Depremle uyandım, dertler depreşti
Körelmiş duygular birden gençleşti
Kime güvendimse kalleş güreşti
Her şafakta asılırsın sen gönül
Hangi yüzle kasılırsın sen gönül..
Duvarlar yıkılmış, perdeler kalkmış
Konuş çalık, topal seni kim takmış
Göz yaşın kan olmuş içine akmış
Her şafakta asılırsın, sen gönül
Hangi yüzle kasılırsın sen gönül.
Konan’a konaktım, yolcuya binek
Sen neye yararsın, süt verir inek
Var’mı benim gibi açık bir örnek
Her şafakta asılırsın, sen gönül
Hangi yüzle kasılırsın, sen gönül.
Çalar saat gibi kuruldum durdum
Alınmış silahı, yenik’ti ordum
Kazılmış mezarım bekliyor yurdum
Her şafakta asılırsın, sen gönül
Hangi yüzle kasılırsın, sen gönül.
Her şeyler gelişti, gözün önünde
Tokatlandın en coşkulu gününde
Bir tatlı söz duymadın’ki ömründe
Her şafakta asılırsın, sen gönül.
Hangi yüzle kasılırsın sen gönül.
Var’mı yeteneğin, var’mı meziyet
Onur nerde kaldı, hani hasiyet
Yeter yapma hiç kimseye eziyet
Her şafakta asılırsın, sen gönül
Hangi yüzle kasılırsın, sen gönül.
27/5/2004 Karlslunde.Hüseyin Uçar