Skip to content

DÖN YURDUNA GÖNÜL

Toprağı madeni un gibi işler
Gücü yetmez ise, dudağın dişler
Taşımıyor beni, gördüğüm düşler
Yol alırım, gece gündüz durmadan
Dön yurduna gönül, ecel almadan.

Sen dünden hazırsın, nazlanma boşa
Yeter artık yürek, dönüştü taşa
Ne yolculuk biter, nede temaşa
Yaşayamam bir gün, hayal kurmadan
Dön yurduna gönül, ecel almadan..

Sorular yapışır, dudağa dile
Ne özlem tükenir, ne biter çile
Topla anıların dönelim bile
Ayrılalım hiç kimseye sormadan
Dön yurduna gönül, ecel almadan..

Bırak kalsın her şey, ardına bakma
Bu gönül ovasın, kavurup yakma
Kokmaz yaban gülü, yakana takma
Yaşlı kalbi daha, fazla yormadan
Dön yurduna gönül, ecel almadan..

01/07/2008 Hedebo.Hüseyin Uçar..

Published inIkke-kategoriseret