‘’Ali Ekber Çevik’e’’
O dostun adını hayırla anak
Kondurmuş gönül’e binlerce konak
Bu güzel rüyadan nasıl uyanak
Bülbüller ah eder, güller iniler.
Uzayı keşfeder, defne yaprağı
Erenlerin belli olmaz durağı
Kendisine uygun, evi ocağı
Mızrabı kavrayan, eller iniler.
Dostluğun harcını, koymuş temele
Gayet ağır olğun, ermiş kemal’e
Güvercinler selam durmuş cemal’e
Gönül semah döner, diller iniler.
Açılmaz kapılar elbet herkese
O kocaman yürek sığmaz kafese
Dünya’yı yüklemiş, Davudi sese
Bağlama konuşur, teller iniler.
Deniz üstü köprülerden geçilir
Dost olanlar nerde olsa seçilir
Gönül tarlam, mahsül vermiş biçilir
Sarp kaya’ya çarpan, seller iniler.
Dizili aletler, başta bağlama
Her vuruşu, melhem olur yarama
Site kurmuş dostum, kuru selama
Taşatan hüzünlü, yollar iniler.
17/3/2007Trende Akşam.Hüseyin Uçar