BEN NE BİÇİM, VATANDAŞIM.
III
Cevabın al soru sorda
Arayan yok kaldık burda
Kalbim kanar hasret yurda
Ben ne biçim, vatandaşım.
Üç TV aynı dairede
Açlar nerde, biz nerede
Kavga bitmez yer kürede
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çoluk çocuk terk eyledi
Düzen bize bak neyledi
Biz sustuk, onlar söyledi
Ben ne biçim, vatandaşım.
İnan dostum, bilmem yaşım
Gövdede dolanır başım
Kucaklaşak gel kardaşım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kafa tutan çeker gider
Hüzün çöker boğar keder
Asi diye kovdu Peder
Ben ne biçim, vatandaşım.
Aynı makam çala çala
Uçurdular daldan dala
Irak’ta girdik çuvala
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hep ezilmiş atalarım
Benim de var hatalarım
Hani benim dolarlarım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Veremem olumlu haber
Yıldan yıla artar keder
Türban oldu dünkü çember
Ben ne biçim, vatandaşım.
Taşı kırdım oldu çakıl
Övünmeli önce akıl
Senden akıllıya takıl
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bulanık su oldu duru
Filistinde, Berlin suru
Sulu gözler olmuş kuru
Ben ne biçim, vatandaşım.
Güçlü dövdü, ben direndim
Okulda şiddet öğrendim
Bazen merhamet dilendim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hiç kalkmadı elim kolum
Okul dışı düştü yolum
Ben kaçtım sen kaçma oğlum
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bağırdım sesim çıkmadı
Kimseler dönüp bakmadı
Kurudu gözler akmadı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Köylerim var, yolsuz yürür
Patikada ömür çürür
Diyor birgün, Allah görür
Ben ne biçim, vatandaşım.
Köylüm halâ kağnı koşar
Bu haline dünya şaşar
Kızdığında avrat boşar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Namus arar belden altta
Eğitimi hangi katta
Ay yolcusu bu süratta
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bozdurmaya yoktur çekler
Her dokuzay yolcu bekler
Tanrı büyük, hemen ekler
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bu ne biçim plânlama
Berrak suları bulama
Adım diline dolama
Ben ne biçim, vatandaşım.
Komşu sınırını söker
Gücü yetmez boyun büker
Öküz ölmüş, dönmez teker
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hoca kızını kaçırır
Gözden sürmeyi aşırır
Olanlar sabrım taşırır
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ekin eker, yağmur bekler
Renk renk uçar, kelebekler
Mahsun, solgun, bak bebekler
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ne sayan var ne bir seven
Harmanım yok kuram düven
Ne başarı ne de güven
Ben ne biçim, vatandaşım.
Esemedim efil efil
Ara yerde oldum sefil
Neyi sorsam ister kefil
Ben ne biçim, vatandaşım.
Alfabeyi öğrenmişim
Kimler görmüş direnmişim
Yoksullukla evlenmişim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Irkcı kimdir diye sorsam
O güzel kafanı yorsam
Karşı komaz, ona vursam
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ayırırlar siyah beyaz
Kavuruyor kuru ayaz
Bağışlamaz etsen niyaz
Ben ne biçim, vatandaşım.
Günden güne artar yıkım
Hiç dolmuyor ekmek çıkım
Elma bile kesmez çakım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gaz lambamda bitti fitil
Sabunum yok kullandım kil
Cehalettir asıl katil
Ben ne biçim, vatandaşım.
Düşlerim bile kanıyor
Dostlar yüreğim yanıyor
İsmim seçimde anıyor
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gülen ile güldürüldüm
Ölen ile öldürüldüm
Sade savaşta dirildim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sözünde durmuyor teki
Sedirim var, toprak seki
İçkisiz sofrada saki
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ağa aldı hasadımı
Müteahhit çaldı katımı
Tanımazlar suratımı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yasak yasaklar üstüne
Kota koydular tütüne
Hasretiz kuzu etine
Ben ne biçim, vatandaşım.
