Zaman acımasız, durmaz halınca
Surlar örür, aramıza kalınca
Gömlekmi giyindin, boylu boyunca
Toprak sana, sen toprağa yakışman
Bitti artık, kimselerle takışman…
Herkes kendisini, haklı görüyor
Nere gitse, o ortamı geriyor
Ovalar tükendi, dağı sürüyor
Mezar sana, sen mezara yakışman
Hayal oldu, sevdalıca bakışman…
Bize öğrettiğin, hayat dersidir
Duyduklarım,rüzğarların sesidir
Alnında ki yazı, neyin nesidir
Ağıt sana, sen ağıta yakışman
Anam senle, sen anamla tartışman…
Zaman dolmuş, güzel ömür yorulmuş
Soframıza, anıların kurulmuş
Taşatanım, can evinden vurulmuş
Hiçlik sana, sen hiçliğe yakışman
Kimse senle, sen kimseyle atışman…
16-09-2008.Germencik.Hüseyin Uçar.