Çoluk çocuk vokmen taktık kulağa
Doslukları taşımışız sokağa
Ekini ekmeden girdik orağa
Yaban gülü açar bizim bağlarda
Sevğiler yozlaşmış ağlar dağlarda.
Yaşamadan çağdan çağ’a atladık
Borcumuzu katı katı katladık
Büyüyoruz diye kimi yatladık
Yaban gülü açar bizim bağlarda
Sevğiler yozlaşmış ağlar dağlarda.
Çok bekledim ses vermedin sesime
Soru sordum sorğuladım nevsime
Her nedense çalışmadım dersime
Yaban gülü açar bizim bağlarda
Sevğiler yozlaşmış ağlar dağlarda.
Bizler bize karşı kalktık atağa
Dem yerine zehir koyduk bardağa
Her gün biraz daha battık batağa
Yaban gülü açar bizim bağlarda
Sevğiler yozlaşmış ağlar dağlarda..
2/6/2004 Karlslunde/Hüseyin Uçar.