Hüzünler ekilmiş gönül tarlama
Tuz basmışlar inileyen yarama
Ben yolcuyum kömür gözlüm ağlama
Takatım kesildi kolum kalkmıyor
Yürekler taşlaşmış gözler bakmıyor.
Silahın yerini baltalar aldı
Bunca yılın suçu gençlere kaldı
Hapislik, göçerlik kapımız çaldı
Madımak tutuşmuş sular akmıyor
Hiç bir doktor bu yarama bakmıyor.
Saldırıya hedef bilim yuvası
Talan olmuş al yanağın yuvası
Tazelenir anaların yarası
Üzmüşler bülbülü güle bakmıyor
Kanlı Sivas, yeşil ışık yakmıyor.
25.02.1995 / Hüseyin Uçar