Ne diye yaşarım ben bu dünyada
Gece gündüz hançerliyor, yar beni.
İki yabancıyız, aynı çatıda
Helal olsun, kötekliyor yar beni.
Acısın, tatlısın çektik sineye
Sorunları erteledik seneye
Huzur dolsun, diye bir kez haneye
Ordan ora, göçerliyor yar beni.
Neye benzemedik, neyi duymadık
Hakarete kavgalara, doymadık
Oysadır’ki karıncaya, kıymadık
Elde orak, biçerliyor yar beni.
Temel çökmüş, çatı yıkık, damlıyor
Yağan yağmur, her yağışta zamlıyor
Olanları inan, aklım almıyor
Samanmıyım, öbekliyor yar beni.
11/10/2006 Karlslunde. Hüseyin Uçar.