Özün ağlar, anıların vurunca
Nasıl karşılanın, yurda varınca
Sevdalarım ağlar, deme durunca
Anılar yakanı, bırakmaz gülüm…
Gözler kaçar, bakışmaktan korkarsın
Özlemin arkına, düşer akarsın
Gidenlerin arkasından bakarsın
Ayrılık peşini, bırakmaz gülüm…
Lokmaların boğazına dizilir
Gözlerinden bir kaç damla süzülür
Dağ üstüne çöker, beden ezilir
Kimseler haline, bırakmaz gülüm…
Başın almış nere gider kaygılar
Bahar seli olur, deli duygular
Her neylesen bildiğini uygular
Analar dilini, bırakmaz gülüm…
Her kelime hançer olur saplanır
Tüm hüzünler göz ucuna toplanır
Deli gönül her acıya katlanır
Kamburlar belini, bırakmaz gülüm…
25-05-2009.Çorum.Hüseyin Uçar.