Evi tutmuş amma, yolu bilmiyor
Solcu gibi yaşar, solu bilmiyor
Muhabbet ehlidir, dolu bilmiyor
Körleştik adresi, bulana kadar.
Yıldan yıla artar, benim kederim
Yol bilmeze eş olmuştur kaderim
Köşe bucak dolandırdın, rehberim
Sertleştik adresi, bulana kadar.
Sağ dedi, sol dedi, dolandık durduk
Sinirler bam teli, saatmi kurduk
Şura bura derken, ters yola girdik
Tersleşdik adresi, bulana kadar.
Geldik birisiyle, kafa kafaya
Kördür diye levha, assak yakaya
Kazasız belasız, çöksek sofaya
Direştik adresi, bulana kadar.
Bulvarlar tükendi, ara sokaklar
Peşpeşe ulandı, kanallar, arklar
Ne güzel, yemyeşil, görünür parklar
Dertleştik adresi, bulana kadar,
Cezalı değilmi, bu Mevlüt Köken
Durduk ev önünde, bulamak derken
İncitmez kimseyi, yumuşak diken
Birleştik adresi bulana kadar.
28/9/2006 Hüseyin Uçar.