Bahanesiz dost bağına varılmaz
Gönülsüz güzelin beli sarılmaz
Bir ömür koşar gönül yorulmaz
İnancım kendime..kimseye değil.
Söz verip de dostum geri dönülmez
Bülbülsüz bahçenin gülü derilmez
Düzenbaz kişiye değer verilmez
İnancım kendime..kimseye değil.
Ölürüm de gerçeklerden sapamam
İnsanları sevmeyince yapamam
İstesem de dost yolunu kapamam
İnancım kendime.. kimseye değil.
Her söylenen inan, doğru değildir
Suya menzil veren elbet meyildir
Adımlara baktım sade cahildir
Sözlerim kendime.. kimseye değil.
07.07.1971 / Hüseyin Uçar