Şiirler

Bir hoplarsın, iki hoplarsın çekirğe Hem beynimiz, hem gönlümüz sömürğe Bu ayıbı süpüremez süpürğe Bilim değil bu bir hayat okulu Adımlarım emin değil korkulu. Yollarımız hep kesiyor fenalar Çıkarırsın niçin farklı manalar Ufku karanlıkta kalmaz semalar Bilim değil bu bir hayat okulu Kişilikler gelişirmi korkulu. Dün yüceltilirken hasiyet onur Tezğahlarda hangi halı dokunur Bu gün’ki aydının adı ne konur Bilim değil bu bir hayat okulu Sinemizde dost hançeri sokulu. Yıldan yıla çoğalıyor  kayıplar Hem hançerler hemi döner ayıplar Arif olan kiri pası ayıklar Bilim değil bu bir hayat okulu Sinemizde dost hançeri sokulu... 09/01/2005 Karlslunde/Hüseyin Uçar.

Kayboldu
Karanlığa karıştı ay
Başlandı dünyam soyulmaya
Büyüyordu içimde uçurumlar
Düşlerimi köprü yapıyordum uçurumlara
Dolaşıyordum orman orman
Ova ova
Şehir şehir
Hüzün yağmurları yağıyordu
Dallarıma, Yapraklarıma
Her yanım ıpıslak
Yalnızlığım, geceden büyük
Düşlerimse, karanlıktan
Yalnız, yaşadım, aşklarımı
Ne zaman öpmeye
Kalksam sevdiğimi
Sevdiğim yoktu
Boşlukta kalıyordu ellerim
Gözler kör
Kulaklar sağır
Sesim bende yankılanır
Sessizliğim çığlık olur
Gece ağlar
Büyür karanlık
Bir kiprinin bedenini andırır
Bir köşede bedenim
Bütün kapılar kapanır yüzüme
Düşlerim kaçışır
Uçuşur hayalerim
Anama sığınırım, anam yok
Babama sığınırım
Orta çağ karanlıgında,
Yerim
Yurdum
İkiside yoklar
Varlıkta yokluğu yaşarım
Yol görünür
Kırılır aynalar
Yok olur, görsellikler
Adı var kendi yok
İçi boşaltılmış özgürlüğün
Kayboluş başlar
Kurulur ilkel beylikler  
Adın  aklımda kalır Danimarka.   
8/1/2007 Karlslunde.Hüseyin Uçar.

  

Kara üzüm asmasι Bekar kιzιn basmasι Bir ayrι heyecan verir Kenar köşe kaçmasι Anlayan dinler sözüm Canιm cananιm  gözüm Bir ayrι heyecan verir Dalιndan kopan üzüm Ürün olsunda biçek Dalιnda güzel çiçek Bir ayrι heyecan verir Gül suyu yapιn içek Bağ bahçe sιra sιra Hayat vermiş bozkιra Bir ayrι heyecan verir Desen vermek bakιra Yetirdim elma soydum Sabrı deminde koydum Bir ayrι heyecan verir Dem alιp deme doydum 29.09.2001____Hüseyin UÇAR

Aysunun ardından)


Kıyan ne kalleşmiş cani avazlı
Büyütmüştük seni Aysunum nazlı
Gelinmi gidersin davullu sazlı
İntizarmı aldın, felekmi vurdu
Kanlarım çekildi dizlerim durdu

Kime sarılayım yok daha eşin
Boynu bükük gezer sensiz kardeşin
İçine atladın yanan ateşin
İntizarmı aldın, felekmi vurdu
Kanlarım çekildi dizlerim durdu

Bu ne vicdan ecel suyun içtiren
On yedide yerim yurdum seçtiren
Yüreğimiz tandır, ömrümüz ören
İntizarmı aldın,felekmi vurdu
Kanlarım çekildi dizlerim durdu

Anıların yaşayarak yazarım
Senin değil yavrum benim mezarım
Elim varmaz onu nasıl kazarım
İntizarmı aldın,felekmi vurdu
Kanlarım çekildi dizlerim durdu

Tıkandı nefesim hava alamam
Her yer dümdüz olmuş yollar aramam
Sensiz artık bu yurtlarda duramam
İntizarmı aldın,felekmi vurdu
Kanlarım çekildi dizlerim durdu

Yükseklerden uçar gurbetin kuşu
Kırılmış kanadı kalkmıyor başı
Düşman bile vurmaz böylesi taşı
İntizarmı aldın,felekmi vurdu
Kanlarım çekildi dizlerim durdu.

                 19/11/2003Karlslunde.
                              Hüseyin  Uçar.

Vardım başucuna dikildim durdum
Beni işitmedin sorular sordum
Kükredim. Feleği zincire vurdum
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevgili Muhtarım, görmedin beni.

Yanyana yatıyor tanıdık adlar
İnanın acımı ikiye katlar
Dikildi karşıma güzel suratlar
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevğili Muhtarım, görmedin beni.

Ne kadar söylesem yoktur faydası
Sürmüş, ölüm ile yaşam kavgası
Yüreğimde insanlığın sevdası
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevğili Muhtarım, Görmedin beni.

Göğüsler üstünden yoldum dikeni
Uzamış kökleri sarmış bedeni
Ne eylesek getiremek gideni
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevğili Muhtarım,Görmedin beni.

