Ömrümü ömrüne uladım bilmez
Yolların beklerim çıkıpta gelmez
Benim ne çektiğim bir kere görmez
Ne mantık var, ne vicdan var, ne insaf…
Mantıgın yerine, öfkeyi bağlar
Ovalara sığmaz, konuşmaz dağlar
Her nereye gitse tabanı yağlar
Ne mantık var, ne vicdan var, ne insaf…
Amaçsız, şuursuz, durmadan koşar
Ya kırır yada, kabından taşar
Ulaşılmazım der, her yerde yaşar
Ne mantık var ne vicdan var, ne insaf..
Taş duvar sanarda, yaslanır cama
Gömer kafasını, sahilde kuma
Sakın ha Taşatan, gölgene koma
Ne mantık var, ne vicdan var, ne insaf…
22/01/2011.Bağevi.Hüseyin Uçar