Kıyar mı ki canan cana
Tüm halkıma olmuş ana
Canım kurbandır vatana
İpek bizim koza bizim
Koyun kuzu karışıyor
Küsülüler barışıyor
İnsanoğlu yarışıyor
Uzay bizim feza bizim
Barışa güvercin sunar
İnsanlık aşkıyla yanar
İlim irfan akar pınar
Şehir bizim kaza bizim
Bir olalım dili dilden
Irmağı ayırak selden
Buket yapak gonca gülden
Ceza bizim vefa bizim
Şu dünyada beraberiz
Neden kara günde biriz
Sitemle kendimiz yeriz
Muhtar bizim aza bizim.
19.1.1975 / Hüseyin Uçar