Sarınmıştı karanlığı yer yüzü
Donatmıştı gökyüzünü yıldızlar
Bense anılardan köprü kuruyor
Sevda mı
Heycanları mı
Coşkuları mı
Arıyor
Durgun sulara halkalar
Çiziyordum
Gene uzaklarda
Savaşlar
Acılar yaşanıyordu
Acıların ortasından
Ağıtlar
Dumanlar yükseliyordu
Ve yine sevdalıların yüreği
Alev alev yanıyordu
Oysa dilsiz şarkılar
Söylemeliydi aşk
Sözler tükenmemeliydi.
Adını bilmediğim gezegenden
Bizim gezegene
Konuyordu uçan daireler
Ve gecenin ayazında birlikte üşüyorduk
Yıldızlar çıblak bedenlerine
Sarınacak birşeyler arıyordu
Ve ben
Yorgan, döşek
Miskokulu çamaşır
Olmak istiyordum
O bedenlere
Geceydi gidenler dönüşsüzdüler
Ben gibi seyir defteri tutup
Karanlığa masallar okuyordu
Güzeller gülüşsüzdüler
Sanki tutkuları yoktu
Yazdığı mektubun
Bir kopyasını okyanusa atıp
Şaşkın şaşkın izleyen
Balinalara bakıyordu
Söken şafağı farketmemişti rüyadakiler
Yavaş yavaş ortalık agarıyordu
Ve ırmaklar
Denizlere ulaşmak için
Bizden çok enerji harcıyordu
Ve yine sevdalıların yüreği
Alev alev yanıyordu
Oysa dilsiz şarkılar
Söylemeliydi aşk
Sözler tükenmemeliydi
Ve birden bire
Güneşin hışmından korkar gibi
Otadan kayboldular
Oysa ben bir zamanlar
Sesiydim suskunların
Dağlar dağarcıgım
Ovalar soframdı
Birlikte oturup
Ve yanyana yatıyorduk
Onlar hayat doluydular
İmikleriyle
Sapanla destan yazıyorlardı
Kurşunlar
Bombalar
Vızır vızır geçerken yanlarından
Yerle gök
Kırgın gibiydi birbirlerine
Bir yerlerden sesler geliyordu
Fırsat bulsalardı
Ölmeden önce
Bir başka gezegene
Göçeceklerdi
Ve bu gelen ses
Hayatı boğanların sesiydi
Elleri gibi
Korkutuyordu sesleride
Ben gene gezgindim
Ne son sözümü söylemiştim
Ne son satırımı yazmıştım
Nede son yolculugumdu
Bir türlü yıkamıyordum yazğıları
Değiştiremiyordum
Akışını tarihin
Ve yine sevdalıların yüreği
Alev alev yanıyordu
Oysa dilsiz şarkılar
Söylemeliydi aşk
Sözler tükenmemeliydi..23/10/2003 Karlslunde.Hüseyin Uçar.
Bizim gezegene
Konuyordu uçan daireler
Ve gecenin ayazında birlikte üşüyorduk
Yıldızlar çıblak bedenlerine
Sarınacak birşeyler arıyordu
Ve ben
Yorgan, döşek
Miskokulu çamaşır
Olmak istiyordum
O bedenlere
Geceydi gidenler dönüşsüzdüler
Ben gibi seyir defteri tutup
Karanlığa masallar okuyordu
Güzeller gülüşsüzdüler
Sanki tutkuları yoktu
Yazdığı mektubun
Bir kopyasını okyanusa atıp
Şaşkın şaşkın izleyen
Balinalara bakıyordu
Söken şafağı farketmemişti rüyadakiler
Yavaş yavaş ortalık agarıyordu
Ve ırmaklar
Denizlere ulaşmak için
Bizden çok enerji harcıyordu
Ve yine sevdalıların yüreği
Alev alev yanıyordu
Oysa dilsiz şarkılar
Söylemeliydi aşk
Sözler tükenmemeliydi
Ve birden bire
Güneşin hışmından korkar gibi
Otadan kayboldular
Oysa ben bir zamanlar
Sesiydim suskunların
Dağlar dağarcıgım
Ovalar soframdı
Birlikte oturup
Ve yanyana yatıyorduk
Onlar hayat doluydular
İmikleriyle
Sapanla destan yazıyorlardı
Kurşunlar
Bombalar
Vızır vızır geçerken yanlarından
Yerle gök
Kırgın gibiydi birbirlerine
Bir yerlerden sesler geliyordu
Fırsat bulsalardı
Ölmeden önce
Bir başka gezegene
Göçeceklerdi
Ve bu gelen ses
Hayatı boğanların sesiydi
Elleri gibi
Korkutuyordu sesleride
Ben gene gezgindim
Ne son sözümü söylemiştim
Ne son satırımı yazmıştım
Nede son yolculugumdu
Bir türlü yıkamıyordum yazğıları
Değiştiremiyordum
Akışını tarihin
Ve yine sevdalıların yüreği
Alev alev yanıyordu
Oysa dilsiz şarkılar
Söylemeliydi aşk
Sözler tükenmemeliydi..23/10/2003 Karlslunde.Hüseyin Uçar.