BAHARIM TARİHLER

Karmaşık duygular içindeyim
Yağmur suları doluşuyor ayaklarıma
Bir duruyor
Bir yürüyor içimde karanlıklar
Ne başımı kaldırabiliyorum
Ne defterlerime, kitaplarıma
Elimi uzatabiliyorum
Oturdugum koltuk
Gezindiğim yol
Evim
Tanıdığım, tanımadığım insanlar
Hepsi.. hepsi..
Korkutuyor beni
Ve yavaş yavaş gece dönüşüyor gündüze
Bir aydınlık alıyor karanlığın yerni
Düşünüyorum
Bir yanda korkularım
Bir yanda dostlar
Kuşağımın çektiklerini  hatırlıyorum
Değişiyor yüz hatlarım
Hüzünden kedere
Kederden sevince
Yaşlanıyorum
Yazdıklarım tatmin etmiyor beni
Atıyorum bir kenara
Bir şeyler koparılıyor vücudumdan
Yada kızgın demirle dağlanıyor gözlerim
Bir ürperti, bir titreme
Bir silah sesi peşinden
Yarayı kavralama
El kan, ayak kan
Toprak kan
Caddelerde, çenebaşlarında
Okullarda
Her yerde kan
Düşüyor alkanlar içinde
Hiç adını duymadığım
Tanımadığım 
Baharım tarihler
Yaşları yirmiyi aşmamış gençler
Bakışlarında, duruşlarında
Yürüyüşlerinde suskunluk
Tedirginlik, hep aynı soru
Kim vurdu
Niye
Neden
Yazık ve suskunluğu bozan
Anne çığlıkları
Küfretmeler
Gögüs geçirmeler
Toprağı yumruklamalar
Ve biz, hepimiz
Basar basmaz karanlık
Yorganı başımıza çekiyoruz
Ertesi gün suç ortagı değilmişizde
Zanlılar bulunsun diyoruz
Kızımız vuruldu
Oğlumuz vuruldu
Önünde gözlerimizin
Suçlular karışırken kalabalığa
Sıkılmadan insanlığımızdan
Duymadan vicdan azabı
Sustuk
Devin göz yaşları içinde
Baharım tarihleri
Mezara koyduk
Onlar!
Demokrasi savaşçıları
Belendiler kanlara
Ne kavgaya doydu
Ne de dünyaya
Toprak doydu onlara…

28-10-1981 Hüseyin Uçar.