Skip to content

EROL ATÇALIN ARDINDAN

Bizim köyün kalesine çıkınca
Göz gezdirip etrafına bakınca
Nice canlar yatar bize yakınca
Bu nasıl yaşamdır, acımaz gülüm
Sen gibi yiğide, yakışmaz ölüm…

Kulagımda çınlar yumuşak sesin
Etrafa şifaydı güzel nefesin
Taşımadı belli, göğüs kafesin
Bu nasıl dünyadır, acımaz gülüm
Seni bizden aldı, kalleştir ölüm…

Daha dün Didimde olduk beraber
Elele gezerken, arzuyla kamber
Çarçabuk ulaştı, karalı haber
Bu nasıl tabiat, acımaz gülüm
Hangi yaşta gelse, sovuktur ölüm…

Zalime karşıydı, elbet yanlıydı
Söz sohbetin bilir, sovuk kanlıydı
İnsan gibi insan, delikanlıydı
Bu nasıl yaşamdır acımaz gülüm
Sen gibi birine, yakışmaz ölüm…

Yakalayabilsem, kıyan zalimi
Hızara verdiler, sanki dilimi
Beklenmedik haber büktü belimi
Bu nasıl yaşamdır acımaz gülüm
Yakışmıyor sana ansızın ölüm…

Nasıl bakarsan bak, ölüm kalleştir
Gücün yeter ise, onla yüzleştir
Faydası yok, gece gündüz eleştir
Bu nasıl tabiat, acımaz gülüm
İnan ki enişte, yakışmaz ölüm…

Baş sağlığı sana ablam hatice
Ne söylesek değişmiyor netice
Konmuş hanemize, baykuş, delice
Bu nasıl anadır acımaz gülüm
Nice can yitirdik, yakışmaz ölüm…

Taşatan hem yazar, hemide ağlar
Sanki üstümüze yıkıldı dağlar
Şimdi sıra kimde, düşünür sağlar
Bu nasıl yaşamdır acımaz gülüm
Sen gibi yiğide yakışmaz ölüm…

29-06-2009.Hüseyin Uçar

Published inIkke-kategoriseret