Olanca aklımı yollarda saçtım
Saygı, hürmet diye pederden kaçtım
Yanımda yer iken ben üç gün açtım
Tanrı mısın, azrail mi can peder
Büyükler bilirdi yolu yordamı
Baba olan aç bırakmaz adamı
Göz karardı bulamadım odamı
Tanrı mısın, azrail mi can peder
Kelhasan, Cihanbey, Konya, Ankara
Sen yedin ben baktım cep dolu para
Ne çeker anladım fakir fukara
Tanrı mısın, azrail mi can peder
Gel kurşuna dizme bu güzel çağı
Hele düşle şu bindiğin uçağı
Gücüm yetip çekemedim bıçağı
Tanrı mısın, azrail mi can peder
Göz kapalı, yüz kapalı, dil tutuk
İnsan hakkı diye çekerler nutuk
Haksız mıyım dile getirdin artık
Tanrı mısın, azrail mi can peder..
Taşatan dinlerken yaş doldu gözü
Her insan tutmalı verdiği sözü
Açlıkla terbiye eyledin bizi
Tanrı mısın, azrail mi can peder..
6/1/1984 /Hüseyin Uçar