Hüzünler çöktü, kesildi sesler
Terk etti bedeni, uçtu nefesler
Yok olmaya alışılmaz kardeşler
Göç eylemek, yok olmak mı kardeşim…
Kesilmiyor yüreğimiz keselim
Esilmiyor senden yana eselim
Kanser aldı gardaş, kime küselim
Göç eylemek, yok olmak mı kardeşim…
Artık duyamazsın, ağrı acıyı
Bulursan sorgula, nolur hancıyı
Sen gideli, her yerlerim sancıyı
Göç eylemek, yok olmak mı kardeşim…
Karşılaştık, sayılıyken günlerin
O kadar çoktur ki, güzel yönlerin
Senden sonra yaşayacak genlerin
Göç eylemek, yok olmak mı kardeşim…
Unutulmaz, caddeleri kalesi
Mevsiminden önce, solur lalesi
Başıma yıkıldı, saat kulesi
Göç eylemek, yok olmak mı kardeşim…
Ben kurbanım kardeş, senin yoluna
Yıllar oldu giremedim koluna
Sorsa seni ne diyeyim toruna
Göç eylemek, yok olmak mı kardeşim…
İnsanaydı sade, nazı niyazı
Üşütüyor şu ölümün ayazı
Bensiz uğurladı, sıklık boğazı
Göç eylemek, yok olmak mı kardeşim…
Kime anlatayım, Çorum tanıyor
Bu yüreğim, alev aldı yanıyor
Taşatanım hançer, yemiş kanıyor
Göç eylemek, yok olmak mı kardeşim…
21/04/2010.Bağevi.Hüseyin Uçar.