Gurbette katılmış, yaşam seline
Kalem silahıdır, almış eline
Türküler oturmuş, güzel diline
Kendi türküsünü, okuyor Uçar,
Hepten Anadolu, kokuyor Uçar…
Esmiş bir samyeli, bozulmuş hava
Böyle afetlere, geçmiyor dua
O engin gönlü, verimli, ova
Kendi türküsünü, okuyor Uçar,
Hepten Anadolu, kokuyor Uçar…
Çıkmış Kuşsaray dan, Öyle suratlı
Yurt dışına sürmüş, onu kıratlı
Kalbinde haneler, sevdalar katlı
Kendi türküsünü, okuyor Uçar,
Hepten Anadolu, kokuyor Uçar….
Acımasız yaşam, yormuş yorulmuş
Nerde güzel görse, orda vurulmuş
Nere varsa, hesap kitap sorulmuş
Kendi türküsünü, okuyor Uçar,
Hepten Anadolu, kokuyor Uçar….
Hüzünlenip, bulutları sağıyor
Susuz topraklara, yağmur yağıyor
Zaman zaman, yüreğini ovuyor
Kendi türküsünü, okuyor Uçar,
Hepten Anadolu, koıkuyor Uçar….
O tombul bedene, sazı yaslıyor
Ozanları peş peşine, aşlıyor
Usanmıyor, yeni baştan başlıyor
Kendi türküsünü, okuyor Uçar
Hepten Anadolu, kokuyor Uçar…
Avurtları çekik, kavruk benizli
Gayet dıvrak, titiz, karınca izli
Benlenmeyi bilmez, her zaman bizli
Kendi türküsünü, okuyor Uçar,
Hepten Anadolu, kokuyor Uçar….
Ne kadar yazsamda, bu övkü bitmez
Yüreğini koyup, bir yere gitmez
Onun değerleri, yücedir yitmez
Kendi türküsünü, okuyor Uçar,
Hepten Anadolu, kokuyor Uçar…
Yer vermez boş söze, söylüyor baştan
Sinesi dağlardan, sabırı taştan
O Anadolu gibi, bitmez bir destan
Kendi türküsünü, okuyor Uçar,
Hepten Anadolu, kokuyor Uçar…
Kim imdat der ise, imdada koşar
İnsanım diyene, gönlünü açar
Bağla sözlerini, Hüseyin Uçar
Kendi türküsünü, okuyor Uçar,
Hepten Anadolu, kokuyor Uçar…
18-12-2008.karlslunde.Hüseyin Uçar..