İnek kısır, tavuk sersem
Elimde yok hayır versem
Ülkemi bir mamur görsem
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sütler bile ithâl oldu
Haraya, kömlere n’oldu
Bir zamanlar herşey boldu
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yağımızla kavrulurken
Gülücükler savururken
Seyir ettik çalınırken
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sık dediler sıktım kemer
Ömür boyu, sırtta semer
Keneler kanımı emer
Ben ne biçim, vatandaşım.
İnan ipe, unlar serdi
Gün günün, havayı gerdi
Soramadım, neydi derdi
Ben ne biçim, vatandaşım
Feda ettim, canı cana
Yazık oldu inan sana
Kurtarıcım, toprak ana
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yumuşatan sözler söyle
Beni kazanırsın böyle
Ağladıkça gönül eyle
Ben ne biçim, vatandaşım.
Seçimlerde köy-kent gezdim
Nice sloganlar dizdim
İnanın canımdan bezdim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sordum o yaşlı amcaya
Arılar kondu yoncaya
Kandı üfrükçü- hocaya
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bomboş durur, ambar, dolap
Bağım, bahçem, ören harap
Üzümünden olmaz şarap
Ben ne biçim, vatandaşım.
Birşey bitmez, ektim arpa
Tükettiler, kırpa kırpa
Yolumuz sarıyor sarpa
Ben ne biçim, vatandaşım.
Demir yolu gelişmemiş
O zihniyet yetişmemiş
Anla artık oğlum Memiş
Ben ne biçim, vatandaşım.
Karşısınız okullara
Maaş çıkmıyor dullara
Düşürüldüm kör yollara
Ben ne biçim, vatandaşım.
Soldurulur insan solmaz
Kimse koyduğunu bulmaz
Dayın yoksa soran olmaz
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kuşlar konsun ömrümüze
Bir bakalım dünümüze
Hedef koyak önümüze
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kapattımda, yol vermedim
Selâmlaştımda, görmedim
Ömür bitti, dem sürmedim
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hazinemiz bak tamtakır
Pay edilmiş, altın, bakır
Yürütenler, bülbül şakır
Ben ne biçim, vatandaşım.
Gene bugün akşam oldu
Güller mevsiminde soldu
Günlük yaşam böyle doldu
Ben ne biçim, vatandaşım.
Böyle doldu mezarlıklar
Fayda etmez pazarlıklar
Aradığın zaman yoklar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kahramanlar adsız olur
Görev biter onlar solur
Birilerin cebi dolur
Ben ne biçim, vatandaşım.
Toplantılar sönük geçer
Alkolikler her an içer
Bir gün halk doğruyu seçer
Ben ne biçim, vatandaşım.
Soyanın yakasın tutan
Soydun yeter demez utan
Deveyi hörgüçle yutan
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yedi düvel tanır beni
Perişan ederim seni
N’olur bir söz söyle yeni
Ben ne biçim, vatandaşım.
Elbet vardır olumluluk
Dolur bir gün suyla oluk
Taşıyanlar sorumluluk
Ben ne biçim, vatandaşım.
Herkes olsun soru soran
Sorunlara çözüm bulan
Kızıp saçlarını yolan
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yerine konsun doğrular
Muhatabına sorular
İyi korunsun korular
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yurt işkâldi baştan başa
Bir haykırdı, Kemal Paşa
Güçlü düşman bakar şaşa
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yıkıntıdan kentler kurduk
Bir kırk yıl, o özde durduk
Sonra kendimizi vurduk
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hızlı çıktık yokuşları
Küskün daktilo tuşları
Üzgün üzgün bakışları
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kırmaktan haz, aldın gitti
Bu kadarı, fazla yetti
Dillerimde tüyler bitti
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bir gün olsun, kalkmaz kaşın
Ömür yiyor bu telâşın
Bak eğilmış, güzel başın
Ben ne biçim, vatandaşım.
Güler iken ağlatırsın
Yüreğimi dağlatırsın
Hazin hazin çağlatırsın
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hayat sunar, atar damar
Öğretmen selâmı şamar
İnan bizde, hayat kumar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Dağılmış dağlara yılkı
Eğemenin döner çarkı
Olurmu insanın farkı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Önünde durulmaz selin
Beni yıkmaz, sözü elin
Düğünü var, gülmez gelin
Ben ne biçim, vatandaşım.
