Anneler günü yarın
Aysız gece
Ben annemi tanıyalı
Ne elinin nasırı kavuştu
Ne yarası bitti kaşının
Odunla yarılan kafa
Sarıldı tülbentle
Ne hastane ne doktor
Bunlardan da uzaktı karakol
Tuzlu yağ bastılar göçüğe
Ne vicdanlar titredi
Ne yürekleri sardı korku
Gene korkan annemdi
Ölürüm diye değil
Akşam yine döverse
Bir oklava uzattılar eline
Sopa sanıp irkildi
Korkma kızım oklava
Cezadan kurtulmuş çocuk gibi gülümsedi
Oturttular tandıra ekmek peziledi
Anneler günü yarın
Aysız gece
Hep sevdi üretti
Sevdi karşılıksız
Her mevsimin hasadı
Onu bildi
Şeker pancarı
Sebzeler
Tahıllar
Tütün
Günün kutlu olsun anne
Sana bir yemeni
Babama bir mendil aldım
Anılar depreşti
Başladınız kavgaya
Tarafsız kaldım
Üzülme anne
Acı da olsa
Binlerce anı
Mutlaka vardır yaşanan
Övünülecek bir yanı.
6.5.1988 / Hüseyin Uçar