Kan sızar elimden sular mezarı
Mezar taşlarından kurduk pazarı
İşte bura muratsızlar diyarı
Mehmet ağam neden duymadın beni
Çoban ağam niçin görmedin beni.

Az yaşa, çok yaşa sonumuz toprak
Mevsiminde daldan düşüyor yaprak
Gelir diye dönüp dönüp bakarak
Garip Mehmet ağam, duymadın beni
Çoban Mehmet ağam, Görmedin beni.

Geride kalana, sabır metanet
O: felektir kalleş, eder ihanet
Yutar kara toprak,yoktur merhamet
Kemal Ayvazoğlu, duymadın beni
Sevğili Muhtarım, görmedin beni.

İnan bu satırlar bir çare değil
İnsan karşısında insanca eğil
Hüseyin Uçarım, hem sev hem sevil
Kemal Ayvazoğlu, duymadı beni
Sevğili Muhtarım, görmedin beni.

 -1-  Yüzü dönesi karanlık Yataklarda buldun beni Çöktün ümüğüme Kanlı düşlerle Ölü ruhlarla Yanyana koydun teni İşte o karanlıklardan O kavgalardan Kovula - kovula Bağıra - bağıra Yaralı bir aslan gibi Sığındım sana Ey! Aydınlık. Bir saat gibi kurul Bulanıksan durul Geceyle - gündüz Ruhumla - aklım Savaştalar Ağlamak Sızlamak yakışmaz Düzelt kamburunu doğrul Umutsuz  olmaz Sevenler Gülün  dikeni acıtmaz Kovula - kovula Kovmayı öğren Öyle hüzülü bakma Birazda diren Anlıyormusun Gözlerim Gözlerin gibi sabırsız Sahibini arıyor Biliyormusun... 09/01/2006..Hüseyin Uçar. 

Saldın yüreğime alı, alazı Bu nasıl kaderdir bu nasıl yazı Dilleri turnaydı bülbül avazı Aradım yurdumu yok derler sefil Kimlere emanet ettin barışı Gene bize değdi feleğin taşı Boynu bükük koydun kavim kardaşı Aradım evleri yok derler sefil Sığmadın bir yere kadersiz emmim Okyanusta bile yol almaz gemin Seni unutamam ederim yemin Aradım yurdumu yok derler sefil Bir ömür göçmendin yurtsuz yuvasız Çorbalar içtin yağsız tavasız Vergiler ödedin dağsız ovasız Yokladım yurdumu sen yoksun sefil Dilerim ki kısa ömrün çağ olsun Her gördüğün bozkır değil dağ olsun Emmim göçmüş yavruları sağ olsun Ararım sorarım yok derler sefil Kuru söğüt nöbetçisin yitirdi Sefil emmim yaraların bitirdi Dedem oğlun bizden aldı götürdü Ararım sorarım yok derler sefil Nere varsam her yerlerde izin var Her ezgide bir satırlık dizin var Her mecliste konuşulur sözün var Çınlar kulağımda avazın sefil Kurumuş yapraklar eğilmiş dallar Sarmış kara toprak kapanmış yollar Hüseyin halini anlayan anlar Aradım yurdunu sen yoktun sefil. 16.11.1994 / Hüseyin Uçar

Bir haldan bilmezi, övdükçe övdüm Gizli sırrım ortalara dökemem Hem boynumu eğdim, hemide sevdim Adını kalbime kazdım sökemem... Bir kez dile gelse, yollar meydanlar Bu kalbin sesini duyanlar anlar Beni kınamayın sevgili canlar Onu atıp gurbet ele gidemem... Yalvardım yakardım, vermedi eli Adım aptal kondu, soyadım deli Bırakmaz peşimi, bu aşkın seli İstesemde başka yöne akamam.... Bu kadar siteme, dayanmaz yürek Dolaylı değildir, emirler direk Seviyorum onu, söze ne gerek Taşatanım başkasına bakamam.... 08/01/2011.Hüseyin Uçar.

Gidiyorum sevdiceğim arama Artık saçlarını tel tel tarama Söndürürse tuz basarım yarama Yaralar iniler teller iniler Kırk yıl oldu hep peşinde dolandım Ömür oldum yar ömrüne ulandım Nasıl oldu yalanlara inandım Yaralar iniler diller iniler Bir arsa vermedin koca ovadan İşlev bitti deyip kovdun yuvadan Can çıkmadan dönmem gülüm davadan Yaralar iniler güller iniler .                                            9.8.1998 / Hüseyin Uçar

Bizim elin doğasına benzemez Kalk gidelim gardaş sılaya doğru. Mor menekşe, kekik kokuyor dağlar Kalk gidelim gardaş sılaya doğru. Yabancı kapılar acı özlemi Gerçeklere sadık ozan kalemi Adasalar bize koca alemi Kalk gidelim gardaş sılaya doğru. Bizim yaylaların şifadır suyu Mehmet’e benzemez bunların huyu Nere gitsek bize kazılır kuyu Kalk gidelim gardaş sılaya doğru. Unutulmaz dağı, taşı, ovası Anadolu’m keder, tasa yuvası Derinleşir Hüseyin’in yarası Kalk gidelim gardaş sılaya doğru. 03.05.1974 / Hüseyin Uçar