Seçim olacak üç kasım
Herkes birbirine hasım
Neden benim, bitmez yasım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Füze değil toplar havan
Üstümüze çöker tavan
Başımızda başlar yavan
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çok geriyor yokuş başı
Milat şu değirmen taşı
Yollar net’tiniz kardaşı
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bağışlayın beni canlar
Kepek oldu, dünkü unlar
Taşıyamaz bizi bunlar
Ben ne biçim, vatandaşım.
Besle büyüt selâm vermez
Gel dediğin yere gelmez
Ne eylesen yüzler gülmez
Ben ne biçim, vatandaşım.
Nerede emeğe saygı
Günden güne artar kaygı
Nasıl yaşam, nasıl duygu
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bu dertlerden ölüm yüce
Eriyorum, gündüz gece
Kimine göre eğlence
Ben ne biçim, vatandaşım.
Olumsuzluk saydıklarım
Hep ayıldı baydıklarım
Kayıp oldu koyduklarım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Açıklarım, gerekçede
Yolum yok, daha ilçede
Dertler yazdım dilekçede
Ben ne biçim, vatandaşım.
Çoklarının, tuzu kuru
Ateşe verilir koru
Hiç olur mu? kırat doru
Ben ne biçim, vatandaşım.,
Fayda etmez, göz yaşları
Yerine oturt taşları
Yazdan zor geçer kışları
Ben ne biçim, vatandaşım.
Her kızan, bir parti kurur
Seçim yardımını sorur
Bir yumrukta, onlar vurur
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sofra bulunca kuruldum
Karnım doymadan kovuldum
En son bulvarda soyuldum
Ben ne biçim, vatandaşım.
Karıştırır geçmişimi
Elimden alır işimi
Kader bırakmaz peşimi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Dedim ki gel, can Üzeyir
Uçamadık, uçak teyir
Ömür boyu, ettik seyir
Ben ne biçim, vatandaşım.
Böl, parçala, yut dediler
Bir başından tut dediler
Sen güzelsin, gutt dediler
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sarılmamış, yaramız çok
Yalanlara karnımız tok
Hiç kimseyle, aramız yok
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bulandırıldım duruldum
Her kavgada ben vuruldum
Hayal kurmaktan yoruldum
Ben ne biçim, vatandaşım.
Ses vermez oldu tamburum
Ekin elemez kalburum
Artar düzelmez kamburum
Ben ne biçim, vatandaşım.
Susuyoruz, bile bile
Bir gün olur, gelir dile
Herşeye karışmış hile
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bakışlar bıçaktan keskin
Yeni olur,senin eskin
Eşim dostum hepsi küskün
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bu ülkede herkes taraf
Yüzümü yakıyor alaf
Reha Muhtar’la itiraf
Ben ne biçim, vatandaşım.
Hiç bitmiyor çile keder
Yoksulda mı, kötü kader
Hiç güvenme, gelen gider
Ben ne biçim, vatandaşım.
Zevki yok, baharın yazın
Tadı başka olur azın
Söyle canım, kime nazın
Ben ne biçim, vatandaşım.
Yüreklerde saklı neler
Koyun kuzusuyla meler
Hayat zayıfları eler
Ben ne biçim, vatandaşım.
Sarpa sarır her an işler
Ete hasret, gider dişler
Artık yaralıyor düşler
Ben ne biçim, vatandaşım.
Kara bulut gibi ufkum
Aç kalmak mı, sade korkum
Ne fantazi, ne bir tutkum
Ben ne biçim, vatandaşım.
Boş yatıyor, ovalarım
Hiç dolmuyor kovalarım
Fayda etmez dualarım
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bulutlar boşaldı indi
Yağmur çiseledi dindi
Biri indi, biri bindi
Ben ne biçim, vatandaşım.
Bir ses geliryor batından
Atlı iniyor atından
Vurulmuş, alın çatından
Ben ne biçim, vatandaşım.