BEN NE BİÇİM VATANDA
-Dörtüncü bölüm-
Kıl çul atımın eğeri
Sıfırdır notum ederi
Saygı görmez alın teri
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ayak baştır, başta bacak
Böyle derdi kime açak
Biz açken emrinde uçak
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bulutlar taşıyor beni
Bende yaşıyor beni
Topraklar koşuyor beni
Ben ne biçim, vatandaşım.
Herkes birbirine girir
Durmaz hayat elbet yürür
Koca çınar içten çürür
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ne yaparsa cana yapar
Yemin eder gene sapar
Halkalar peşpeşe kopar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yolları öfke kesiyor
Bir fırtınadır esiyor
Dudak oynatsam küsüyor
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sıcak selâmım almamış
Kimseye güven kalmamış
Demek ki, çilem dolmamış
Ben ne biçim, vatandaşım.
Giderim çok, gelir kesat
Açları doyurmak maksat
Eleştirsem derler fesat
Ben ne biçim, vatandaşım.
Seçemedim, alı moru
Dilimde binlerce soru
Kırdığım, yalan rekoru
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sonu nereye gidişin
Pazarda yanan ateşin
Hatırlamaz dostun eşin
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ne söylesem sözüm geçmez
Ekin eker kendi biçmez
Deprem iyi kötü seçmez
Ben ne biçim, vatandaşım.
Her gün değişir huyları
Mafya kapatmış koyları
Güya asilmiş soyları
Ben ne biçim, vatandaşım.
Karışamam her işine
Dur diyemem gidişine
Felâketler peşpeşine
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yolcuyum ben taşıtım yok
Hepsi göçmüş yaşıtım yok
Yandaşım yok, karşıtım çok
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yıllar yılı boyun eğdim
Ona rağmen gene sevdim
Kimin hatırına değdim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yol birleşir olur kavşak
Tut elimden bile koşak
Çok kırıcı yeni kuşak
Ben ne biçim, vatandaşım.
Oturalım yamaç yamaç
Sevda olsun bütün amaç
Hayat kısa sanki bir maç
Ben ne biçim, vatandaşım.
Suçlamayı artık bırak
Dört mevsim geçmesin kurak
Anadolum olsun durak
Ben ne biçim, vatandaşım.
Tartışalım olgun olgun
Dil konuşmaz, gönül yorlgun
Yol alınmaz dargın dargın
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ömür boyu yaptım yapı
Yüzüme kapandı kapı
Olamadım balta sapı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bal komazlar balarıya
Kırmızı derler sarıya
Susamışım başarıya
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sütler çaldım, güğüm güğüm
İşe yaramıyor evim
Göğsüm davul, vurur güm güm
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hırsızlık aldı yürüdü
Hergün yeniler sürüdü
Beyler bu düzen çürüdü
Ben ne biçim, vatandaşım.
Tanrı vardır, benden içe
İnanç vardır, gelip geçe
Hayat verir tanrı piçe
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hangin diyem çoktur engel
Açımı çizmiyor pergel
Çıkar varsa atar çengel
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ne kaldı ki değişmeyen
Canlı olmaz döğüşmeyen
Kendi özüyle pişmeyen
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hep sana mı artı değer
İnsan bazen boyun eğer
Aç doyurur, hayır sever
Ben ne biçim, vatandaşım.
Suçlanırım dönsem eve
Çift hörgüçlü, koca deve
Çıkar çöle, seve seve
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bizim eve uzak garaj
Yollar yörep hemde viraj
Gözyaşımdan kurdum baraj
Ben ne biçim, vatandaşım.
Tepeden tırnağa örtü
İçimizde ters bir dürtü
Hepsi yurttaş, Türkü, Kürdü
Ben ne biçim, vatandaşım.
Azınlıklar renklerimiz
Ayrı değil zevklerimiz
Denklemimiz denklerimiz
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kuru yere serdim postum
Gözlerde hüzünüm dostum
Dosta kızdım, kendim astım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kuru yere yaktım ateş
Neler çektim söyle kardeş
Üstümüze doğmaz güneş
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bir oluşum sağcı-solcu
Her yöreye oldum yolcu
Kimin kime yok ki borçu
Brn ne biçim, vatandaşım.
