Hadi gönül kovulmadan
Hüzünlere boğulmadan
Bulut gibi sağılmadan
Yollar senin yürü gönül.
Göçle gelip göçle giden
Söyle gönül tasan neden
Toprak olur bir gün beden
Uslanmazsan çürü gönül.
Sana birdir iniş yokuş
Ne talan bilirsin ne kış
Sekseninde aynı bakış
Peşinsire sürü gönül.
Kimini boğarsın yasa
Bu da geçer etme tasa
Kime işler anayasa
Gel dönelim geri gönül.
31.05.1997 Hüseyin Uçar