Şiirler

Uzanmış yatıyor Bektaş bahçede Bin Kronu kucaklıyor gecede Kalbimdeki tahtın gayet yücede Yeni evin hayırlı olsun emmioğlu Ağacın dalına asmış gocuğun Mangalda kızarmış kokar sucuğun Büyüsün, yücelsin çoluk çocuğun Bağın bahçen neşe dolsun Emmioğlu Isıtır evini şömine, soba Şu bizim zulayı sakla dolaba Sağ olup görseydi o sefil baba Anmadan geçemem amcam Emmioğlu Dilimde muhabbet gözümde hüzün Beraber toplayak elmayı güzün Acılar görmesin hep gülsün yüzün Gel sarılıp öpüşelim Emmioğlu. 2.4.1999 / Hüseyin Uçar

İyi günde, kötü günde buluşak Küskün isen, kırgın isen barışak Sevdiğim muhabbetim belimde kuşak Geleceğim geçmişimden bellidir Gözlerine baksam gözlerin kapar Gerçeği bırakır hayale tapar Çağdaşım der ama çağından kopar Geleceğim geçmişimden bellidir Ozan olan, yazar sanma avunur Haklı kim olursa över savunur Sevdalıdır için için gövünür Geleceğim geçmişimden bellidir Hep ağladım  ağlatmadım kimseyi Gözüm yoktur kapan kapsın keseyi Traş ettim ömür boyu köseyi Geleceğim geçmişimden bellidir. 11.4.1998 / Hüseyin Uçar

Dost kapıya gelmiş gitmiş
Çok gücenir görmeyince
Güzelliği solar gider
Gonca gülün dermeyince

Meleklerin eşi gibi
Ocağın ateşi gibi
Sabahın güneşi gibi
Yakar aşkı bilmeyince

Haleyi andırır yüzün
Günahı yok hiç bir sözün
Dost için ağlayan gözün
Anlamı yok gelmeyince

 16.3.1975 / Hüseyin Uçar

Düşsel yaşa düşler kurma Bıldır ki yerinde durma Duymayana soru sorma Sahipsiz yaşa, sahip ol Yeter deme, bitmez ki yol Bir gölgesiz göçmüş nidem Dinli dinsiz hepsi adem Olğunlaşmak büyük erdem Sahipsiz yaşa, sahip ol Yeter deme, bitmez  ki yol Bir  zenğinlik farklı diller Birbirin kavrasın eller Barışa dönüşsün yeller Sahipsız yaşa, sahip ol Yeter deme, bitmez ki yol Gönlüm yaslı, gözümde yaş Olur olmaz etmişiz baş Seviyorum sizi gardaş Sahipsiz yaşa, sahip ol Yeter deme, bitmez ki yol 30/12/2003 Karlslunde /Hüseyin Uçar.

Sevda pınarım
Yükseklik korkum
Çağlayanım
Şelalem
Çarpışan bulutum
Öpüşen yüreğim
Olgun gönlüm
Demli çayım
Köpüklü kahvem
Fırında ekmeğim
Çoğalan sevgim
Gözümde hüznüm
Zifaf gecem
Masal kuşum
Yarına  uzanan Yolum
Kanadım
Kolum
Hasretim
Merhaba...

12/12/2004/ Roskilde.Hüseyin Uçar 

           

Anlatam özlemim insanoğluna Dogruya uzanan yolu severim Zararda dolaşan gölgeyi değil Yetime uzanan eli severim Fidan yetiştiren veciz kolları Dosta doğru giden aydın yolları Birlikte yenilen dünya malları Gerçeği konuşan dili severim Al diye haykıran ağaç tacını Severek doyuran canlı acını Kan vadisin süsler nar ağacını Bülbülü güldüren gülü severim İnsanı kırmayan, insanı sayan Özellik duygusu dillere ayan Nazlımı koruyup zalıma kıyan Yağmuru getiren yeli severim Hüseyin’im geldim ama giderim Ayrımlı dünyayı bilmem n’iderim Gün olur dağılır gamım, kederim Zararsız çağlayan seli severim. 3.6.1975 / Hüseyin Uçar

Koyun meler kuzu meler Meler de sinemi deler Anlatamam daha neler Garipliğin kalır izi Ördek gibi yüzdüm gölde Mecnun gibi kaldım çölde Türkü odum arı dilde Ezgilerim dizi dizi Avlanamam avcılara Nefretim var yağcılara Hep boğdular acılara Dert bir değil aştı yüzü Hüseyin’im diller döktüm Sitemle ömrümü söktüm Sanmayın ki boynum büktüm Kısa kestim işte sözü. 11.10.1975 / Hüseyin Uçar

Kimseler alamaz senin yerini
Gel yaslan sineme, silem terini
İnananlar unuturmu pirini
Her andıkça seni, gözlerim ağlar
Her anımız inan, yüreğim dağlar.

Yedigim zehirdir, içtiğim irin
Hangi yana dönsem, havalar serin
Hiç bir zaman dolmaz, sevdigim yerin
Her andıkça  seni, gözlerim ağlar
Nereye el atsam, yüreğim dağlar.

Doyurmuyor beni, elin yardımı
Kimselere dönemedim ardımı
Kara toprak yaraların sardımı
Adını andıkça, gözlerim ağlar
Bu ayrılık benim, yüreğim dağlar.

Yanardağım içten içe yanarım
Her nereye baksam, adın anarım
Bu dert beni uzun komaz sanarım
Önleyemem inan, gözlerim ağlar
Kucak açın gelem siz, karlı dağlar.

18/5/2006. Hüseyin Uçar.
 

Görün canlar kara yιlan Aramιzda dolanιyor Nerde soğuk yüzün görsem Anιlarιm canlanιyor. Sanki karlarιn beyazι Olmuş ömrümün ayazι Alnιmdaki kara yazι Her olayda aklanιyor. Yalan dolan her yιl başta Zehir oldu suda aşta Cellat iken her savaşta Gölge görse saklanιyor. Soluyoruz yudum yudum Ne söylese hep uyudum Neden böyle üzgün yurdum Tüm haksιzlar haklanιyor. Tomurcukken soluyoruz Sesin duysak doluyoruz Saçιmιzι yoluyoruz Yavru ceylan oklanιyor. 15.05.2002, Hundige-Hüseyin UÇAR

Sene uzun mevsim kurak Ağaç kuru, toprak çorak Yaşam ağır nasıl durak Buralardan kopalım gel Yollar uzun topalım gel. Ne taşıt var nede yolluk Hiç bir mevsim olmaz bolluk Rumelin’de alak soluk Yeni yurtlar kuralım gel Sözümüzde duralım gel. Yeğin at yemin artırır Uysal  arı bal yaptırır Avanaklar rol kaptrır Gerçekçiye tapalım gel Bir muhabbet yapalım gel. Birin yıkıp birin kurdum Duyan yoktur soru sordum Kucaklaşak güzel yurdum Sesi ses’e katalım gel İki kadeh atalım gel.. 5/4/2006  Hüseyin Uçar.