Çalışıp yıprama bir gün düşersin
Yaşam kazanında kaynar pişersin
Kendi mezarını kendin eşersin
Dogru, yanlış, algılaman, yok gönül,
Daha tartışacak sorun, çok gönül.
Coş, oyna, gül, güldür, dönmeden taşa
Toprağın altını düşünme boşa
Hayat varsa, onu varınca yaşa
Azrailler çogalıyor, bak gönül,
Daha tartışacak konu, çok gönül.
Yaşın kırk olmadan, isyanda beden
Senin gibi göçmüş, babanla, deden
Kendine sorular sormazsın, neden
Burnun havalarda, aklın, yok gönül,
Daha tartışacak sorun, çok gönül.
Evlendirem dersin, oğlanı, kızı
Çalırsın koltuga, inleyen, sazı
Unutur gidersin, baharı yazı
Senin düşünecek, aklın, yok gönül,
Daha tartışacak sorun, çok gönül.
Eğitimsiz meslek, arar bulursun
Ütopya üstüne bina kurursun
Ne kazancın yeter, ne yorulursun
Yükü taşıyacak gücün, yok gönül,
Senle tartışacak sorun, çok gönül.
Boşuna düşünme kaçmış fırsatlar
Derdini, tasanı ikiye katlar
Öldüğün gün, el değişir hasatlar
Lokma aşıracak gücün, yok gönül,
Seni sorgulayan diller, çok gönül.
5/6/2006 Hüseyin Uçar.