Skip to content

Şiirler

  • Azdır
    Bekliyor yurdumun, cennet kucağı Haykıra haykıra ağlasam azdır Bin bir dona sokmuş kenti bucağı Elimi kolumu bağlasam azdır Aşkıyla kavurdu, yara sinemi Benim ömrüm gurbetlerde köle mi Kırlarına sürsem siyah yelemi Bahar seli gibi çağlasam azdır O benim ruhumun Yaşam kaynağı Aşıkların artık olmaz durağı Kalktı şu an gönlümde ki kırağı Bir baştan bir başa boylasam azdır Ulaşıp yaşasam güzel ahengi Hüseyin bulunmaz yurdumun dengi Değişti baharla evrenin rengi Bin söyledim daha söylesem azdır. 7.4.1975 / Hüseyin Uçar
  • DOST DİYE
    Dost diye sarıldım kara yılana Bıraktı hedefe açık alana Elinde silahı dilleri hançer Tutmazsa planı başlar yalana Ne görgüyü bilir ne de övgüyü Düşürmez dilinden yoz bir sövgüyü Kötü yönlerini görmem inşaallah Yıllar evvel mezar etmiş sevgiyi 10.9. 1988 / Hüseyin Uçar
  • KIZIM
    Bir evi var canlar, dokuz kapılı Bir Ülkeye yeter, onun akılı Merdivende, takıları takılı Sen benim yarınım, aynamsın kızım... Duyguları, anlayışı derinde Kırk hüner var, parmağında elinde Çok mutluyum, her şey yerli yerinde Sen benim yarınım, aynımsın kızım... Sevdiği canlara adres veriyor İçtenlikle, her gün sofra seriyor Hiç hoplama güzel, sıran geliyor Sen benim yarınım, rüyamsın kızım... Yepyeni hayata, bir sökün eyle Eksiğim olursa, hatırlat söyle Coşkulu gönüller, yorulmaz böyle Sen benim yarınım, canımsın kızım... Söyle Taşatana, varsa sitemin Beni mutlu eder, her bir eylemin Altın tacısın, gülüm ailemin Sen benim yarınım, kanımsın kızım..
    30/09/2010.Hüseyin Uçar..
  • İlham koşar
    Ademler havasız olmaz Sevgisiz bir ömür dolmaz Sanilmasın tarih yazmaz Şiir koşar ilham coşar Ölen ölür çoğu suçsuz Pis bir urgan elde uçsuz Kalsın bir müddet sonuçsuz Şiir coşar ilham şaşar Duygu teper iğnesi dil Hüseyin gerçeğe eğil Koltuk halkın sizin değil Şiir doğar ilham koşar. 10.7.1975 / Hüseyin Uçar
  • Benim niye
    Konuşurken “bizim”olan Paylaşιrken “benim” niye Hudutlarι geçti çalan Hoşgörüyor dinim niye Çamurdan insan mayasι Tenden oluşur hayasι Neden ιşιmaz dünyasι Bana karşι genim niye Kimi saftιr kimi kurnaz Güzel olan ediyor naz Neyimize namaz niyaz Kesiliyor önüm niye Gözüküyor çoğun keli Akιllιya derler deli Yardιmcιmιz olsun Ali Zehir olur günüm niye Önce deprem savaş içte Buluşurlar bir geçitte Bütün sιrlar bir mucitte Bana karşι benim niye 03.03.2003____Hüseyin UÇAR
  • YARALAR İNİLER
    Gidiyorum sevdiceğim arama Artık saçlarını tel tel tarama Söndürürse tuz basarım yarama Yaralar iniler teller iniler Kırk yıl oldu hep peşinde dolandım Ömür oldum yar ömrüne ulandım Nasıl oldu yalanlara inandım Yaralar iniler diller iniler Bir arsa vermedin koca ovadan İşlev bitti deyip kovdun yuvadan Can çıkmadan dönmem gülüm davadan Yaralar iniler güller iniler .                                            9.8.1998 / Hüseyin Uçar
  • Aydınlık
    Sabah gözlerimi açtığımda
    Güneş
    Dolmuştu
    Kapıdan
    Pencereden içeri
    Sarmıştı
    Kucaklamıştı
    Sıcak bir aydınlık
    Boşaltın odamı
    Demeye kıyamadım.
     

    26/5/2005. Hüseyin Uçar.
  • AKIMLAR
    Oturmuş cehalet, yağdırır emir
    Yangın yüreklerden, ürettik kömür
    Yaz yağmuru gibi geçiyor ömür
    Gerilir sinirler, tele dönüşür...
     

    Enginlerde kalma, yükselt rakımı
    Göster gönül göster, insan farkımı
    Enerjiye dönüştürdük akımı
    Akımlar kabloya, pile dönüşür...
     

    Şahlandı durmuyor, gönlümün atı
    Duruyor sözünde, kararı katı
    Gözlerime bağlamışlar Fıratı
    Bir zaman sonra, göle dönüşür...
     

    Şu dağları gide, gide aşalım
    Zaman bize, biz zamana şaşalım
    Yeter gayri, özlemlere koşalım
    O bakışlar bile, dile dönüşür...
     

    03-02-2008 Bröndby.Hüseyin Uçar. 
  • Öyle sevindir
    Körpe kuzu anasına erince
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir
    Hasretliği bir çığ gibi bölünce
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir
     

    Koklaşa koklaşa çayır çimende
    Yaralı yürekler dönmez dümende
    Böyle bir mutluluk olmaz evrende
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir
     

    Bülbül gibi şakır öter dilinle
    Uçurdun gurbete kaba yelinle
    Gel kabrime indir kendi elinle
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir
     

    Sorun Hüseyin’i sana köle mi
    Gezip dolaşırım eli, alemi
    Anlatamam ah ü zarla çilemi
    Nasıl sevinirsem öyle sevindir.
     

     6.6.1975 / Hüseyin Uçar
     

  • Ayırma gönül
    Yağmuru dökülen bulutlar ölmez
    Yağmuru doğadan ayırma gönül
    İnsan ölür ama umutlar ölmez
    Yiğidi güzelden ayırma gönül
     

    Sonun ne olacak düşün ezelin
    Mezarı çiçeklik olmuş güzelin
    Kış ayından sonra düşen gazelin
    Dümeni uçaktan ayırma gönül
     

    Yorulmuş ozanlar göçmüş dervişler
    Hatalar erimiş yeğdır görüşler
    Bahçelerde çeşit çeşit yemişler
    Sesi kulağından ayırma gönül
     

    Haklılarla bir ol haykır haksıza
    Posta bırakılmaz ördeğe kaza
    Kavuş hasretine bahara yaza
    Haklıyı hakkından ayırma gönül.
     

     23.12.1975 / Hüseyin Uçar