Şiirler

Ey sevgilim ağlasanda Karaları bağlasanda Yüreğini dağlasanda Ayrılık vaktidir gülüm Herkesin başında ölüm... Akmaz kanım, vur hançeri Hançerle bir, gir içeri Gelmiş ömrümün biçeri Ayrılık vaktidir gülüm Herkesin başında ölüm... Yavrularıma, sahip ol Yaşama karşı , galip ol Sade sevdaya, talip ol Ayrılık vaktidir gülüm Herkesin başında ölüm... Solmuş artık, elvan kokmaz Kim ne derse, desin bakmaz Toprak anam, sarmış korkmaz Ayrılık vaktidir gülüm Herkrsin başında ölüm... İncitmesin, isyan öfke İmza attık, senle ilke Sen cografya, ben bir ülke Ayrılık vaktidir gülüm Herkesin başında ölüm... Eli kolu, bağlı durman Dağdan büyük değil orman Orak bitmiş, gelmiş harman Ayrılık vaktidir gülüm Herkesin başında ölüm... 23-04-2009.Bağ evi.Hüseyin Uçar.

Bu gün geçen, dünden beter Kanlar alev olmuş tüter Silahları çatın yeter O kanlarda boğulmadan... Yatağında çağlar nehir Yaşam sestir, seste şiir Arzuları etmen teyir Barışalım yorulmadan... Gönüller olsun dershane Saraya dönüşsün virane Muhabbetimiz, mesthane Canlar cana kurulmadan... 20-4.2009.Bağevi.Hüseyin Uçar.

Her gelişte gidenleri arattın Kavga nizah yürekleri kanattın MC leri cepheleri yarattın Haklılar hakkını alırlar bir gün Bunların hesabın sorurlar bir gün Tevekler kurumuş hazandır bağlar Sen görmezsin amma yürekler ağlar Suçlunun peşini bırakmaz sağlar Haklılar hakkını alırlar bir gün Bunların hesabın sorurlar bir gün Artıyor devamlı acılar gamlar Hareket maddeden buharlar damlar Vicdanlar sızlattı bu genç idamlar Haklılar hakkını alırlar bir gün Bunların hesabın sorurlar bir gün Nedendir yürekler hep korku dolu Yol kesmekten geçmez barışın yolu Bunca yıl kırdınız sağ duyu solu Haklılar hakkını alırlar bir gün Bunların hesabın sorurlar bir gün Dik durduk bunca yıl olmaz esnemek Yakışmaz suskunluk durmak köhnemek Olurmu haksızdan özür dilemek Haklılar hakkını alırlar bir gün Bunların hesabın sorurlar bir gün.. 19-02-1980 Hüseyin Uçar.

Zalimin korkusu sarmış dört yanı
Hileyle saadet getirenler var
Kurşuna dizilmiş körpe rüyalar
Göğsünde kurşunu götürenler var

İşine gelince oyun havası
Yürekeler başında yalan yarası
Hiç düzelmez Hüseyin’le arası
Boş yere kendini yitirenler var.

 23.1.1976 / Hüseyin Uçar

(Torunum Erenin doğum gününe)

Oğlum değmiş üç yaşına
El sallıyor gardaşına
Eğitimin telaşına
Katılda gel büyü oğlum,
Hanemizin beyi oğlum.

Neşemize kattın neşe
Başlıyor Eren kreşe
Gönüller kalpler birleşe
Katılda gel büyü oğlum,
Hanemizin beyi oğlum.

Yüreğimde adın on bin
Biri Eren, bini Enğin
Sevda dünyan olsun zenğin
Katılda gel büyü oğlum,
Hanemizin beyi oğlum.

Deli kanlım sünet yakın
Kimseye benzeme sakın
Herkeslerden olsun farkın
Katılda gel büyü oğlum,
Hanemizin beyi oğlum.

Çağlar yaslanır asıra
Adın yazdım her satıra
Bu kitap benden hatıra
Okuda gel büyü oğlum,
Hanemizin beyi oğlum.

25/04/2007 Karlslunde.
               Hüseyin Uçar.




