Bilmem’ki ne diye geldim dünyaya
Bütün çektiklerim girir rüyaya
Ameliyat için geldim buraya
Ekin sözcüklerim, ekenek gönlüm.
İnişleri yokuşlara çevirdim
Düz ovada arabamı devirdim
Doymasamda doymuş gibi sevindim
Ekin sözcüklerim, ekenek gönlüm.
Yollar yürüdükçe, uzar çoğalır
Benden sonra benden, türküler kalır
Yaşanmış anılar, birbir sağalır
Ekin sözcüklerim, ekenek gönlüm.
Hiç mantıklı kullanmadım zamanı
Ben görmedim akce yüklü kervanı
Kesilsede dizlerimin dermanı
Ekin sözcüklerim, ekenek gönlüm.
Beni sorğuluyor bütün satırlar
Bir gün olur dost dostunu hatırlar
Hipotrumum oldu bütün bozkırlar
Ekin sözcüklerim, ekenek gönlüm.
Gönül hükümdardır biner atına
Durduramam yüzüm sersem altına
Ulaşamam menziline katına
Ekin sözcüklerim, ekenek gönlüm.
3/12/2004 Roskilde.Hüseyin Uçar.