II.ci Bölüm
Yollar bitti ben bitmedim
Çağrılan yere gitmedim
Olgunlaştımda yetmedim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Koş gel yürü haydi derler
Söz verdide caydı derler
Bu tıraşa kaydı derler
Ben ne biçim, vatandaşım.
Evet dersem derler iyi
Soramadım hiç bir şeyi
Olamadım evin beyi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gençler yedin mayıs ayı
Virandır gönül sarayı
Sevmem gazel okumayı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bir yok desek darıldılar
Kinlerine sarıldılar
Soframıza kuruldular
Ben ne biçim, vatandaşım.,
Çocuğun olur çocuğu
Takarlar nazar boncuğu
Elma yaparlar acığı
Ben ne biçim, vatanadaşım.
Anahtara yetmez gücüm
Nerde desem eder hücüm
Kim alacak benim öcüm
Ben ne biçim, vatandaşım.
Anam ben nasıl biriyim
Çocuklar için diriyim
Yaksa yaşayan ölüyüm
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ne çocuk oldun ne de genç
Yarınlara yoktur güvenç
Yorgun düştüm yetmez direnç
Ben ne biçim, vatandaşım.
İş yorgunu yol yorgunu
Gören gözler yük solgunu
Balinam deniz vurgunu
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sığdım on metrekareye
Sormazlar yolun nereye
Suya giderim dereye
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çocuk kapıyı tutuyor
Ana çöpleri atıyor
Göz yaşın sele katıyor
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yemek pişir çocuk bele
Atılmışım gurbet ele
Allah büyük zarım gele
Ben ne biçim, vatandaşım.
Şimdi gelir hazır olam
Boyalanam nezir olam
Gönül ister vezir olam
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ağa gider muhtar başlar
Yerinde durmuyor taşlar
Arkadşım göçmen kuşlar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Söver, kovar ve ararlar
Anlıktır bütün kararlar
Hançerleryipte sararlar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çıkarcılar birdir şimdi
Başlangıçta mafya yemdi
İleri gidene gemdi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Tapulanıyor meralar
Biri kapıyı aralar
Anam giymiş hep karalar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Para etmez malım mülküm
Acı çekmek olmuş ülküm
Teller ağlar inler türküm
Ben ne biçim, vatandaşım.
Lokma versem almaz aca
Hizmet eder ne amaca
Tavşan geçmiş bak yamaca
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hayalı çorbalar içtim
Nice çürük bezler biçtim
Dövselerde gülüp geçtim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Zor getirdim ay sonunu
Doyurmaz uzak somunu
Benden alırlar ununu
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gurbet yılları uzuyor
Bir toprak bir kar tozuyor
Bu yazıyı kim yazıyor
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çocuk yaşta düştüm yola
Şu gözlerim dola dola
Kaderle girdim kol-kola
Ben ne biçim, vatandaşım.
İki yaşam, sarmaş dolaş
Araştır doğruya ulaş
Ömür biter bitmez telâş
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kırk yıldır dönen oyunlar
Kurban kesilen koyunlar
İpe verilen boyunlar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Her düğün halay başları
Bir gün düzelmez kaşları
Temelden çeker taşları
Ben ne biçim, vatandaşım.
İMF siz alınmaz yol
Düze çıktık palavra bol
Birbirin, suçlar sağ, sıl
Ben ne biçim, vatandaşım.
Pazarlar yakar cebimi
İMF kaptı kepimi
Avrupa sevmez tipimi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Eksik değil azarları
Nazarcının nazarları
Tutuklarlar yazarları
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çalanlardan almıyorlar
Sözlerinde durmuyorlar
Hiç bir hesap sormuyorlar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Oluşumlar sanma yeni
Aldatırlar seni beni
Biz koruruz bu düzeni
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ne deseler hep kanarım
Kanarımda ben yanarım
Aldatana gül sunarım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Vurgunlara el koysalar
Helâl kazançla doysalar
Uyuyanı uyarsalar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gelenler unutur dünü
Sade kuratarırlar günü
Açın gençliğin önünü
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ak güvercin havalandı
Uçamadı yaralandı
Yalancıya kiralandı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Her vatandaş bir merdiven
Biraz düşün biraz diren
Suçu kapatmasın gören
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yak ormanı sil yeşili
Yeşildir evrenin dili
Halay çekek ver mendili
Ben ne biçim, vatandaşım.
