Fırtına esti de dağıldı yığın
Bu yıl da kavruldu üzümü bağın
Somunu büyüktür derler ırağın
Gidip görmeyince bilinmez dostum
Dostum ırmak mıdır, yoksa çay mıdır
Yürek ezen tren midir, ray mıdır
Bu uyarı dosttan dosta pay mıdır
Dil yarası asla silinmez dostum
Aktıkça durulur derenin suyu
Dost olana dostum kazar mı kuyu
Can çıkmadan çıkmaz ilkelin huyu
Dünyalar karartır görünmez dostum
Acılar, sevinçler dedemden kalma
Destursuz kimsenin kapısın çalma
Af tüfeği misin, düşün, gel dolma
Yanardağ ağzında yürünmez dostum.
28.12.1997 / Hüseyin Uçar