Şiirler

Sordum cevap vermediler Nişan diktim görmediler Adres verdim bilmediler Böyle dostluk kurulur mu? Latifeye gülmek olmaz Öldürmekle çile dolmaz Bülbülün gülleri solmaz Aşık olan yorulur mu? Durağımız dünya evi Zamanla eritir devi Son durağın olsun sevi Onsuz sular durulur mu? Yüreğini dosta ada Dost denilmez elbet yada Olmaz elbet dostluk moda Dost yadlardan sorulur mu? 5.2.1989 / Hüseyin Uçar

Güzeller içinde girdim seçime Aldanmadım gösterişe biçime Seni hava gibi çektim içime Sen benim canımsın, canlar içinde. Hayat oldum, coşku oldum, sen oldum O güzel fizikte, kol, bacak, koldum Bir gün ayrı düşsem saçlarım yoldum Sen benim kanımsın, kanlar içinde. Olsam gözlerinde sade bir benek Güvercin bakışlım, cihana örnek İstersen olurum, altına binek Sen benim tenimsin, tenler içinde. Sensiz yaşayamam verilse dünya Seninle doluyum coşkulu rüya Davet et geleyim, kahveye çay’a Sen benim varımsın, varlar içinde Hüseyin Uçar. 28/9/2004 Karlslunde

Irmak olup çağlamadın Kuşağımı bağlamadın Arkam sıra ağlamadın Söyle nasıl sevgilisin? Sürünürsün ahım alma Beni tek başıma salma Dönüp saçlarını yolma Söyle nasıl sevgilisin? Yolcuya çölde at mıdır Damağa değen tat mıdır Ahın adı murat mıdır Söyle nasıl sevgilisin? 08.03.1996 / Hüseyin Uçar

Nice suçsuzu astılar Halkın bağrına bastılar Sanki sesimiz kıstılar Hile dolu özlernde Herkes korkuyor hırslıdan Neşe beklenmez yaslıdan Kerem bıkar mı Aslı’dan Yatar ölür dizlerinde Derdi derde mi eklerler Nefis koymayıp örklerler Yoksa köle mi beklerler Hüseyin’in gözlerinde?  4.6.1975 / Hüseyin Uçar

Söyle emmioğlu ısak mı dedın Isagın yurduna bir selam edin Selamım bırakıp oradan gedin Isakla sohbbetin demine durdum, Yıllar kovaladı yolları yordum.. Ev kaya Isağın paltosu nerde Bağ bahçe yetişmiş yattığı yerde Bu yeşil alan ne güzel perde Isakla sohbetin demine durdum, Anılardan bile hal hatır sordum.. Meşenin yerini almış cevizler Bakın duruyor mu? yerinde izler O yollar özlemiş dostunu gözler Isakla sohbbetin demine durdum, Olanlar olmuş seferde  orduım.. Anlamın unuttuk dostlar yabanın Hiç bir şey yerini almaz sobanın Evine oturtun Haydar Babanın Isakla sohbbetin demine durdum, İçimde öksüz ağlıyor yurdum.. Yıldızları sayamadım haleden Taşatanı çıkardınız çileden Bıktınızsa yuvarlayın kaleden İnan hepinizle sohbbete durdum,. Milat öncesinden kaleler kurdum... 17/08/2011ev.Hüseyin Uçar..

Maratona dönmüş bütün koşular Türban olmuş başlardaki poşular Birbirini küçümsüyor komşular Herkes ayrı telden çalıyor dostum.

Gün güne dönüşür, günlerse ay’a
Gerçeği yansıtmaz, gördüğüm rüya
Yüklerler dünyayı, bir körpe tay’a
Uslar ötesinde  bir yol düşünün


Alır seni nerelere götürür
Serap görürür, yolu beli yitirir
Hem kendini, hemi bizi bitirir
Muallahta duran, bir kol düşünün


Anında dönüşür masal kuşuna
Ay ile güneşin eşit yaşına
Kaleleri yıkar yalnız başına
Ütopik yaşayan bir sol düşünün


Hayali sevilmez, sevilin önce
Ne kadar öncüdür karanlık gece
Hesap kıtap işi değil eğlence
Arısız, kovansız, bir bal düşünün..

10/10/2003 Karlslunde/Hüseyin Uçar

Bir inadın perisiyle Anlaşamam birisiyle Vurguncular sürüsüyle Güzel yurttan atılmalı Konan benim göçen benim Ektiğini biçen benim Sanki kanlar içen benim Niçin bunlar yutulmalı Hüseyin’e diş bilerler Gün olur onu elerler Sanma tarihi silerler Tüm katiller tutulmalı.   3.10.1976 / Hüseyin Uçar

Kollarıma kanat taktım Bu günden yarına aktım Yarına umutla baktım Menzil  neyse bulacağız Çalışırız arı gibi Çogalırız darı gibi Ceplerinin varı gibi Yiyenlere soracağız Rakı değil mey içeriz İyi kötüyü seçeriz Kıl köprülerden geçeriz Cennet yoksa kuracağız Hani nerde söz verenler İnkar ediyor görenler Himmet eyleyin erenler Yaraları saracağız Üstüme yıkmayın gamı Adam incitmez adamı Artık bırakın yakamı Tutanları yoracağız. 11-12-1978 Hüseyin Uçar.          

-2- Yüzü dönesi karanlık Perişan etti bebeleri Kahrolası deprem Yakıp yıktı Sığındığımız tüm kaleleri Düştü peşimizde Orta çağ şovelyeleri Direnç gerisinde Demir parmaklıkların Yumruklar sıkılı Aşk ve kavğa Uzaktan bakmakta Kendi arkında akmakta Yaralı-yaralı Aynalara koştum Aynalar içime akıyordu Türkü söylüyordu hüzün Yansıyorduk birbirimize Kardı, Kıştı Yağmurdu Sevdalı Ve yaralı Güvercinler Bir kavşakta buluştu... 09/01/2006 / Hüseyin Uçar.