Sinemi deldin sinen deline
Kırkında bastonu verdin elime
Sevgiden yoksunsun tek bir kelime
Tutan elin, gören gözün kör olsun
Övgüler dizdim hakaret sandın
Beni incitmenin zevkine kandın
Nere gitsek bile benden usandın
Koltuk diye oturduğun yer olsun
İki yıldan sonra alaim-i sema
Senin sevgilerin korkudan doğma
Yeter doydum n’olur acıya boğma
O duygusuz yürek yansın kor olsun
Hüseyin Uçar’ı bağlama tele
Bütün hayallerim uçurdun yele
Dilerim ki kapıl afete, sele
Nefes alıp verişlerin zor olsun.
6.8.1997 / Hüseyin Uçar