Yanmağa başladı mangalda kömür
Kondu bahçe çitine iki kumru
Biri diğerinden biraz iri
İri olan kabartıp tüylerini
Yürüyor üstüne diğerinin
Güvüldene güvüldene sevişiyorlar
İnsanın kumru olası geliyor
Kapalı bir hava
Yağmur çiseliyor
Rüzğar körüklüyor ateşi
Bozuyor sessizliği
Yayılıyor her yana mangal kokusu
Kızım
Oğlum
Gelinim
Torunum Eren yanımdalar
Koşturuyor peşinden hepimizi
Kerata
Kendide yoruldu koşa koşa
Etler kızarmadan uyuyacak
Anılar
Düşler
Oyun birbirine doluşacak
Aynı gün
Bu gün
İki düğün davetiyem var
Biri bacımın kızının
Biri tanıdıklardan
Her ikisinede
Mutluluklar diliyorum
Ve içinde bulunduğum koşullara
Bazan üzülüp
Bazan gülüyorum.
27/6/2006 Hüseyin Uçar.