Skip to content

DİLE KOLAY

Kolaymıdır bağ, bahçeyi yetirmek
Bana düştü, gün geceyi yitirmek
Sevdiğini omuzlarda götürmek
Dile kolay, göz susunca, öz ağlar…

Hepimiz yolcuyuz, bilindik yere
Alıştık kadere, karıştık tere
Coşmadı ırmaklar, akmadı dere
Dile kolay, göz susunca, öz ağlar…

Görülmeyen, olamaz ki sahici
Dedirmezler hepsi, gelip geçici
Bir kez bağışlamaz, ömür biçici
Dile kolay, göz susunca, öz ağlar…

Ceylanımın, bir adıda gazeli
Başkalaştım, gurbet elde gezeli
Nasıl kader, yaşatmadı güzeli
Dile kolay, göz susunca, öz ağlar…

Küçülür kalemiz, üstüne durun
Nedeni bilinmez, kendine sorun
Yeter azraili, zincire vurun
Dile kolay, göz susunca, öz ağlar…

Yeşil ovalarım, çöle dönüştü
Ufacık göletler, göle dönüştü
Akan göz yaşlarım, sele dönüştü
Dile kolay, göz susunca, öz ağlar…

Kim teşekkür etti, bunca çabana
Sensiz buralarda döndüm yabana
Sesim ulaşmıyor artık tabana
Dile kolay, göz susunca, öz ağlar…

Beyan ettim dost, düşmana durumu
Benden başka, herkes yaptı yorumu
Sensiz ben nideyim, gardaş Çorumu
Dile kolay, göz susunca, öz ağlar…

07.07.2009.Hedebo.Hüseyin Uçar.

Published inIkke-kategoriseret