Otuz yıl öncesi bugün
Köyümüzde oldu düğün
Önümüzde kaldı öyün
Ne coşku var ,ne eylence
Yaşam olmuş, bir işkence.
Saat başı sorgulama
Börekler oldu bulama
Hakaretle uğurlama
Ne neşe var, ne eylence
Yaşam olmuş, bir işkence.
Yıllar bitti kaldı cefa
Tüm umutlar kalktı rafa
Derken olduk altı kafa
Ne neşe var ne eylence
Yaşam şimdi bir işkence
Yaş elli üç yolda torun
Kaşlar eğik bükük burun
Gün günün artıyor sorun
Heycan odur, o eylence
Biter belki, bu işkence.
Boğazım dilim gıcıklar
Bir bir çekildi çocuklar
Bu sözcükler ne açıklar
Dilerim başlar eylence
Son bulur, artık işkence.
Umutları koyduk ahta
Gözümüz dikmişiz tahta
Yaşıyoruz muallahta
Hayalidir tüm eylence
Bir türlü bitmez, işkence.
Yürek taştır yaşam tarih
Tozlu yol olurken merih
Allahım bu nasıl talih
Başlasın heycan eylence
Bitsin artık bu işkence
18/11/2003 Karlslunde
Hüseyin Uçar.