Sevgi ektim acı biçtim
Çeşme eştim zehir içtim
Dost adına sofra açtım
Ben insanım tanı artık
Layık mıyım yakılmaya
Terk edildim bakılmaya
Ben başladım sıkılmaya
Ben insanım tanı artık
Hatırlatma geçmişimi
Bana öğretme işimi
Beğenmezsin gidişimi
Ben insanım tanı artık.
Bir gülümse taşatana
Hasret kaldım can vatana
Aferin mi ağlatana
Ben insanım, tanı artık.
16.4.1997 / Hüseyin Uçar