Suçlu benim bende eğim
Döner deriz, af et beyim
Açlıktan öldü bebeğim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Takılırım tuzaklara
Bağlanırım kızaklara
Sürülmüşüm uzaklara
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kavga varsa huzur olmaz
Huzur yoksa kavga durmaz
Kardeş kardeşini vurmaz
Ben ne biçim, vatandaşım.
Eğtimde bir anarşi
Vuruyor kardeş kardeşi
Her yere serpin ateşi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yurtlar ediliyor işkâl
Gözler pınar yürek mangal
Ölü duyularım sağal
Ben ne biçim, vatandaaşım.
Sürü yoktur boştur ağıl
Bu yurtlardan başlar dağıl
Yüzyıllarca durma sağıl
Ben ne biçim vatandaşım
Ömür biter bitmez pürüz
Sesi çıkmayan özgürüz
Bilmem ne zaman gülürüz
Ben ne biçim, vatandaşım.
Baktık, bileni bileni
Gezdik, eğleni eğleni
Alkışladık, her geleni
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yalan dolan manevralar
Akıl almaz palavralar
Vatanı diline dolar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Söz yaralı, dil yaralı
Herkes çiğniyor kuralı
Bu düzen, bozar maralı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Partiden partiye koşar
Parti değil avrat boşar
Bak bu işe dünya şaşar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Mevkii peşinde küskünler
Toplum nezdinde düşkünler
Yeşil biçilir ekinler
Ben ne biçinm, vatandaşım.
Verir demokrasi dersi
Dilimize girmiş mersi
Olur sözlerinin tersi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ham olgunlaşır, çiğ pişer
Yalan konuşur, dil şişer
Herkes birbirine düşer
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yapamayız olgun seçim
Duyar görür kanar içim
Vatandaşın derdi geçim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kararlılar kararsızlar
Herkesten yüzlü hırsızlar
Ne dersem, duymaz arsızlar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Biri gider biri gelir
Ölü gider diri gelir
Geçmiştende iri gelir
Ben ne biçim, vatandaşım.
Anahtarı elimize
Ballar çalır dilimize
Gülür berbat halimize
Ben ne biçim, vatandaşım.
Alıkondum hastanede
Adalet hukuk nerede
Eller Ay’da biz törede
Ben ne biçim, vatandaşım.
Düştüm ekmeğin peşine
Herkes karışır işine
Şu dünyanın gidişine
Ben ne biçim, vatandaşım.
Düşmiyelim tek düzeye
Konulalım bir müzeye
Suç, günah, yükler azeye
Ben ne biçim, vatandaşım.
Şu yirmisekiz şubatı
Yumruk büyük emir katı
Birden değişir suratı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Dosta edelim delâlet
Artar eksilmez merhamet
Kime işliyor adalet
Ben ne biçim, vatandaşım.
Belâ bulur elbet azan
İçin için kaynar kazan
Önüne gelene kızan
Ben ne biçim, vatandaşım.
Camilere okul açar
Hemen Amerika’ya uçar
Topluma kin nefret saçar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hançerliyor şu bozlaklar
Bu haftada yok ulaklar
Haykırdık duymaz kulaklar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hadi tikler halka inin
Yorulman vastaya binin
Anlamı kesindir dinin
Ben ne biçim, vatandaşım.
Taşıyamam sırtım yağır
Tokatlanmış kulak sağır
Zor duyarım daha bağır
Ben ne biçim, vatandaşım.
Düşleri bir kıl yumağı
Türban anamın yaşmağı
Aba altında çomağı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Dört mevsimi bahar olan
Ağâçtır yeşerip solan
Sonbahar kış bize kalan
Ben ne biçim, vatandaşım.
