- AzdırBekliyor yurdumun, cennet kucağı Haykıra haykıra ağlasam azdır Bin bir dona sokmuş kenti bucağı Elimi kolumu bağlasam azdır Aşkıyla kavurdu, yara sinemi Benim ömrüm gurbetlerde köle mi Kırlarına sürsem siyah yelemi Bahar seli gibi çağlasam azdır O benim ruhumun Yaşam kaynağı Aşıkların artık olmaz durağı Kalktı şu an gönlümde ki kırağı Bir baştan bir başa boylasam azdır Ulaşıp yaşasam güzel ahengi Hüseyin bulunmaz yurdumun dengi Değişti baharla evrenin rengi Bin söyledim daha söylesem azdır. 7.4.1975 / Hüseyin Uçar
- DOST DİYEDost diye sarıldım kara yılana Bıraktı hedefe açık alana Elinde silahı dilleri hançer Tutmazsa planı başlar yalana Ne görgüyü bilir ne de övgüyü Düşürmez dilinden yoz bir sövgüyü Kötü yönlerini görmem inşaallah Yıllar evvel mezar etmiş sevgiyi 10.9. 1988 / Hüseyin Uçar
- KIZIMBir evi var canlar, dokuz kapılı Bir Ülkeye yeter, onun akılı Merdivende, takıları takılı Sen benim yarınım, aynamsın kızım... Duyguları, anlayışı derinde Kırk hüner var, parmağında elinde Çok mutluyum, her şey yerli yerinde Sen benim yarınım, aynımsın kızım... Sevdiği canlara adres veriyor İçtenlikle, her gün sofra seriyor Hiç hoplama güzel, sıran geliyor Sen benim yarınım, rüyamsın kızım... Yepyeni hayata, bir sökün eyle Eksiğim olursa, hatırlat söyle Coşkulu gönüller, yorulmaz böyle Sen benim yarınım, canımsın kızım... Söyle Taşatana, varsa sitemin Beni mutlu eder, her bir eylemin Altın tacısın, gülüm ailemin Sen benim yarınım, kanımsın kızım.. 30/09/2010.Hüseyin Uçar..
- İlham koşarAdemler havasız olmaz Sevgisiz bir ömür dolmaz Sanilmasın tarih yazmaz Şiir koşar ilham coşar Ölen ölür çoğu suçsuz Pis bir urgan elde uçsuz Kalsın bir müddet sonuçsuz Şiir coşar ilham şaşar Duygu teper iğnesi dil Hüseyin gerçeğe eğil Koltuk halkın sizin değil Şiir doğar ilham koşar. 10.7.1975 / Hüseyin Uçar
- Benim niyeKonuşurken “bizim”olan Paylaşιrken “benim” niye Hudutlarι geçti çalan Hoşgörüyor dinim niye Çamurdan insan mayasι Tenden oluşur hayasι Neden ιşιmaz dünyasι Bana karşι genim niye Kimi saftιr kimi kurnaz Güzel olan ediyor naz Neyimize namaz niyaz Kesiliyor önüm niye Gözüküyor çoğun keli Akιllιya derler deli Yardιmcιmιz olsun Ali Zehir olur günüm niye Önce deprem savaş içte Buluşurlar bir geçitte Bütün sιrlar bir mucitte Bana karşι benim niye 03.03.2003____Hüseyin UÇAR
- YARALAR İNİLERGidiyorum sevdiceğim arama Artık saçlarını tel tel tarama Söndürürse tuz basarım yarama Yaralar iniler teller iniler Kırk yıl oldu hep peşinde dolandım Ömür oldum yar ömrüne ulandım Nasıl oldu yalanlara inandım Yaralar iniler diller iniler Bir arsa vermedin koca ovadan İşlev bitti deyip kovdun yuvadan Can çıkmadan dönmem gülüm davadan Yaralar iniler güller iniler . 9.8.1998 / Hüseyin Uçar
- AydınlıkSabah gözlerimi açtığımda
Güneş
Dolmuştu
Kapıdan
Pencereden içeri
Sarmıştı
Kucaklamıştı
Sıcak bir aydınlık
Boşaltın odamı
Demeye kıyamadım.
26/5/2005. Hüseyin Uçar. - AKIMLAROturmuş cehalet, yağdırır emir
Yangın yüreklerden, ürettik kömür
Yaz yağmuru gibi geçiyor ömür
Gerilir sinirler, tele dönüşür...
Enginlerde kalma, yükselt rakımı
Göster gönül göster, insan farkımı
Enerjiye dönüştürdük akımı
Akımlar kabloya, pile dönüşür...
Şahlandı durmuyor, gönlümün atı
Duruyor sözünde, kararı katı
Gözlerime bağlamışlar Fıratı
Bir zaman sonra, göle dönüşür...
Şu dağları gide, gide aşalım
Zaman bize, biz zamana şaşalım
Yeter gayri, özlemlere koşalım
O bakışlar bile, dile dönüşür...
03-02-2008 Bröndby.Hüseyin Uçar. - Öyle sevindirKörpe kuzu anasına erince
Nasıl sevinirsem öyle sevindir
Hasretliği bir çığ gibi bölünce
Nasıl sevinirsem öyle sevindir
Koklaşa koklaşa çayır çimende
Yaralı yürekler dönmez dümende
Böyle bir mutluluk olmaz evrende
Nasıl sevinirsem öyle sevindir
Bülbül gibi şakır öter dilinle
Uçurdun gurbete kaba yelinle
Gel kabrime indir kendi elinle
Nasıl sevinirsem öyle sevindir
Sorun Hüseyin’i sana köle mi
Gezip dolaşırım eli, alemi
Anlatamam ah ü zarla çilemi
Nasıl sevinirsem öyle sevindir.
6.6.1975 / Hüseyin Uçar - Ayırma gönülYağmuru dökülen bulutlar ölmez
Yağmuru doğadan ayırma gönül
İnsan ölür ama umutlar ölmez
Yiğidi güzelden ayırma gönül
Sonun ne olacak düşün ezelin
Mezarı çiçeklik olmuş güzelin
Kış ayından sonra düşen gazelin
Dümeni uçaktan ayırma gönül
Yorulmuş ozanlar göçmüş dervişler
Hatalar erimiş yeğdır görüşler
Bahçelerde çeşit çeşit yemişler
Sesi kulağından ayırma gönül
Haklılarla bir ol haykır haksıza
Posta bırakılmaz ördeğe kaza
Kavuş hasretine bahara yaza
Haklıyı hakkından ayırma gönül.
23.12.1975 / Hüseyin Uçar
Şair