Saksıya dikildim soldum
Kendi çiçeğimi yoldum
Bahçeye dikildim oldum
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bir reçperim birde esnaf
Taban fiyat bu mu, insaf
Vuran vurdu baktık saf saf
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bir selâma baktı durdu
Pencereye tık tık vurdu
Elmanın içinde kurdu
Ben ne biçim, vatandaşım.
Mahir elindeyse külük
Sağduyu etmez kötülük
Varizin ilaçı sülük
Ben ne biçim, vatandaşım.
Salgına karşı aşıyım
Elbet halayın başıyım
Bu yurdun temel taşıyım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ağıt yakmış gitmiş ninem
Kaderdaşım bütün alem
Gözyaşları deldi sinem
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bir fırsat yoktur geleyim
Gül de sevdiğim güleyim
Senin elinde öleyim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Öfkeden uzasam biraz
Gönül ağâcımdır kiraz
Eller gibi almam mıraz
Ben ne biçim, vatandaşım.
Olmaz dedim, olur dedi
Bir inatla ömrüm yedi
Aramızda kara kedi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Nasıl çalışırım bilsen
Alay eden gelip görsen
Doyurduğum sanma bir sen
Ben ne biçim, vatandaşım.
Temizlerim ne deseler
Hem kirletir hem keseler
Beni aldatan buseler
Ben ne biçim, vatandaşım.
Adlarım var, işçi göçmen
Üzer beni kara demen
Dudağımda kanlı Yemen
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ruhum orda ben burada
Yem olmadan kuşa kurda
Yol alırım her gün yurda
Ben ne biçim, vatandaşım.
Korkar dönemem arkamı
Anılar bırakmaz yakamı
Yadlar anlamaz şakamı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Heryerde çoktur yalaka
Dibini bulandır çalka
Bu halkalar çağdaş halka
Ben ne biçim, vatandaşım.
Beynelminel açmış arkı
Elin oğlu kurmuş çarkı
Üzer beni, gelir farkı
Ben ne biçim, vatandaşım.
El haramda, dil yalanda
Küçümserler her alanda
Her zaman geri plânda
Ben ne biçim, vatandaşım.
Her adımım izleniyor
Gözde köle gözleniyor
Anlaşmalar, özleniyor
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çoğalır dipsiz kuyular
Sağalır ölü duyular
İş bitiriyor Dayılar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yokuşun dönüşü iniş
Herkes sığar dünya geniş
Tarih olur bütün geçmiş
Ben ne biçim, vatandaşım.
Süt olup kaynayıp taşmak
Bir spordur buzda koşmak
Ne zor olur eşik aşmak
Ben ne biçim, vatandaşım.
Güçlülere herşey mübah
Kovboy gibi belde silah
Dört kasım, hayırlı sabah
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bak başladı oyun avı
Gelmiyor tarlanın tavı
Besinim bulgur plavı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hastanede kaldım esir
Ne söylesem etmez tesir
Yurdumuzda olduk esir
Ben ne biçim, vatandaşım.
Vurguncular neler yedi
Altta isen, geber dedi
Benden şanslı bizim kedi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Mezar oldu tutuk evi
Ne muhabbet ne bir sevi
Oysa yaşatmak görevi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sürüyerek götürdüler
İşimizi bitirdiler
Omuzlarda getirdiler
Ben ne biçim, vatandaşım.
Nasıl olsun yoğun varı
Yıkılmış evim duvarı
Soygun çağın canavarı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Almamış dünya tadını
Öldürmüşler genç kadını
Haberde duyduk adını
Ben ne biçim, vatandaşım.
Beklentinin hepsi boşa
Yürekleri dönmüş taşa
Yeter çık gel Kemal Paşa
Ben ne biçim, vatandaşım.
Fark etmiyor yakın uzak
Durmaz eser soğuk sazak
Gelin bu oyunu bozak
Ben ne biçim, vatandaşım.
