Ezel derdim, ezel derdim
Yeşil yaprak gazel derdim
Ömür denen güzel derdim
Günden güne olgunlaşır
Salınarak sağa sola
Benziyordu yeşil dala
Düştü şimdi yorgun yola
Günden güne yorgunlaşır
Söz ağızdan çıkar serbest
Çeksem gelmez kuru nefes
Hüseyin’e kurdu kafes
Bir gün menzile ulaşır.
17.9.1976 / Hüseyin Uçar