 

İnan bana maralım Sesin sesim yaralım Türkü söylemek istiyorum Senin türkünü İsyankar Umutlu Doğurgan Kızarmış başağı buğday tarlası Her tanesi bir ambar Kıpkızıl kibar Kanla sulanmış Kurtuluşa inanmış Bak şu kızaran ufku çekip getirmek Akşamı sabaha çevirmek Hastayı kaldırmak ayağa Güneşi batmayan Yoksulu olmayan Bir dünya özlüyorum İnan bana maralım Sesin sesim yaralım Yanık, acı, buruk Ve içli Öğrendim kurtuluş Türkülerinin ninnisini Delmek maddeyi Sessizliği bozmak Dünyamıza inen ölümü boğazlamak Senin ellerinle senin tarihini yazmak Yepyeni doğmak istiyorum VeYankılanıyor türkü Söken şafak Affetmeyen tarih Durmayan hareket Haykıran zaman Dik baş, ak alın İsyankar, umutlu, doğurgan Kim diyor maralım Özdek, durağan. 17-04-1981 Hüseyin Uçar.

Gökdelenler senin iken Gecekondu benim, niye? Her zaman geldiniz galip Yenilgiler benim niye? Öfkenin dışında yaşa Su katarlar pişmiş aşa Neler gelir derler başa Hep zehrolur günüm, niye? Fiyat oldum inemedim Bir bineğe binemedim Karşı durdum tünemedim Senin olur ünüm niye? 31.1.1986 / Hüseyin Uçar

Yalnız yemedim aşımı Yare yasladım başımı Anlamazlar telaşımı Çıkış belli, menzil belli.. Yol bellidir, iz bellidir.. İhtiyacım vadır ders’e Ders verenler gelip görse Döndürülmez zaman terse Çıkış belli, menzil belli.. Kol bellidir, göz bellidir... Körelir tırpanlar kesmez Çöldemiyim rüzğar esmez Seven sevdiğine küsmez Çıkış belli, menzil belli... Sal bellidir, söz bellidir.. Yol aradım bulamadım Akıllarda kalamadım Hiç bir işe yaramadım Çıkış belli, menzil belli... Hal bellidir, öz bellidir.. Taşatana taşın fırlat Sıkıntın neyise anlat Doğmak murat, ölmek murat Kıkış belli, menzil belli... Çal bellidir, düz bellidir.. 17.02.2009.Hundige.Hüseyin Uçar..

Uğradım güzele bugün sabahtan Bir entari giymiş güzel siyahtan Dedim sen benimsin, dedi ki çoktan Tatlı tebessümle güldü yürüdü Dedim ismin nedir, dedi ki sorma Dedim sebep nedir, dedi ki yorma Dedim ki aşığım, dedi laf vurma Belimi ortadan böldü yürüdü Dedim yaşın kaçtır dedi on sekiz Dedim koynundaki, dedi ki ikiz Dedim ne fazilet, dedi ki tekiz Gönlümden gümanı sildi yürüdü Dedim ki kızdın mı methini yaptım Dedi ki niçin taptıkça taptım Dedim gerçek midir, dedi ki ahtım Kalbimi okladı deldi yürüdü Dedim tanışalım, dedi ne zaman Dedim buluşalım, dedi ki aman Dedim ki aşığım halim çok yaman Yürüyen ayagım  çeldi yürüdü.  11.6.1975 / Hüseyin Uçar

Karşı dağın ağacıyım Kötülerin haracıyım Felek senden davacıyım Mahşere kalmasın davam Yeter yeşermeli ovam. Çağırıldım geldim acil Sormadan bastılar sicil Bunları yazmıyor  İncil Mahşere kalmasın davam Yetti cana artık ağam. Hiç olmadım ben günümde Yaşadım  gözler önünde Bak Azrail can evimde Mahşere kalmasın davam Huzura kavuşsun yuvam. İnan özüm kan gölüdür Sanma duygular ölüdür Ömür denen sam yelidir Mahşere kalmasın davam Zalimle sürmeli kavğam 11/5/2004 Karlslunde/Hüseyin  Uçar.