Ne baştasın ne de peşte
Ne hayalde ne de düşte
Ver elini kömür gözlüm
Aklım aldın bir görüşte
Derdimin dermanı sensin
Kalbimdeki sancı dinsin
Ver elini kömür gözlüm
Şu ağlayan gönül gülsün
Çatlasa da patlasa da
Tarlayı koyak nadasa
Ver elini kömür gözlüm
Gerisini etme tasa.
28.2.1987 / Hüseyin Uçar