Anlatsam derdimi anlamaz bilge
Kime sιğιndιmsa etmedi gölge
Bir döksem içimi binlerce belge
Acιlarι dinmez gelin Elif’in
Doğru yazar, söyler dili Arif’in.
Bunca yιldιr hastanede yιprandιm
Ömür oldum yavrulara ulandιm
Ağaç oldum, yıldan yıla, budandιm
Acιlarι dinmez gelin Elif’in
Doğru yazar, söyler dili Arif’in.
Oturmuş kalbime, dinmiyor sancι
Kime ne yaptιmsa, adιm yalancι
Herkesin kendine, kalsιn inancι
Acιlarι dinmez, gelin Elif’in
Doğru yazar, söyler dili Arif’in.
Mutluluğun sade, adιnι duydum
Ürettim pişirdim, çorbalar koydum
Ömrün ayazιnda, titredim buydum
Acιlarι dinmez, gelin Elif’in
Doğru yazar, söyler dili Arif’in.
Soytarıya denmez,yiğit bilekli
Ellide tükendik, olduk emekli
Bilen bilir kimdi,r insan yürekli
Acιlarι dinmez, gelin Elif’in
Doğru yazar, söyler dili Arif’in.
Büyüdü çocuklar, çeken gidiyor
Kader bizi, çoban olmuş güdüyor
Gönül bağιm duman, almιş tütüyor
Acιlarι dinmez, gelin Elif’in
Doğru yazar, söyler dili Arif’in.
Eş dediğin, eş değilde belâydı
Onun için yaşam, herşey alaydι
Geriden bakana, bunlar kolaydι
Acιlarι dinmez, gelin Elif’in
Doğru yazar, söyler dili Arif’in.
Eş çocuk der iken, şimdi yeğenler
İflâh olmaz, elimize değenler
Doğruyu konuşmaz, neden görenler
Acιlarι dinmez, gelin Elif’in
Doğru yazar, söyler dili Arif’in.
Gelenek acιmaz, boşuna coşman
Evlatlar büyüttüm, değilim pişman
Dostuma dostum, düşmana düşman
Acιlarι dinmez, gelin Elif’in
Doğru yazar, söyler dili Arif’in.
27.12.2002_____Hüseyin UÇAR