Skip to content

ÖYLE BİR SÖYLEŞİ

Atılır her yerden karga, tulumba

Yakışmaz kendine giydiği urba

Bütün birikimi, bir kase çorba

Vakıfları varmış, yalana bakın.

 

Dinleşilse bari, sözü sohbeti

Boşuna çiynemiş, dostlar gurbeti

Cebinde taşıyor, koğu-kıybeti

Özünü özüme, katana bakın.

 

Yolcusu olmuşlar, bir ulu yolun

Savunanı belli, emeğin solun

Ne öğrenir senden, kızınla oğlun

Büyüğü, küçüğü, sayana bakın.

 

Sıcaklar bastırmış, bulutlar durgun

Bu nasıl sitemdir, bu nasıl vurgun

Bunca gönülleri, eyledi yorgun

Ağzından çıkanı, duyana bakın .

 

Anlamıyor, cümlem ile hece mi
Cehenneme, çeviriyor gece mi
Hele sorun, kalemizden yüce mi
İnsan sevdalısı, olana bakın.

 

Kırılırda gene eğilmez gürğen

Devrimci üretir, çoğalır sergen

Her rüzğara, her baskıya direngen

Ulu yol yolcusu, üryana bakın

 

Sözcüklere dalıp, orda çürüme

Kayıp olun, karanlıkta yürüme

Hile karıştırır,alın terime

Kendini yitirmiş, seyrana bakın.

 

Kimsenin tekeli olamaz yollar

Elbet yarınlaşır, sevişen kollar

Arıyla küsüşmez, petekte ballar

Yerde mi, gökte mi, tavana bakın.

 

Nerde görsem, selamlaştım gözünen

Aynı şeyi düşünmüşüm özünen

Dost dostunu vurmaz, acı sözünen

Birbirine müjde, salana bakın.

 

Satır akar, cümle coşar ilinmez

Nerde yaşar, nasıl yaşar bilimez

Bazı suçlar,ölmeyince silinmez

Arkasından vurur, yarana bakın.

 

Özümüz, sözümüz, bellidir bizim

Gene sancı bastı, ağrıyor dizim

Yeri geldiğinde, dağım, denizim

Dostlarından hatır, sorana bakın.

 

MART..2008 Hüseyin Uçar.