Kuşaklar çatışır acısı benim
Sorumsuz dövüşür sancısı benim
Bu kadar sorunun hancısı benim
Sen: Biliyormusun, Gardiyan Cemal.
Herkes sürür neden yolu yokuşa
Olayları bırakmışız akışa
Her sorun çözülür bağlı bakışa
Sen: Okuyormusun, Gardiyan Cemal.
Fidan boylu gençlik dallı budaklı
Haklılar susmuş, haksızlar haklı
Yaban elde yaşam oldukça farklı
Sen: Yaşıyormusun, Gardiyan Cemal.
İsteksiz selamlar dudak bükmeler
Suçlular suçsuzu döver tekmeler
Çogalıyor her gün için çekmeler
Sen: Bakıyormusun, Gardiyan Cemal.
Ordu’da oturur, köyde yaşarsın
Sitem yağar, öfke basar taşarsın
Kendi yaşamına kendin şaşarsın
Sen: Anlıyormusun, Gardiyan Cemal.
Gel otur insanı kendine sorak
Neden, niçin canı, boşuna yorak
Oluşsun gönülde binlerce durak
Sen: Dinliyormusun, Gardiyan Cemal.
Yerküre odaktır, insan bir nokta
Ne ararsan vardır terazi hakta
Rüzğar farklı eser, bilirsin şarkta
Sen: Görüyormusun, Gardiyan Cemal.
Kendini sorgula, hemence yarın
Kıyma hiç kimseye, öfkeden arın
Ne zaman üşürsen sevğiyi sarın
Sen: Isınıyorsun, Gardiyan Cemal.
Düşlerin akarken, sakın durdurma
Bilğeliği, cehalete, yordurma
Taşatanı, Hüseyine vurdurma
Sen: Anlıyormusun, Gardiyan Cemal.
02/09/2004 Hüseyin Uçar.Danimarka.