Sürüyor gurbete her gelen başa
Yarandan yakından uzanmaz boşa
Gitmiyor kafamdan vesvese, tasa
Yüzünü yüzüme süresim geldi
Gönül söz dinlemez hükmü acıdır
Ne deseler bütün buyruk tacıdır
İnsanoğlu hepten kardeş, bacıdır
Eşiği çıkmadan göresim geldi
Hasret duvarları yıkılmaz surdur
Ayrıyım yurdumdan bilmem kaç yıldır
Dumanlı dağları aradan kaldır
Sevdiğim saçını öresim geldi
Hiç çekilmez oldu gurbet elleri
Burcu burcu kokar yurdun gülleri
Türkü çalan, halay çeken dilleri
Ulaşıp halaya giresim geldi.
26.1.1976 / Hüseyin Uçar