Dünyada yaşayıp, sonsuza giden
Bir çoban misali, kendini güden
Gün gelip dünyadan, göçünce beden
Yarınlara kalan, izin varmıdır?
Ömür boyu oku, ekme okulu
Beş duyulu, milyonlarca dokulu
Çözüm ara, yaşanılmaz korkulu
Karanlığa ışık, sözün varmıdı?
Yanlışa, ilkele, direnmek niye
Çalışmak dururken, dilenmek niye
Sevgi muhabbetten, ilenmek niye
Muhabbet ehline, közün varmıdır?
Benze karıncaya, benze arıya
Sahip olun, ormanlara, koruya
İnanın ömürler, inmez yarıya
Güzelliği gören, gözün varmıdır?
Kimseye benzeme, benze kendine
Gerek kalmaz, yalanlara yemine
Gel inelim, muhabbetin demine
Yarınlaşan aşkın, özün varmıdır?
26/092010.Bağevi.Hüseyin Uçar..