Dikçe kaşlı, sert bakışlı
Yüce şelâle akışlı
Sanatta sarraf nakışlı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Vakit gelir dağlar aşar
Bu gidişe kendi şaşar
Verilen görevi başar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sevdim dedim inanmadı
Allar giyip dolanmadı
Ömür boyu uyanmadı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Eylemden eyleme koştum
Kazandıkca aktım coştum
Bazen bentlerimden taştım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hiç azalmaz yokuş artar
Sellerin önüne katar
Kimi çalışır, kimi yatar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gölün suyu gelene dek
Yanıp tutuşuyor ördek
Tek yanlı yaşanmaz gerdek
Ben ne biçim, vatandaşım.
Göl dolupta yüzemedim
Yoğurt çaldım özemedim
Yarla bile gezemedim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Şu dilbaz kimin gelini
Hayıra açmaz dilini
Kimseye vermez elini
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hastalık mı bu ne illet
Uyumayın kalkın millet
Doğruyu her yana ilet
Ben ne biçim vatandaşı
Bunca yıl aradım sırdaş
Hepsi birdir aynı yurttaş
Zamlar bitmez neden gardaş
Ben ne biçim, vatandaşım.
Seçim yapar boynumuzdan
Borç öderler sırtımızdan
İnmiyorlar limuzinden
Ben ne biçim, vatandaşım.
Cebi dolan suçlu aklar
Parayı nerede saklar
Seçimlerde nabız yoklar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Karanlıkta yol alırlar
Daralır vergi salırlar
Soyduklarıyla kalırlar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yapıştırdık camı cama
Ceket hıştır pantol yama
Yiyeceğim yok akşama
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yaşıyorum türkü türkü
Bizim kırat söktü örkü
Bir servet başkanın kürkü
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yağmurlar yağan suyudu
Umutlar yattı uyudu
Olacağımız buyudu
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hepten yitirmiş usunu
Kurban eyledik tosunu
Tuttuk gardaşın yasını
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sular doluyken kuyuda
Satın alırız suyuda
Büyü sevdiğim uyuda
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yarından emin olamam
Söz verip sözde duramam
Arar yolları bulamam
Ben ne biçim vatandaşım
Arılar konmuş naneye
Yoksulluk çökmüş haneye
Herşeyi çektik sineye
Ben ne biçim, vatandaşım.
Severim insan soyunu
Çiçekler burmuş boynunu
Tabiat açmış koynunu
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yaban olmak ne zorumuş
Bu ömürü kim korumuş
Umutlar bir bir kurumuş
Ben ne biçim, vatandaşım.
Söyle gönül öfken kime
Gizli gizli ömrüm yeme
Açlığın kimseye deme
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yokuşlardan aşamadım
Sınırlardan taşamadım
İnan oğul yaşamadım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hücrelere alışmışım
Kendim ile yarışmışım
Kuşatılmış sarılmışım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gelen giden eder sitem
Yarlıyım nere gidem
Bağışlamaz beni dedem
Ben ne biçim, vatandaşım.
Güzel keklik, sekiş ekse
Lokmalar dizilir göğse
Gün-be-gün alıştık lükse
Ben ne biçim, vatandaşım.
Durmadan atar arkamdan
Elleri inmez yakamdan
Kimse anlamaz şakamdan
Ben ne biçim, vatandaşım.
Eğemen euro’yla dolar
Para çözüm değil yular
Dünyayı doyurur sular
Ben ne biçim, vatandaşım.
Tartışamam, konuşamam
Kendim ile barışamam
Bu yazgıya alışamam
Ben ne biçim, vatandaşım.
Zalimin kulağın büktüm
Olumsuzluk saydım döktüm
Sanki yeryüzünde tektim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bir el verde gülem kardeş
Bir kerecik görsün kalleş
Sırtımızda yaşar beleş
Ben ne biçim, vatandaşım.