Ufkumun güneşi doğmaz dağıma
Bir vefasız girmiş gönül bağıma
Zehir oldu benim gençlik çağıma
Bu aşkın ateşi çöle benziyor.
Kalemim elimde derdim yazarım
Ne Pazartesim belli ne de Pazar’ım
Günden güne coşar bendim bozarım
Sevdiğim vefasız kula benziyor.
Hüseyin nanköre boyun eğdikçe
Kendin bilmezlere değer verdikçe
Bu ayrılık böyle uzun sürdükçe
Dünya gözlerimde pula benziyor.
18.04.1972 / Hüseyin Uçar