Skip to content

AYŞE SAKLAVCININ ARDINDAN

Kar boran demeden, nereye gider
Anne çarpınıyor, yaralı peder
Bu nasıl acıdır, bu nasıl kader
Yıkılada Felek, evin yıkıla
Böyle mi Düşmeli gençler, söyle akıla…

Ne yaptık ki böyle, kırıp dökersin
İstedigin gibi, eğer bükersin
Kabus oldun üstümüze çökersin
Yıkılada Felek, evin yıkıla
Bitirdik ömürü, yana yakıla…

Çürümüş organlar, kalbim sıkışır
Yavrularım döner, geri bakışır
Ayşe kıza ölüm, nasıl yakışır
Yıkılada Felek, evin yıkıla
Seninde sinene, hançer çakıla….

İkili yaşarız, koşullar ağır
Ne zaman sıkışsan mantığı çağır
Hem kulaklar, hemde duygular sağır
Yıkılada Felek köşkün yıkıla
Benim gibi, arkansıra bakıla…

Duymuyor ki Hasan, dilesek dilek
Gördük ki Kuşsaray, olmuş, tek yürek
Ayrıldı katardan, uçtu bir Melek
Yıkılada Felek, köşkün yıkıla
Her yaşta gönderdin, bizi Okula…

Karşı gelemeyiz ilahi kanun
Az yaşa çok yaşa, bu olur sonun
Anılıyor adı saygıyla onun
Yıkılada Felek, Evin yıkıla
Benim gibi bin bir, isim takıla…

Kalmadı Taşatan, çekildi neşe
Alır gençlerimi, alır peşpeşe
Bir bahar güneşi, batıyor Ayşe
Yıkılada Felek, evin yıkıla
Taktın ecel ile, bizi kolkola…

06/01/2011.Hüseyin Uçar.

Published inIkke-kategoriseretRandom Siirler