Ağladım sızladım duyulmaz sesim
Karşıki dağlardan döndü nefesim
Garibanlar yurdu göğüs kafesim
Konanlar pişmandır konmayan özgür
Benim ırmaklarım benle beslenir
Bahar olur kardelenler boy verir
Her derdi acıyı gönlüm üstlenir
Konanlar pişmandır konmayan özgür
Kanadı kırılmış uçamaz turnam
Bir tarih dertlere gark olmuş anam
Kırıldı bir defa barışmaz sunam
Yananlar pişmandır yanmayan özgür
Bir derin nefesle adın anıldı
Sanmayın ki Hüseyin’im yanıldı
İyi niyetliler korkak sanıldı
Sananlar pişmandır sanmayan özgür.
1.7.1994 / Hüseyin Uçar