Ey beni yaşatan
Nesillere taşıyan
Kucaklayan yaratan ezgi
Duman üstüne duman
Öfke üstüne öfke
Ekmeğim
Umudum
Sizde yaşıyor
Sizinle bütün
Ağıt yakmak
Ezgi dizmek
Gidene, gelene
Gelişen hayata
Yapa yalnız
Bakmak ufka
Söken şafağa
Umutla, sevdayla
Geçmişi geleceği selamlamak
Öfkeyi
Sabırı
Yudumlamak kadehlerde
Yanık ezgiler dinlemek
Sefilden
Kalkmak ayağa
Olayı yaşamak
İsyanın filizini görmek
Kendisinden Anadolu’nun
Hastayı kaldırır yatağından
Seksenlik yaşlıları
İndirir yirmisine
Yumruklaşır
Bütünleşir
Bilenir yürek
Ağıtlar, ezgiler
Anadoludur
Anadolunun kendisidir
Ezgiler anlatıyor
Kalbimi kanatıyor
Yeniden yaratıyor
Ağıtta
Ezgide
Onlarca can
Alkan içinde
Yatıyor.
28.11.1988 / Hüseyin Uçar