Skip to content

GÜVENEYİM NESİNE

Kestim yüreğimi, koydum umana
Zorda olsa artık uydum zamana
Kattın gene zalim, tozu dumana
Ben feleğin güveneyim nesine
Neler vermem, ben yavrumun sesine…

Aylar yıllar değil ömür geçiyor
Acımıyor tomurcukken biçiyor
Kader kısmet deyip, bizi seçiyor
Güveneyim ben feleğin nesine
Neler vermem, ben kuzumun sesine…

Hem yoksuluk, hemde gurbet kovalar
Çöle dönüşüyor, dünkü ovalar
Yıldan yıla bozuluyor havalar
Bu yaşamın, şükredeyim nesine
Neler vermem, ben yavrumun sesine…

Görünen ufuklar, beni sorgular
Çevreliyor etrafımız, korkular
Hangi yana dönsek, bizi yargılar
Ben feleğin, güveneyim nesine
Neler vermem, güzel yavrum sesine…

Yıkılır başıma, bir gece kondu
Düşler terkeyledi, hayaller dondu
Bütün içtenliği, Taşatan sundu
Ben feleğin güveneyim nesine
Neler vermem, güzel yavrum sesine…

11/08/2010. knusen.Hüseyin Uçar.

Published inRandom Siirler