Her yerlerde atar nutuk
Hem gönlüm hem dilim tutuk
Bu kadar rahat mı koltuk
Ben ne biçim, vatandaşım.
Özgürsünüz, yazın derler
Buhar olur uçar terler
Hapsederler ömür yerler
Ben ne biçim, vatandaşım.
Her adımda başlar yokuş
Bazen yollar değiş tokuş
Bacamızda öter baykuş
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yasaksa da çizer ressam
Dinoya bir haber salsam
Gücüm yetmez tablo alsam
Ben ne biçim, vatandaşım.
İstek sözü yazmak kolay
Sevdamızla eder alay
Yakışmıyor çeksem kalay
Ben ne biçim, vatandaşım.
Her olaya yazdık şiir
Arzuları ettik tehir
Ömür boyu bitmez seyir
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yakışır mı kalem kırmak
Boyunlar giderken durmak
Canlar aldın Kızılırmak
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gözlerime indi perde
Beklerler doğduğum yerde
Garibanlık vardır serde
Ben ne biçim, vatandaşım.
Zaman para, para zaman
Çalış tembel olma aman
Yol alamam yollar duman
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ekmek deyip çıktım yola
Yalpaladım sağa sola
Göçürdüler daldan dala
Ben ne biçim, vatandaşım.
Geçiçidir dünya evi
Yardım insanın görevi
Bulamadım huzurevi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sanarım ki bana gülür
Alaylar rüyamı bölür
Tomurcuk umutlar ölür
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hayır işte dolaşmazlar
Adaleti paylaşmazlar
İlâç olsa buluşmazlar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Su olup, buz olup, donuş
Bize özgü, konu sunuş
Fırsat sende, durma konuş
Ben ne biçim, vatandaşım.
Nere gitsem izim sürür
Artık yollar bende yürür
Kör atın duyusu görür
Ben ne biçim, vatandaşım.
Şehirliler oldu dağlı
Bulur yolu gözler bağlı
Bu yönetim hangi çağlı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bu yol alış söyle nedir
Bu insanlar bilmez kadir
Oturacak yoktur sedir,
Ben ne biçim, vatandaşım.
Giremedim eve, baraka
Söz verenler, çıkmaz arka
Ters konuşsam, sürür şarka
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bu saat, yelkovan, akrep
Vasıta çıkmaz, yol yörep
Merkebine binmiş Kerep
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hangi gün halimi sordun
Aç susuz yollara vurdun
Beni saat gibi kurdun
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kalem yakıyor elimi
Dïnya görüyor kelimi
Yasakla kıstın dilimi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Konu seçim arenası
Ugur Dündardır atası
Bitmez toplumun yarası
Ben ne biçim, vatandaşım.
Soruya kaçamak cevap
Günahlar çok azdır sevap
İkinci ellerden esbap
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gözlerde deli divane
Hırsızda çoktur bahane
Sıraladım tane tane
Ben ne biçim, vatandaşım.
Birgün düz olur yokuşlar
Bahara dönüşür kışlar
Bu halk yalancıyı taşlar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çıkmazlar ülkesi olduk
Hergün umutsuzluk dolduk
Açlıktan sarardık solduk
Ben ne biçim, vatandaşım.
Her mahalle çıkmaz sokak
Bedenler gölgeden korkak
Uçurumlardan mı sarkak
Ben ne biçim, vatandaşım.
Özlü değil baktım genel
Yollarımız çıkmaz tünel
Çaresiz çöplüğe yönel
Ben ne biçim, vatandaşım.
Okul sonu çöplükteyim
Adı belli yemlikteyim
Yandaşlarla birlikteyim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Andlarımız kime kaldı
Göçerlik kapımız çaldı
Umutlarımız kim aldı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Taş toprak altında hani
Köyden kente sürdün beni
Seçimde af etmem seni
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sıradalar dördü beşi
Biri diğerinin eşi
İnsan insanın kardeşi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Nice uzak ufuk açtım
İftira belâdan kaçtım
Sabır bitti bazen taştım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çok olur mu azın adı
Kış olur mu yazın adı
Bülbül oldu kazın adı
Ben ne biçim, vatandaşım.