Binlerce konak
Yağmurlarca konut
Yüzlerce yalı
Yιldιzlarca araba
Ormanlarca güzel
Onlarca koy, tepe, belde, mahalle
Şehir
Hepsine açmιş cömertçe
Bağrιnι tabiat ana
Göğsünde
Boğaz
Marmara
Adalar
Dökülürken
Birbiri ardιndan kelimeler
Birbirini tamamlιyor
Gözlerde güzellikler
Ve yazdan kalma bir hava
Büyük çamlιca
Küçük çamlιca
Millet parkι
Valide Bağ koruluğu
Piknik alanlarι
Sahil boylarι
Karιnca gibi insan kaynιyor
Giden,
Gelen,
Bağιran
Alan,
Satan,
İspirtocular,
Korna sesleri,
Duraklar,
İnen,
Binen,
Ağâçlarιn güneşe dönük tarafιna
Uzanmιş yatιyor
Sokak köpekleri
Çıkarıyor Güneşin tadιnι
Ve erkenci ağâçlar
Baharιn müjdecileri
Rengarenk çiçekli dallar
Ne yana baksam
Güzellik yarιşmasιna
Katιlan kιzlara benziyor İstanbul
Yarιşmayι kazanmιş
Güzel
Bir elinde çiçeği
Başιnda tacı
Adı, İstanbul
Bense gönlümün
Ömrümün
Güzelini ararken
Buldum
Onu koluma takιp
Gezmediği yerlerde
Gezdireceğim
Ve birden sarsιlιyor feribot
Kalemim düşüyor elimden
Karιşιyor boğazιn
Soğuk sularιna
Ve böylece yarιm
Kalιyor bir İstanbul
Şiiri daha
Hoşça kal
Emeğin dogurğan şehri
İstanbul..
Hüseyin UÇAR