdım Hançer aldım, yüregime batırdım Hiç bir yanım acımadı dostlarım Kopar gibi geriliyor kaslarım. Sora sora, dura duıra düşündüm Sanmayın ki ön yargıda peşindim Sancılarım olgunlaştı deşildim Hiç bir yanım kanamadı dostlarım Kopar gibi geriliyor kaslarım.. Hep düşündüm kapılmadım öfkeye Duygularım bırakmadım cepeye Tek başıma karşı koydum çerteye Hiç kimseler anlamadı dostlarım Kopar gibi geriliyor kaslarım.. Ordu kurdum ordum ile gitmedim Sevmediğim topraklarda bitmedim Ham yoldular olgunlaşıp yetmedim Hiç bir işe yaramadım dostlarım Kopar gibi geriliyor kaslarım.. 22-01-2008 Karlslunde/ Hüseyin Uçar. 

Birisi bir şeyler Götürdü benden Kaldım yapa yalnız Dudaklarımda gülücük Yüreğimde bahar havası Karşı dağlar yemyeşil Dilimde çocuk şarkısı Kayakçının düşlediği Kar dağları Düşlerimde karanfil Sunan kadın Annesine koşan çocuk Güldükçe güzelleşen Gamzeli güzel Keklik sekişli Bülbül ötüşlü Sessizliği bozan Çoban çeşmesi İnce ince yağan yağmur Kalbimin biricik gülü Bana senden kalan Sadece anılar Eğer hatırlarsan bir gün Gecikme bekliyorum Anılar durağında.  3.6.1987 / Hüseyin Uçar

Benlenmek sadece şeytana göre
Sen kendini tanı öğren bir kere
Danimarka nere, yurdumuz nere
Kendini mateme boğmadan yürü

İnsanoğlu bir kendini tanısa
Ela gözlü güneş doğar karısa
Doğrult tüfeğini eğer yanlışsa
Kendini mateme boğmadan yürü

Tibet’e tırmanma dermanın hani
Dost yoluna ada o tatlı canı
İnsan hakkı değer koca cihanı
Kendini mateme boğmadan yürü.

 10.4.1975 / Hüseyin Uçar

Acıları katı-katı, kastladım Hançere dönüştü, oynar içimde. Ölmek için, Everesten atladım Volkanik dağlar, yanar içimde... Zalim düşman, hırım-hırladı Bunca yıldır, hep sabrımı zorladı Öfkeyi kınına, koydum fırladı Ateşe dönüştü, kaynar içimde... Sevdim amma, sevdirmedi kendini Anlaşıldı bulamamış dengini Konuşurken sanan, dünya zengini Her sözcüğü, buzul donar içimde... Kimseyi doyurmaz, olan çıkınım Uzaklardan, seyran seyran, bakınım Anladım ki, hiç yokumuş yakınım Anılarım durmaz, kanar içimde... Görmeyeyim diye, kaçtım uzağa Her neylesem, düşürdüler tuzağa Kutuplarda, bindirdiler kızağa Hala yeri vardır, sanar içimde... 13/08/2010.Bağevi.Hüseyin Uçar.

Masamdaki kırmızı gül Sen gelmeden solmuş sümbül Ayrılığa ağlar gönül Hem yurduna yuvasına Anasına atasına Kimler çıkar duasına. O gül bahçemin gülüdür Ben ölüyüm o diridir Bahçem muhabbet yeridir Hasret kalmış yuvasına Anasına atasına Tuz basmışlar yarasına. Lafım muhabbet ehline İyilikle düş diline Yolumuz gurbet eline Hasret kalır yuvasına Anasına atasına Karlar yağar havasına. Yaşam felek yapar hile Özlemler yapışır dile Hüzünler çöker gönüle Hasret kalır yuvasına Anasına atasına Dağlar girir arasına. 2/8/2005/ Didim.Hüseyin Uçar.

Ey!  Benim deli gönlüm Mahir ellerim Yolları tepen ayaklarım Gezgin düşlerim Sen kıvranırken İçinde acıların Ne kimse görür Ne kimse duyar Kayalara yazsanda Gözlerinle acılarını Kayalar kavrar Ellerinin sancılarını Oysa insanlar Oysa o canlar Kendi içlerinde Birbirini boğarlar. Ey! Benim deli gönlüm Gezgin düşlerim Mısralarımın Sayfalarında Gezinirken gözlerin Neden? Ağlarlar. Ve kıvrım kıvrım kıvrılarak Uzayan köy yollarından Geçerken rastladığım Genç nineler Tutmuş ellerinden torunlarının Dudaklarında solğun gülücükler Oysa dünyanın bir çok ülkesinde Anne olurken Otuzundan sonra kadınlar Bizde ondört, onbeşinde Anneler Otuzunda nineler var. Ve yaşlı amcalar Yamalı ceketlerinde Sakalı uzamış yüzlerinde Uçuşan Kanadı kırık kuşların Yaralı sevincini taşırlar.          Hastanesiz şehirlerde Okulsuz köylerde Maaş alan görevliler var. Ve her bahar Kardelenlerin Çiğdemlerin Menekşelerin Sevinciyle büyür Yeni doğan çocuklar. Ve yolumuz Avrupa Daha güzel bir yaşam Ya bizimde içinde olduğumuz Ortadoğu Ona biçilen kefen Ve dünyanın bir çok yerinde Ortadan kalkmışken Gece kondular Taşralar Hala bizde Fındık dallarından örülmüş Hem bahce Hem ev kapıları var. Ve biraz ilerde Görkemli minareleriyle Yükselen camiler doğar. 17 /5/2004  Hüseyin Uçar.