Geceydi başladı yolculuğum
Ellerimi tuttu dolunay
Hüzünlendim
Yağdırdım esinlerimi
Göksüne dolunayın
Biraz serinledi
Duyğulandı Ayla
Kabardı kabardı
Yağmura dönüştü bulutlar
Yıldızlar yağdı
Gönül bahçeme
Gönül bahçemden
başlayan yolculuğum
Doyumsuz ilhamlarıdır
Çocukluğumun
Gezegenler kadar
Özgür
Deryalar
Ummanlar kadar
Enğin gönlüm
Koş gel
Koş gel
Hüzünlerimin bahçesine
Çimenleri incitmeden
Okşa
Gönül bahçeme
Yağan yıldızları
Kekik
Fesleğen
Koksun elleriniz
Yüreğimin ağlayan
Ağlatan yanı
Duygu denizim
Uzat saçlarını
Köprüler kuralım yıldızlara
Ulaşılmaza yol alsın
Yolculuğumuz
Dolaşalım sevdalı gönüllerde
Ninniler söylesin
Kulağımıza Baltik
Kuzey buzdenizi dinlesin
Koylar kucaklasın yalnızlığımızı
Hüzünlerimiz Kalsın altın kumda
Esinlerimiz
İlhamlarımız
Ana kucağına yaslanır gibi
Yaslansın gezegenlere
Ağırlasın mihmanını
Aydede
Rüzğarlar sallasın beşiğimizi
Sürsün yolculuğumuz
Nuhun gemisiyle
Hafiflesin ağrılarım
Maden’e dönsün
Yanar dağın lavları
Dolaşalım bir bir
Maden ocaklarını
Madeni olalım dağlarımızın
Karaya batmış yüzleriyle
Karşılasın bizi maden işçileri
Çoğalalım madenlerce
Ekmek olalım
Emeğin sofralarına
Gülürken güller açsın
Yanaklarında çocukların
Dağılalım yer yüzüne
Ev ev
Sokak sokak
Mahalle mahalle
Köy köy
Akalım ovalara
Sulansın susuz topraklar
Bereket fışkırsın çevremizden
Paylaşılsın
Ne varsa ürettiğimiz
Yokların değilde
Varların defterini
Tutsun yazıcılar
Tutuşalım elele
Yükseltelim bayrağını
Özgür bir dünyanın
Başladığı gibi
Devam etsin yoluna
Yokluğu ortadan
Kaldıracak beraberliğimiz
Düşlerimiz
İdeallerimiz
Bitmesin
Korkulardan arındırılmış
Bir dünyaya Uyanalım.
4/8/2003 Karlslunde.
Hüseyin Uçar.