Anamın taktığı bir ad
Beni dilden dile verdi
Ya kendi taktığım hoyrat
Beni yelden yele verdi
Bakılmıyor gözlerine
Güven yoktur sözlerine
Basan olmaz izlerine
Beni elden ele verdi
Günden güne artar ahım
Ne Humeyni ne de şahım
Elâ şafaklı sabahım
Beni selden sele verdi
Hüseyin’e sorgu sual
Baktım durdum aval aval
Dostum bir gün kapımı çal
Beni gülden güle verdi.
23.5.1985 / Hüseyin Uçar